2002 Trzebinia - odkrywanie rezerwatu Ostra Góra

Tego roku w związku z przygotowywaniem folderu do cyklu Zielone Perły Trzebini o tytułowym rezerwacie odwiedziłem go kilka razy. Zaczynam 27 kwietnia. Oto najlepsze póki co wykonane zdjęcie najstarszego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.

Następnie idą ruiny tak zwanej Owczarni. Ich wygląd wskazuje na to, że mogła to być sztuczna ruina, wykorzystywana w opowieściach Kajetana Ozdoby Florkiewicza, właściciela tych dóbr, jako część młoszowskiej legendy.

Powyżej owczarni na stoku wzgórza pojawił się płat dąbrówki rozłogowej - Ajuga reptans.

A to już zachodnia krawędź wzgórza i pozostałości kamieniołomu.

Druga seria zdjęć powstała 5 lipca a nie 7 maja jak mi się wydawało. Oto ostra szczytowa grań Ostrej Góry widziana od zachodu.

W obrębie rezerwatu znajduje się pewna ilość martwych drzew.

Teraz znajdujemy się w środkowym odcinku grani, gdzie w runie dominuje szczyr trwały - Mercurialis perennis.

Jesteśmy tutaj późnym popołudniem. Wschodnia część grani też jest ostra, ale siłą rzeczy skrywa się w mroku.

Przy południowym skraju lasu znalazł się blok dolomitu.

Oto droga prowadząca do Młoszowej.

Zanim z niej skorzystałem zajrzałem jeszcze do rezerwatu. Niestety, ciemność widziałem.

9 września spojrzałem na rezerwat z drogi Psary - Myślachowice.

2 października uwieczniłem rosochatego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica rosnącego przy południowo-wschodnim skraju rezerwatu. To drzewo jeszcze żyje.

A na zakończenie sfotografowałem jakieś huby. Podejrzewam, że był to wrośniak różnobarwny - Trametes versicolor.

A poza tym - Rezerwat przyrody Ostra Góra znajduje się na południe od drogi łączącej Myślachowice z Psarami. W 1959 roku w celu ochrony buczyny karpackiej, porastającej szczyt wzgórza, ustanowiono tu częściowy rezerwat przyrody, obejmujący obszar o powierzchni 7, 59 hektarów.

Druga seria zdjęć wbrew temu co napisałem powstała nie 7 maja ale 5 lipca.

A poza tym 2 października uwieczniłem rosochatego buka a nie byka.