2003 Chrzanów - trzy cmentarze i coś

W tym wątku pojawią się okolice dobrze znane z wielu zamieszczanych tutaj fotoreportaży. Będą cmentarze przy ulicy Borowcowej, będzie kamieniołom przy ulicy Fabrycznej zwany Morskie Oko oraz byłą piaskownię i pewne źródełko przy ulicy Zbożowej.

Zaczynamy 28 kwietnia. Tak w owym czasie wyglądał cmentarz z czasu I wojny światowej ulokowany na byłym cmentarzu cholerycznym. Znaczy się mamy pierwsze dwa cmentarze. Trudno wtedy było to miejsce uznać za wizytówkę miasta. Wkrótce ma być lepiej. Koncepcja jest już opracowana.

Teraz jestem na trzecim cmentarzu, czyli żydowskim. W owym czasie wchodziło się tam przez dziurę w murze. Teraz tylko zerknąłem zza mury. Brama była zazwyczaj zamknięta na klucz.

Zaraz potem udałem się do Morskiego Oka przy Fabloku.

Oto zbliżenie ściany grubych ławic dolomitów diploporowych. Ze ściany sączy się woda. Nie wydaje mi się aby to było naturalne źródełko. Prawdopodobnie strefą zasilania są byłe studnie przy ulicy Zbożowa, zamienione w swoim czasie na szamba. O tym, że tak jest dowiedziałem się w 1987 roku. Czy ten stan trwa do dziś nie wiem.

17 czerwca ponownie znalazłem się na cmentarzu żydowskim. Macewy ginęły w bujnej zieleni.

W tej grupie po prawej stronie jest pochowany kapłan. Wskazują na to dłonie w charakterystycznym geście błogosławieństwa.

Oto część południowa z charakterystycznymi sosnami zwyczajnymi - Pinus sylvestris.

Kolejne miejsca teraz, po porządkach z roku 2007 trudno mi zidentyfikować.

W każdym bądź razie to co było a co jest to niebo i ziemia.

18 września odwiedziłem byłą piaskownię przy ulicy Zbożowa. Na razie widok do wnętrza zasłania krzak dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.

To co zobaczyłem dalej jest kontynuowane jeszcze dzisiaj. Wówczas była to ostra akcja protestacyjna przeciwko wysokim kosztom legalnego pozbywania się odpadów. Obecnie, czyli po 1 lipca 2013 roku są to przeżytki przeszłości w świadomości i poczynaniach ludzi.

Po drugiej stronie ulicy znajduje się niewielkie mokradło przez które płynie niewielki strumyk. Teraz ginie on w bujnej zieleni.

Jego źródło znajduje się przy granicy posesji, której ogrodzenie widać z lewej strony.