2014-03-08 Rybna Wrzosy - obchodzenie Piekła - część 3
Kolejny odcinek będzie bardzo długi, bo to jest trasa oznaczona kolorem żółtym. Aby znaleźć się w miejscu skąd wystartowaliśmy musieliśmy przejechać przez Piekło. Zasadniczo nie wywarło na nas dobrego wrażenia.
Zanim definitywnie znaleźliśmy się na otwartej przestrzeni zauważyliśmy rozkwitający szczyr trwały - Mercurialis perennis.
Był też kolejny głaz pokryty mchem. Trochę jest on podobny do tego z poprzedniego odcinka, ale ten tutaj na sporo cienkich, prawie nitkowatych pędów.
Dla oceny wielkości tego mchu leżący na nim liść bluszczu pospolitego - Hedera helix.
I jeszcze dwa zbliżenia tego mchu.
Zerkamy teraz w kierunku doliny rzeki Rudno.
Przechodzimy w miarę szybko. Mijamy domy.
Po przejściu polany natrafiamy na osady najwyższego piętra antropocenu.
Dopiero po opuszczeniu tej polany zorientowaliśmy się, że weszliśmy komuś na podwórko. Znaczy się poprzednia instalacja w myśl zasady wolnoć Tomku w swoim domku jest usprawiedliwiona, chociaż naganna.
Za granicą prywatnej własności nie jest ciekawie.
Aczkolwiek dość ciekawa była ta krzewiasta czapa na skałce.
Jednakże urokliwe miejsca przeplatały się z takimi.
Oczywiście wszystko to co leży tam pomiędzy ścieżką a drogą zgodnie z zasadą domniemania niewinności nie ma związku z mieszkańcami okolicznych posesji.
Dlatego skupiam się na kwitnącej leszczynie - Corylus avellana.
Widzimy teraz kilka domów we Wrzosach oraz drogę prowadząca do Piekła.
Na południe od niej teren pokrywają suche teraz badyle.
Wzdłuż lewej strony drogi biegnie głęboki rów.
Za to po prawej, południowej stronie spotkaliśmy osobliwie wykształcony grab pospolity - Carpinus betulus.
Tutaj też wyrastał żurawiec falisty - Atrichum undulatum.
Za to w rowie po północnej stronie drogi zalegały głazy porfiru oraz wapieni jurajskich.
Teraz wychodzimy na otwartą przestrzeń.
Oto zbliżenie jego koszyczków.
Mijamy zadrzewioną i "zajeżynowaną" przestrzeń.
Skręcamy teraz zdecydowanie w kierunku Piekła. Spotykamy tutaj znamiona cywilizacji.
W istocie okolica okazała się niezbyt ciekawa, dlatego ostatnie zdjęcie przedstawia zarośla ze śliwą tarnina - Prunus spinosa w roli głównej.
Trzymamy się tematu forum. Nie drażnimy się. Ma być miło :) ⇒ szerzej o zasadach i coś jak regulamin