2015-11-04 Poręba Żegoty - widziane wokół dworu

Teraz czas na przyjrzenie się ruinom dworu. Czy kiedyś będzie lepiej trudno powiedzieć. Teraz to co jest oglądam od strony północnej a następnie obchodzę w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara.

W południowym słońcu wszystko to tkwiło w głębokim cieniu.

Tym nie mniej jakoś udało mi się zajrzeć na pokoje.

I kolejna pomroczność.

Udało się też złapać trochę światła.

Partię dworu od strony drogi oplata powojnik pnący - Clematis vitalba.

Jak widać ruiny są brane we władanie przez drzewa.

Teraz zerkam w kierunku parku. Żółta plama to miłorząb japoński - Gingko biloba.

Potem oglądam wschodnie skrzydło dworu.

Oto najbardziej południowo-wschodnia część parku. Tutaj rządzą dęby szypułkowe - Quercus robur.

Teraz stoję przy wschodniej części dworu i zastanawiam się jak go obejść.

Te chaszcze zdecydowanie mnie zniechęciły.

Tedy obok grupy z sosną wejmutką - Pinus strobus wyszedłem na drogę biegnącą równolegle do parku i dworu.

Stąd bezskutecznie próbowałem spojrzeć na dziedziniec dworu.

Tedy odwróciłem się i udokumentowałem pewien pomnikowy dąb szypułkowy - Quercus robur. Mamy go blisko, coraz bliżej.

Teraz skręcam na południe. Będę szedł w lewo.

Tutaj z zakrętu dało się spojrzeć na teren dziedzińca dworu. Na początek normalnie, potem zoom-em.

Nieco dalej kolejne drzewo zasłania wszystko.

W tej okolicy, kilkanaście metrów od bramy znajduje się kolejny okazały dąb szypułkowy - Quercus robur opleciony bluszczem pospolitym - Hedera helix.

Są też widoki neutralne.

Na zewnątrz dworu znajduje się symboliczna mogiła. Tam nie ma realnego pochowku.

I tak zbliżamy się ku bramie mijając kolejne drzewa oplecione bluszczem pospolitym - Hedera helix.

Brama znajduje się tuż przed budynkiem.

Na teren dziedzińca można spojrzeć nie przekraczając jej. Całkiem poważnie traktuję informację o tym, kto tutaj sprawuje ochronę.

Za to na zewnątrz mamy chaszcze. Tutaj o ile dobrze pamiętam dominuje klon zwyczajny - Acer platanoides.

Poza tym kwitł bodziszek pirenejski - Geranium pyrenaicum.

Teraz zmierzam w kierunku głównej drogi.

Coś takiego widzi się jadąc z Krakowa.

W odsłoniętych partiach murów zauważam sporą domieszkę melafirów wydobywanych w nieodległym kamieniołomie Belwender. Poza tym jest tutaj biały jurajski wapień płytowy wydobywany w nieodległym Mirowie oraz cegła.

Po tym wszystkim, zastanawiałem się jak pójść do odległych Regulic, ale na szczęście pojechał minibus. Zatem wybór był prosty.