2006-11-25 Dębnik - cztery kolory

W ostatnim odcinku opuszczamy las na wzgórzu Zamczysko i trasą oznaczona kolorem niebieskim ruszamy na północ a potem na południe.

Na Zamczysku naszą uwagę przyciągnął nagi ślimak.

W drodze na północ zerknęliśmy do łomu karmelickiego.

W końcu osiągnęliśmy kapliczkę w miejscu załamania się trasy. Ta okolica to pierwszy kolor - Czarna Góra. Nazwa pochodzi od najczarniejszego z występujących w tej okolicy czarnych marmurów.

Następnie bardzo szybko powróciliśmy do wsi i stanęliśmy przed stodołą geologów. Tutaj w ścianach można oglądać rodzaje skał wydobywanych w tej okolicy. Na tym zdjęciu dominuje biały, jurajski wapień z Białej Góry, drugi z tytułowych kolorów. Pojawił się też rudy piaskowiec środkowojurajski z Piaskowej Góry. Jest i zwany czarny marmur.

Przyglądamy się rudzielcowi.

W białych wapieniach dominują ramienionogi z rodzaju Terebratula

Było też coś z rodzaju Rynchonella.

Rudzielec to przede wszystkim kwarc sklejony lepiszczem z dużym udziałem limonitu.

Są też amonity.

W Dębniku znajduje się też miejsce modlitw z kapliczka wykonana z martwicy paczółtowickiej.

W sąsiedztwie znajduje się łom karmelicki. Tutaj mamy świeżo wydobyty blok czarnego marmuru.

Ściany kamieniołomu są czerwone. To zwietrzelina czarnego marmuru.

Część dna niecki wyrobiska jest zalana.

Część dna pokrywają jasne częściowo przeobrażone wapienie. To podobno stało się już w karbonie.

W północnej części znajduje się ściana, gdzie odsłonięto jądro antykliny Dębnika.

Opuszczając Dębnik warto zerknąć na ten pomnik.

Niewielkie jeziorko to pozostałość po kamieniołomie Siwa Góra. To trzeci kolor.

Zaraz za nim znajduje się Czerwona Góra. To czwarty kolor. Tutaj w głębi lasu znalazła się ceramika datowana na 20. wiek.

A Piaskowa Góra, gdzie także był kamieniołom wyglądała tak.

A potem poszliśmy w kierunku Czatkowic. Zarazem zrobiło się za ciemno na dalsze pstrykanie.