2014-10-04 Jaworzno Byczyna - podróż do źródeł Byczynki - część 4

W czwartej części tego serialu ruszamy na wschód. Na początku korzystamy z przecinki pod linią wysokiego napięcia. Na mapie firmy Compass ten odcinek jest oznaczony kolorem pomarańczowym.

Przecinka jest silnie zarośnięta. W drzewostanie pojawia się między innymi czeremcha amerykańska - Padus serotina.

Jest tutaj także niewielki zbiornik wodny. W nim woda jest zawsze.

W jego szuwarach widać pałkę szerokolistną - Typha latifolia.

Poza tym zauważamy sitowie leśne - Scirpus sylvaticus.

Warto także odnotować krzewiastą wierzbę piaskową - Salix repens subsp. arenaria

Są też rozetki ostrożnia błotnego - Cirsium palustre.

Zasadniczo znajdujemy się na wzniesieniu, ale to stąd sączą się niektóre cieki składające się na Byczynkę. Widać to w pobliskim lesie.

A w drzewostanie dominuje dąb czerwony - Quercus rubra.

Mijamy kolejne mokradło.

Mijamy kępy wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.

W gęstwinie krzewów znajduję kalinę koralową - Viburnum opulus.

Las w tej okolicy jest dość gęsty.

Co pewien czas znajdujemy strumyki składające się na Byczynkę.

Przy okazji trafił się ładny koźlarz czerwony - Leccinum aurantiacum. Skończył jako koszykowiec. Znaczy się trafił do konsumpcji.

Były tutaj także jakieś kruchaweczki - Psathyrella. Tak mi się wydawało. Na szczęście jest Błażej, który poprawił oznaczenia na Coprinus disseminatus.

Na tę zieleninę składa się przede wszystkim rzeżusznik hallera - Cardaminopsis halleri.

Teraz przekraczamy głęboką dolinę lewego ramienia Byczynki.

Po drodze mijamy nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.

Kolejny zielony tłum to poziomka pospolita - Fragaria vesca.

Na lewym brzegu doliny przedzieramy się przez dzikie ostępy.

Tutaj po drodze trafiło się martwe drzewo ze skórnikiem - Stereum.

Po wyjściu na drogę, którą już szliśmy, jako trasą oznaczoną kolorem zielonym zerkamy w górę. Jak widać w drzewostanie rządzi sosna zwyczajna - Pinus sylvestris oraz dąb czerwony - Quercus rubra.

Po drugiej stronie drogi zauważamy białe lejkówki - Clitocybe.

Był tam również pniak opanowany przez wrośniaka różnobarwnego - Trametes versicolor.

Ostatnim grzybem, na który zwróciłem uwagę był bardzo postrzępiony strzępiak- Inocybe.

(wypowiedź edytowana przez Piotr_Grzegorzek 26. lutego. 2015)

to nie Psathyrella, to Coprinus disseminatus

Dziękuję za zainteresowanie się tym serialem i korektę.