2004 Chrzanów - wędrując lasami Kotliny Chrzanowskiej

Kotlina Chrzanowska obejmuje tereny położone w dużym uproszczeniu na południe od ulicy Śląskiej, po oś ulicy Oświęcimskiej. Przecina ją także odcinek autostrady. Materiał do tego fotoreportażu został zgromadzony w sześć dość odległych dni. Zaczynam 23 maja w Kroczymiechu, na zapleczu dopiero co spalonego Polmaru. Na początku jastrzębiec leśny - Hieracium murorum.

Potem wypływ wody z terenu zakładu. Jego otoczenie, co zrozumiałe jest upaćkane granulatem styropianowym.

Granulat pokrył także powierzchnię pobliskiego stawu.

12 lipca przemieszczałem się leśnym przedłużeniem ulicy Ligęzów. Na początku zauważyłem świerk pospolity - Picea abies z szyszkami w szczycie korony.

Potem sfotografowałem inne, okazałe drzewo.

Kolejną serię zdjęć wykonałem 18 września. To także skraj lasu od strony ulicy Ligęzów. Oto kępa trzęślicy modrej - Molinia coerulea.

Znacznie dalej, w drodze do stawów Groble zauważyłem świerk pospolity - Picea abies, który miał problemy z samooczyszczaniem strzały.

Następnie bardzo szybko przemieściłem się na zachód od stawów Groble. Oto Makowiska i las po pożarze.

Na korze drzew pozostała jeszcze niezdrowa opalenizna.

Zasadniczo moim celem były najdalsze, zachodnie kresy Chrzanowa, czyli las Piekło.

Piekło było mokre, zielone. W runie dominowała nawłoć późna - Solidago gigantea.

Jedyną piekielną atrakcją były łany pokrzywy zwyczajnej - Urtica dioica.

27 września, w drodze do Byczyny, to będzie tematem odrębnego fotoreportażu sfotografowałem drogę za leśniczówką Kroczymiech.

Z kolei 5 października powróciłem w rejon leśnego przedłużenia ulicy Ligęzów. Penetrowałem część skraju kompleksu leśnego w okolicy, gdzie dzisiaj biegnie obwodnica. Na początku muchomor czerwony - Amanita muscaria.

Tutaj prawdopodobnie jest muchomor plamisty - Amanita pantherina.

A to już jeden z dwu stawów nad Kanałem Matylda, bliżej wschodniej krawędzi lasu.

W sobotę 13 listopada zajechaliśmy do Jaworzna Dębu i poszliśmy od Piekła do Chrzanowa w osi Kanału Matylda. Na początku walące się sosny pospolite - Pinus sylvestris.

Potem płat lasu z brzozą brodawkowatą - Betula pendula.

A to już widok cieku. Pierwotnie była to rzeka Śmidra, którą na okoliczność budowy kopalni Matylda wpuszczono w kanał.

Na betonowych elementach rosną porosty. Zapewne to misecznica - Lecanora muralis.

Ciek na trawersie lasu Piekło jest czarny.

A to już początek drogi biegnącej północną krawędzią stawów Groble i bardzo dziwne zestawienie znaków drogowych.

Ostatnie zdjęcia wykonałem w pół drogi pomiędzy Groblami a Kątami. Oto próba regulacji Kanału Matylda. Przy okazji zostały odsłonięte lokalne, mioceńskie iły.

I to by było na tyle.