Obiektyw zmiennoogniskowy do Canon EOS 1100D - PILNE

Mam wredne zadanie i bardzo proszę o pomoc!!!

Mój szef chce kupić swojej żonie pod choinkę "długi obiektyw" do powyższej lustrzanki.

Szef ma praktycznie minimalne pojęcie o fotografii, natomiast jego żona to standardowy nidzielny "pstrykacz" ale z pewnym zacięciem.

Cena NOWEGO ma wynosić ok. 500 zł. (coś ponad tysiąc złotych nie wchodzi w grę)

Zakres ogniskowych ok. 50-300 mm (ja tak myślę, aby było w miarę wszechstronnie).

Podpowidzcie coś, bo jestem między młotem a kowadłem:- (

Tu np. jest lista"

http://www.cyfrowe.pl/obiektywy-tele-zoom,1,12,507/scr.html^[cyfrowe.pl]

Warto przejrzeć się opisom. Np. poniżej 1000 zł stabilizacji brak.

A szczegóły o wybranym obiektywie z kolei na www.optyczne.pl^{[optyczne.pl]} poczytać. Choćby wnioski.

A to szef chytrusek: D

Serdecznie dziękuję:-)

Przesiedziałem pół niedzieli i w sumie "wynalazłem" dwa obiektywy:

Tamron 70-300 mm f/4. 0-f/5. 6 Di LD Macro / Canon

Sigma 70-300 mm f/4. 0-f/5. 6 DG MACRO / Canon

"... Mój szef chce kupić swojej żonie pod choinkę "długi obiektyw" do powyższej lustrzanki...."

Jakoś w minione wakacje żona szefa natknęła się na balkonowych kwiatkach na modliszkę i próbowała ją uwiecznić w opcji makro. Efekt przy standardowym obiektywie był zbardzo nieudany, a tym samym niesatysfakcjonujący.

Podpowiedziałem o tańszych sposobach typu: soczewki nasadkowe, konwertery, odwrócony obiektyw, pierścienie, mieszki itp.

Pożyczyłem jej wtedy nawet bardzo dobrą pozycję autorstwa Marka Misia "Blisko, coraz bliżej"

Temat poszedł w zapomnienie (jak się okazuje do czasu).

Dzisiaj udało mi się ustalić, że szefowi chodzi o taki "długi obiektyw do fotografowania motylków i kwiatków".

Oczywiście zero kontaktu z jego żoną w tej sprawie, bo to przecież prezent.

Ze względów "chytruskowych", jak to zauważyła Ala, odpada typowy obiektyw makro (może i dobrze), a zapewne też z tego samego powodu jakiś model ze stabilizacją.

Kolega miał takowego Tamrona do Canona (co prawda to był model o jakieś 10 lat starszy) i był tragiczny. Ogólnie "Mydło". Takową Sigmę sam mam, w wersji do Pentaxa i sprzed 15 lat. Cudo to to nie jest. Ale dawało tym się zrobić zdjęcia w miarę akceptowalne. Ale po jakimś czasie zaczął robić coraz gorsze zdjęcia, nie jest trwały i nie poddaje się żadnym korektom w serwisie, jednorazówka. Teraz stoi na półce, nie używany od bardzo wielu lat.

Ale w przypadku tych obiektywów, żeby uzyskać odwzorowanie 1: 1 potrzebna jest jeszcze dedykowana, dodatkowa soczewka. Same z siebie dają 1: 2. Zaletą jest uniwersalność i to że są tanie, ale nie można się po nich spodziewać specjalnych osiągów ani trwałości. Do "motylków" zaletą jest też dłuższa ogniskowa, nie płoszy sie obiektu.

W cenie jaką szef chce wydać na ten obiektyw, nie da się raczej kupić niczego innego.

"... Ale w przypadku tych obiektywów, żeby uzyskać odwzorowanie 1: 1 potrzebna jest jeszcze dedykowana, dodatkowa soczewka...."

Ew. pytanie przyszłościowe:-)

Rozumiem, że standardowe soczewki nasadkowe (lepsze lub gorsze) czy Raynox'y będą też współdziałać z tą Sigmą, bo chyba nie może być inaczej?

Może coś więcej o tej dedykowanej soczewce (symbol, link)?

Co prawda teoretycznie raczej nie będzie potrzeby "śrubowania" jakości fotek, ale kto wie, czy żona szefa się nie wciągnie, a co dedykowane to dedykowane;-)

Współczuję Ci takiego szefa:- (

Sknera a do tego cwaniaczek:- (

Zaproponuj mu w takim razie prezent bez wydatków: - niech sprzeda lustrzankę a żonie za te pieniądze kupi dobry kompakt z niezłym makro i będzie sobie mogła polować na motylki do woli:-))

Proste rozwiązanie:-)

To jeszcze wspomnij szefowi, że bez statywu to raczej nawet dobry obiektyw nie pomoże. I juz widzę jak szef pomyka na paluszkach po ogródku ze statywem za motylkami wraz z małżonką. A że motylki długo nie lubią pozować to i tak będzie za każdym razem riposta: że porusza sie jak słoń w składzie porcelany.

