Antinoa juniperinella (P. Karst.) Velen. (1934) - PP 20071211-001 (culture 001)

rodzaj: Antinoa Velen.

gatunek: Antinoa juniperinella (P. Karst.) Velen. (1934) - ([bf#73708]

index kolekcji: PP 20071211-001

index kultury: PP 20071211-c01

WSTĘP

Anamorfa Antinoa juniperinella (P. Karst.) Velen. (1934) do dzisiaj nie była znana. W grudniu 2006 i w styczniu 2007 znalazłem owocniki formy doskonałej, u któych trzonki były porośnięte szczecinkami. Badanie mikroskopowe wykazało, że trzonki te sa porośnięte anamorfą z rodzaju Chalara. Podejrzewałem, że podobnie jak u pokrewnej Phialea strobilina (Fr.) Gillet (1881) może to być forma konidialna tego gatunku. Z powodu sceptycznego nastawienia środowiska naukowego do mojej teorii postanowiłem ją udowodnić, co umożliwiły mi świeże znaleziska z grudnia 2007.

CEL DOŚWIADCZENIA

Celem doświadczenia było uzyskanie formy konidialnej z zarodników workowych pozyskanych z owocników formy doskonałej. Udowodnieniem mojej teorii byłoby, jeśli uzyskana forma konidialna byłaby rodzaju Chalara i morfologicznie zbliżona do tych, któr znalazłem in situ na trzonkach owocników doskonałych.

MATERIAŁY I METODY

Chroba Piotra Mleczko nie pozwoliła mi pracować z nim nad tym i już bałem się, że na kolejną możliwość przyjdzie czekać do nastepnego sezony, ale zgłosił się Wojtek Pusz, który przygotował mi pożywkę i odpowiednio ekspresowo przeszkolił. Pożywka PDA została wylana na szalki Petriego. Dodatkowo do przeszczepiania kultur zostały przygotowane skosy agarowe. Na pożywkę przenosiłem worki z preparatu biologicznego, który oglądałem pod mikroskopem świetlnym w celu stwierdzenia ich sterylności. Kultura do pierwszego badania rosła 10 dni w temperaturze +20^oC bez dostępu światła i codziennie była oglądana pod mikoskopem stereoskopowym. Po potwierdzeniu anamorfy kultura została rozszczepiona na skosy agarowe, i po przyjęciu się zostanie umieszczona w temp. +5^oC.

WYNIKI

Uzyskana in vitro anamorfa jest typu Chalara i jest morfologicznie zgodna z ta, którą in situ stwierdziłem na trzonkach formy doskonałej.

WNIOSKI

Pierwszy raz zostało stwierdzone, że Antinoa juniperinella (P. Karst.) Velen. (1934) posiada anamorfę i zostało udowodnione, iż jest ona z z rodzaju Chalara. Można ją zaobserwować na trzonkach owocników formy doskonałej oraz jest łatwa do uzyskania in vitro.

Uzyskane czyste kultury należy teraz poddac sekwencjonowaniu w celu ustalenia pozycji taksonomicznej tego gatunku, gdyż pozycja rodzaju Antinoa jest nieustannie dyskutowana.