2007-09-16 Wycieczka do Ojcowskiego Parku Narodowego - część 2

Wędrujemy dalej przez tereny pomiędzy Górą Koronną a Górą Okopy. Jesteśmy tak mniej więcej w połowie drogi. Stąd z krawędzi wzniesienia ponownie zerkam ku Górze Chełmowej.

W okolicy gdzie staliśmy zwróciłem uwagę na pień martwej jodły - Abies alba o pniu bardzo skręconym za życia.

Inne martwe drzewo tego gatunku w tej okolicy ozdabiała huba, którą ostatecznie oznaczyłem jako pniarek obrzeżony - Fomitopsis pinicola. Oczywiście niczego nie zrywałem.

Po przejściu kolejnego odcinka ponownie zerkam na Górę Chełmową. Przy okazji widać jeszcze skałki Góry Koronnej. Zapewne w tym momencie zdecydowanie kroczyłem na Górę Okopy.

A to kolejny epizod grzybowy. Na początku żywiciel, czyli ciemiężyk białokwiatowy - Vincetoxicum hirundinaria. Poraża go grzyb rdzawikowy - Cronartium flaccidum

Zasadniczo unikam nazywania mijanych wtedy skałek, ponieważ nie jestem ich znawcą, ale prawdopodobnie jest to pierwsza idąc od północy przed Wąwozem Smardzowickim.

Teraz wędrujemy już wspomnianym wąwozem. Leżące przy szlaku głazy zapewne pochodzą z okresu, kiedy i to obniżenie było częścią wielkiej jaskini. To po prostu pozostałości jej stropu.

Schodzimy dalej.

Teraz mijamy skupisko paprotki zwyczajnej - Polypodium vulgare.

Ten głaz też jest bardzo konkretnym fragmentem wspomnianego powyżej stropu.

Mijamy podnóże kolejnej skałki.

Inna z nich zwróciła moją uwagę zaokrągloną formą.

Idziemy dalej w dół.

Jak widać ścieżka prowadzi stokiem nieco powyżej dna wąwozu.

Mamy tutaj charakterystyczne progi.

I tak wyszliśmy z lasu i stanęliśmy na głównej drodze. Teraz możemy obejrzeć Górę Okopy w pełnej krasie.

Teraz zawracamy, czyli ruszamy na północ. Wszak samochód czeka na nas na parkingu w Czajowicach. Tutaj na przydrożnej skałce zauważam kapliczkę.

Zbliżamy się do trawersu Góry Koronnej.

Na przydrożnych skałkach zauważam kolejne skupisko paprotki zwyczajnej - Polypodium vulgare.

Następnie obserwuję stoki Góry Koronnej.

Mijamy też wartko płynący strumień.

Z przydrożnego drzewostanu zwracam uwagę na grab pospolity - Carpinus betulus.

Przyspieszamy. Teraz będą dwa widoki zza Bramy Krakowskiej.

W znajdującym się za nią wąwozie Ciasne Skałki było bardzo ciemno, ale to i owo udało się sfotografować.

Tutaj można dostrzec determinację pewnego buka pospolitego - Fagus sylvatica.

Ponownie jasno zrobiło się tuż przed opuszczeniem lasu przed Czajowicami a właściwie, jak wynika z mapy przysiółkiem Dąbrówka.

I to by było na tyle, jeśli chodzi o fotoreportaże datowane na rok 2007.

a czemu ten pień jodły jest tak skręcony?

Niestety, nie znam przyczyny, dla której tak się dzieje, ale ekstremalne warunki wzrostu są najbardziej prawdopodobnym powodem tego zjawiska. Samotne drzewo na krawędzi doliny jest narażone na wiele przeciwności losu.