Sam pcha się w kłopoty:-)

Nie no, bez przesady, dobry obiektyw ze stabilizacją dałby radę, ale taki nie wchodzi w grę z przyczyn jasno określonych. Ja w tej sytuacji współczuję Bogusiowi, bo niejako na nim spoczywa odpowiedzialność 'dobrego' wyboru, no bo w końcu szef i takie tam.

Przetestowałem z ciekawości z Raynoxem - współpracuje. Uzyskuje się większa skalę odwzorowania niż tą dedykowana soczewką. Ale ciężko już tym operować. Bez statywu nic się nie zrobi.

Dedykowane soczewki. Szukałem ale jakoś nie mogę teraz znaleźć nigdzie w ofercie. Nie wiem, czy nie jest sprowadzana, czy Sigma wycofała się z tego pomysłu? Dedykowana była dostosowana do konstrukcji obiektywu (wedle zapewnień producenta), nie powodowała żadnych zniekształceń na brzegach. Czy z inną będzie współpracować? Powinien, ale trzeba by przetestować na "żywym organizmie", bo różnie może być. Gdzieś w szufladach mam takie soczewki, ale nie mogę znaleźć, od lat nie używam, bo mam obiektyw makro.

A stabilizacja w przypadku makro niewiele pomorze. Statyw, bez niego ani rusz.

Jak na moje dość słabe zdolności fotograficzne myślę, że stabilizacja w obiektywie pomoże. Od czasu do czasu korzystam bez statywu, trzymając aparat wysoko w górze, gdzie ewidentnie poruszenia występują, no i nie jest źle. Pewnie ze statywem byłoby miodzio, ale nie chce mi się go rozkładać: P

Przy makro z dużymi skalami odwzorowania, kiedy pole widzenia obiektywu to poniżej 1cm, drgania obiektywu o milimetry powodują zbyt wielkie przesunięcia tego co widać w kadrze. Stabilizacja nie da rady. W ogóle, przy takich skalach odwzorowania nie da się "z ręki" utrzymać obiektu w kadrze. Nie wspominając o tym, że przy takich skalach odwzorowania jest ciemno jak diabli, czasy, bez specjalistycznego oświetlenia są zbyt długie.

Drobny test Sigma 70-300. Wersja do Pentaxa, sprzed kilkunastu lat.

Sam obiektyw, bez soczewek. Maksymalne makro - ogniskowa 300mm, przełączony w tryb makro, maksymalne przybliżenie. Skala odwzorowania ok 1: 2, odległość robocza ok 95cm.

Niestety dedykowanej soczewki nie znalazłem. Znalazłem różne zabytki, z korpusem analogowego aparatu ze slajdami w środku włącznie, a nawet radziecki światłomierz "Leningrad 7", nadal działający (!), wiadro różnych filtrów, jeszcze z czasów fotografii czarno-białej, ale tej soczewki niestety nie. Zapewne odłożyłem ją "aby na pewno nie zginęła", co oznacza że prędzej ją znajda archeolodzy za 10. 000 lat, niż ja tu i teraz. Sorry, bałaganiarz ze mnie;-)

Za to w połączeniu z Raynoxem, znowu - 300mm, maksymalne powiększenie:

Robi się już mocno "mydłowate" a na brzegach aberracje chromatyczne dają się we znaki dość mocno. Ale jakoś to działa. Odległość robocza jest już bardzo mała a głębia ostrości leci mocno w dół.

Teraz znowu Sigma + Raynox przy 300mm, ale już nie maksymalne zbliżenie, tylko bliżej minimalnego przy tej ogniskowej:

Ostrość nieco lepsza, ale brzegi są rozmydlone i aberracje chromatyczne też dość znaczne

I przeciwny koniec zakresu ogniskowych czyli 70mm + raynox, minimalne powiększenie

I znowu 70mm + raynox i maksymalne powiększenie dla tej ogniskowej

No i tak to wygląda z Raynoxem. Szkoda że nie mogę zrobić porównania z dedykowaną soczewką... ona gdzieś jest, ale nie wiem gdzie. Ostatni raz ją używałem chyba w 2008 roku... Kiedyś wypłynie, jak nie będę szukał...;-) Taki los ekstremalnego bałaganiarza;-)

Ważne, że wypłynie;)

Fajny test.