Zaproszenie na filmy z Grzegorzkiem w roli głównej.

Niech ktoś tu zajrzy.

youtube.com - to na okoliczność 55 lat istnienia Muzeum w Chrzanowie

youtube.com - to o Poszukiwaczach Zaginionego Żabnika

youtube.com - to o Graboszycach

Panie Piotrze - we fragmencie 1 filmiku (od 4: 00 do 4: 25) podaje Pan, naukowcy których instytucji regularnie od lat penetrują rejon Chrzanowa. Pada także sformułowanie:

""Jest to jeden z najlepiej schodzonych przez przyrodników obszarów Polski".

Mam ogromna prośbę o skomentowanie doniesień o odkryciu rzekomego 'naturalnego' pojawienia się Ophrys apifera w Polsce. Wychodni facji wapienia muszlowego, w tym starych kamieniołomów i odkrywek, jest w Pana wędrówkach zatrzęsienie, stad podobnych siedlisk widział Pan na tym obszarze mnóstwo. Jakby nie było, mowa jest o stanowisku znajdującym się kilkanaście kilometrów od centrum miasta. Będę niezmiernie wdzięczny - pozdrawiam.

Niestety, na coś przypominającego Ophrys jeszcze nie natrafiłem, ale będę się starał znaleźć.

Wtrącę się do wątku, bo widziałem go tylko jeden raz. Ophrys jest z poł/zach Niemiec. Ciekawy jestem, czy tam coś na nim wyrosło lub to sprawka jakiegoś owada. Jak sądzicie.

Kwiat jest pozbawiony pyłkowin - a czy te przyklejone do warżki i wyraźnie sfatygowane pochodzą z tego okazu? tego nie wiem

P. S. Ophrys apifera zdecydowanie w kierunku var. trolli, aczkolwiek lekko 'niepełnej' - dla jednych takson a dla drugich tylko forma, nie zasługująca na to miano (efekt uboczny rezygnacji z zapylaczy na rzecz autogamii).

Dziękuję. Mam jeszcze te dwa zdjęcia. To był tylko jeden egzemplarz

Po pierwsze tego typu objawy na kwiatach mogą być dziełem roztoczy z grupy szpecieli. Z tym, że te pajęczaki to raczej atakują liście drzew.

Po drugie stanowisko Ophrys jest znane z Golicówki k. Imielina i jest monitorowane przez botaników z Uniwersytetu Śląskiego. Dopiero co na ten temat rozmawiałem z prof. Adamem Rostańskim. To trochę daleko od mojego areału badań.

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 22. lipca. 2015)

Takie 'zdegenerowane' formy (w angielskim określane jako 'monstrous') znane są u wszystkich storczyków, ale zdecydowanie najpospoliciej występują u gatunków preferujących samozapylanie. Ophrys apifera posiada zdecydowanie największą ilość opisanych form, zarówno odmiennych kształtem jak i ubarwieniem (z tych ostatnich dwie są terenowymi rarytasami).