2013-10-27 Trzebinia Psary od północy i wschodu - część 3

Teraz okrążając Psary wkraczamy do sporego kompleksu leśnego. Będziemy się poruszać trasą oznaczoną kolorem ciemnoniebieskim. Zazwyczaj przechodziłem tędy w odwrotnym kierunku idąc z Paryża do Psar.

Ta część kompleksu leśnego to buczyna. Przy jej skraju mamy efekt ekotonu.

Niemalże natychmiast znajdujemy tutaj rośliny chronione. Na razie tylko przylaszczkę pospolitą - Hepatica nobilis.

Towarzyszy jej gruszyczka jednostronna - Orthilia secunda

Trafił się też jakiś storczyk. Wygląda na kruszczyka szerokolistnego - Epipatis helleborine.

Bardzo oryginalnie prezentował się pniak po buku pospolitym - Fagus sylvatica.

A w dalszej części otaczającej nas buczyny dominowały drzewa średniego wieku.

Ponownie zerkamy w runo. Oto groszek wiosenny - Lathyrus vernus.

I znowu kolejny widok lasu jako takiego

I znowu kolejny kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.

Teraz dno lasu staje się nierówne. Zbliżamy się do miejsca, gdzie znajdowała się kopalnia galmanu.

Na razie zwracam uwagę na trawę. Wydaje mi się, że to perłówka zwisła - Melica nutans. Pomiędzy nią widać gruszyczkę jednostronna - Orthila secunda.

Jest tutaj także dąbrówka rozłogowa - Ajuga reptans.

I znowu spotykamy kruszczyka szerokolistnego, tym razem w pewnym sensie błogosławionego pomiędzy przylaszczkami - Hepatica nobilis.

W części lasu pojawiają się pojedyncze sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.

Pod nimi znajdujemy jeżynę Bellardiego - Rubus pedemontanus.

I tak znaleźliśmy się na drodze przecinającej ten kawałek lasu z północy na południe.

Tutaj spotykamy większy płat kopytnika pospolitego - Asarum europaeum.

Jest też pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.

Znalazła się też kwitnąca gęsiówka Hallera teraz Arabidopsis hallerii.

Był też wawrzynek wilczełyko - Daphne mezereum.

Jednakże najwięcej w tej okolicy jest przylaszczki pospolitej - Hepatica nobilis.

Inny gatunek to klinopodium pospolite - Clinopodium vulgare.

Buczyna, w obrębie której się znajdujemy nie zmienia się istotnie.

Zauważamy jedynie, że w kierunku południowo-wschodnim zarysowuje się wyraźne obniżenie.

Zanim poszliśmy dalej, a nie osiągnęliśmy jeszcze północnej krawędzi tej partii lasu, oglądamy płat gęsiówki Hallera - Arabidopsis hallerii. Ta roślina podobno uwielbia cynk a tego ci w podłożu powinno być tutaj dostatek.