2012-11-10 Jaworzno Wapniówka - trzecia wizja lokalna - część 1
Na zakończenie naszego dość długiego spaceru postanowiliśmy przejść przez Wapniówkę. W poprzednim odcinku obejrzeliśmy południową krawędź zachodniego osadnika. Zdecydowanie postanowiliśmy zdobyć osadnik wschodni, bardziej zarośnięty wskutek samoistnej rekultywacji. W stosunku do całej długości naszego przemarszu tym razem będziemy niemalże stać w miejscu. Tak to wygląda na mapie firmy Compass.
Na razie jesteśmy jeszcze na dole i patrzymy na przesmyk pomiędzy obydwoma osadnikami. Jak widać z przodu rządzi nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis. Z tyłu i na górze brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Teraz spoglądamy z bliska na osadnik zachodni, który jest słabiej zadrzewiony.
Następnie mamy przed sobą siewki brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Wchodzimy na stok wschodniego osadnika. Pewnym zaskoczeniem jest to kretowisko.
Teraz spoglądamy na południowo-zachodni płat łąkowy, który jest królestwem kruszczyka błotnego - Epipactis palustris ze sporą domieszką umieszczonej na czerwonej liście kosatki kielichowej - Tofieldia calyculata.
Tego dnia kruszczyków było niewiele. Ostatecznie to nie ich pora. W tym miejscu godzi się zauważyć, a jest to zapisane tutaj - s1.artcom.pl na drugiej stronie tego tego tygodnika, że kupujący wiedział co robi, a nawet deklarował, że występującym tutaj roślinom nic z jego strony nie grozi. Jak się dowiedziałem rzeczona firma stara się o możliwość wyeksmitowania chronionych mieszkańców oraz zalegających tutaj odpadów, dlatego od czasu do czasu urządzam sobie w tej okolicy społeczną kontrolę. Znaczy się to zostało napisane w gazecie mogło być umową dżentelmeńską w stylu niejakiego Kramera z filmu Vabank.
Póki co nic się tutaj nie dzieje, dlatego kolejne kroki skierowaliśmy do lasu.
Tam oglądamy zwały żużla, które ja nazywam Czarne skałki.
Część bocznych ścian porastają porosty skorupiaste.
Na innych blokach wyraźnie widać płaty mchów.
Są też gatunki porostów lepiej wyglądających. Tego tutaj typuję jako Chrobotka strzępiastego - Cladonia fimbriata
Idziemy dalej.
Stojąc teraz na krawędzi zerkamy na osadnik zachodni.
Po chwili mijamy kolejny blok żużla opanowany prawdopodobnie przez chrobotka rogokształtnego - Cladonia subulata.
Było na co popatrzeć.
Następnie przedarliśmy się przez kolejne chaszcze.
Moim celem były pokazujące się w oddali odsłonięcia składowanych tutaj odpadów.
Tutaj także z pewnym niepokojem zerkaliśmy na oznakowane poprzez ponumerowanie drzewa.
A to już widok pierwszych swoistych przekrojów geologicznych.
Z drzew jak widać rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula. Sosna zwyczajna - Pinus sylvestris jest w zdecydowanej mniejszości.
Te przekroje są niemalże klasyczne. Podejrzewamy, że część zalegających tutaj odpadów wykorzystano do utwardzenia dróg na długo przed sprzedażą Wapniówki. Mam na to fotograficzne dowody.
Białe warstwy to wapno, czarne to żużle oraz popioły.
(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 23. listopada. 2012)
Porost oznaczony jako Cladonia subulata może być przedstawicielem gatunku Cladonia rei. Tego jednak można dowieść tylko chemicznie a jeszcze pewniej genetycznie. Najtrudniej tak na oko po morfologii.
Trzymamy się tematu forum. Nie drażnimy się. Ma być miło :) ⇒ szerzej o zasadach i coś jak regulamin