2007-05-12 Chrzanów, kierunek Borowiec - część 1

Tego dnia przeszedłem trasę przyrodniczej ścieżki dydaktycznej prowadzącej spod Muzeum na Borowiec poprzez Pogorzyce. Przemieszczaliśmy się pieszo w gronie kilkunastu osób w ramach wycieczki organizowanej przez Muzeum w Chrzanowie. Było to testowanie ścieżki jako takiej. Zdjęcia wykonywałem w oznaczonych punktach, aby za bardzo się nie powtarzać. Teraz jest to trasa żółta z zielonymi kółkami.

Punkt pierwszy to dolina niewielkiego cieku, który płynie sobie wzdłuż ulicy Zbożowej.

Tego dnia zakwitła knieć błotna - Caltha palustris. Był wyjątkowy okaz o czterech oraz liczne typowe pięciu płatkach korony.

Nad tą okolicą dominuje wzniesienie zwane Winna Góra względnie Krzywda.

Punkt drugi to ołtarz w kościele p. w. Matki Boskiej Ostrobramskiej na Kolonii Rospontowej.

Następnie bardzo szybko przemieściłem się w okolicę drogi i bocznicy kolejowej prowadzącej do kamieniołomu Żelatowa. Tutaj w zaroślach uwieczniłem perłówkę zwisłą - Melica nutans. Zarośla tworzy czeremcha amerykańska - Padus serotina.

Czwarty punkt to skraj lasu przed wejściem do wąwozu w stokach Żelatowej. Tutaj zauważyłem dziwnie uszkodzone poziomki pospolite - Fragaria vesca.

W tej okolicy kwitł też wilczomlecz lancetowaty - Euphorbia esula.

Punkt piąty to dolne partie wąwozu Smolarnia. Tutaj zauważam kwitnącego gajowca żółtego - Galeobdolon luteum.

Następnie widzimy liczne kępy nerecznicy samczej - Dryopteris filix-mas. Paprocie wyrastają ponad łany podagrycznika pospolitego - Aegopodium podagraria.

Bardzo delikatnym kwiatkiem jest tutaj możylinek trójnerwowy - Moehringia trinervia.

Bardzo często dokumentuję z tej okolicy wiąz górski - Ulmus glabra.

Do punktu piątego zaliczam też silnie zwężającą się końcową część wąwozu Smolarnia. Na stromych stokach znajdują się łany paproci, głównie wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.

Towarzyszy im dość licznie nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.

Wiosną dnem wąwozu płynie woda. Czasami dociera ona do końca doliny.

Teraz możemy mówić, że jesteśmy w punkcie, względnie odcinku szóstym. Wąwóz zwęża się jeszcze bardziej.

Teren jest mocno prześwietlony, ponieważ jedna z wichur zniszczyła spore płaty lasu po jego bokach.

Teraz wkraczam na ścieżkę prowadzącą prawym brzegiem doliny.

Miejsce pomimo spustoszenia przez wiatr ma pewien urok.

Na krawędzi wąwozu ostały się niektóre stare buki pospolite - Fagus sylvatica.

Patrząc pod nogi można zauważyć kwitnącą dąbrówkę rozłogową - Ajuga reptans.

I tak dotarliśmy do buka pospolitego - Fagus sylvatica spod którego korzeni bije źródełko. Ja tym razem skupiłem się na siewkach buka.

Drzewo straciło wtedy jeden ze swoich pni, ale w tym stanie trwa do dzisiaj.

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 12. grudnia. 2013)

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 12. grudnia. 2013)