2015-07-30 Skawce, plewienie dna jeziora - część 2

Po obejrzeniu lasu na rozpadającym się wzniesieniu ruszyliśmy na dno przyszłego jeziora. Teraz jest to obszar oznaczony kolorem łososiowym.

Na początku widok ogólny.

Potem płat mięty długolistnej - Mentha longifolia.

Był też sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.

Poruszamy się w rejonie drogi prowadzącej do kamieniołomu. Tutaj też spotkaliśmy sporo skrzypu olbrzymiego - Equisetum telmateia. Około 5% populacji stanowiły zielone pędy z kłosami zarodnionośnymi.

Teraz idziemy ścieżką równoległą do drogi prowadzącej do kamieniołomu.

Ignorujemy ostrzeżenie.

Następnie zauważamy łopian pajęczynowaty - Arctium tomentosum. Ma on bardzo szeroko rozpostarte rozgałęzione pędy z koszyczkami.

Było tutaj także sporo centurii - Centaurium. Trafiła się zarówno centuria pospolita - Centaurium erythraea oraz centuria nadobna - Centaurium pulchellum. Tej drugiej nie udało mi się sfotografować.

Mozaika zbiorowisk roślinnych jest tutaj duża. Mamy żwirowiska.

Mamy też fragmenty z bardzo bujną roślinnością.

W miejscu po jakimś ogrodzie był płat z gorczycą polną - Sinapis arvensis.

Z kolei w niewielkim mokradle rządziła pałka szerokolistna - Typha latifolia.

Wędrujemy cały czas po obszarze położonym na wschód od drogi wiodącej do kamieniołomu.

Spotkamy ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum.

Następnie natrafiamy na gęstwinę w której znajduje się sporo skrzypu olbrzymiego - Equisetum telmateia.

Zwróciliśmy też uwagę na jeden z ostatnich domów, który też powinien zostać zniknięty.

Teraz przemieściliśmy nasz pojazd w okolicę kamieniołomu. Na początku na drodze znalazłem kępki rzeżuchy niecierpkowej Cardamine impatiens.

Potem ruszyliśmy na penetrację stawu z którego już pozyskałem włosienicznika - Batrachium circinatun,

Potem poszliśmy jeszcze na takie pozorne byle co.

Zanim zaczęliśmy tam plewić poza włosienicznikiem wyłowiłem z wody rdestnicę kędzierzawą - Potamogeton crispus.

Poza tym była mozga trzcinowata - Phalaris arundinacea.

Kolejny gatunek to wierzba wawrzynkowa - Salix daphnoides.

I jeszcze jedno spojrzenie na zbiornik wodny.

Bardzo ważnym odkryciem, wciąz niejasnym co o przynależności gatunkowej jest ten wiesiołek - Oenothera. Niby przypomina wiesiołka czerwonodziałkowego - Oenothera glazoviana, ale ma czerwone zgrubienia u nasady włosków i kilka innych osobliwych cech.

Inny osobliwy gatunek to wilczomlecz sztywny - Euphorbia stricta.

I na tym skończyliśmy tę wizytę w tym miejscu.

Wierzba, którą uważałem za wawrzynkową została poprawiona na tak zwaną "amerykankę" - Salix eriocephala.

Teraz wiesiołek Oenothera erytrosepala, czasem zwany przeze mnie Oenothera glazowiana to prawidłowo Oenothera glazioviana. Po prostu notorycznie popełniałem literówkę.