2012-11-10 Jaworzno - od Maczek do Wapniówki
Osiągnąwszy podczas naszej wycieczki punkt wysunięty najdalej na północ postanowiliśmy powrócić do Szczakowej. Po drodze zdecydowaliśmy zaliczyć jeszcze Wapniówkę. W tym odcinku będziemy się poruszali przede wszystkim w osi ulicy Stefana Batorego.
Droga taka sobie
Po drodze przekraczamy wiadukt nad linią kolejową.
Wkrótce potem przechodzimy pod kolejną linią kolejową.
Widoczne po lewej stronie drogi drzewa liściaste to robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.
Jednakże sosna zwyczajna - Pinus sylvestris rządzi.
Tereny, których granicą idziemy to formalnie rzecz biorąc obszary przemysłowe.
Co pewien czas ciemną zieleń sosen rozjaśniają złociste liście brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Mijamy teraz tablicę informacyjną Lasów Państwowych.
Następnie napotykamy na kolejny dowód na to, że obszar ten należy przede wszystkim do przemysłu.
A to już obszar przemysłowy Wapniówki. Jest jeszcze trochę zadrzewiony.
Prawdopodobnie długo to nie potrwa, skoro ta firma jest dumna z tego co tutaj robi. Oczywiście wszystko zgodnie z prawem, ale fakt odnotować trzeba, jako element kolejnej społecznej wizji lokalnej. W górnej podwiniętej krawędzi tego banera pisze - Wycinkę drzew na tym terenie wykonała firma.... resztę proszę sobie doczytać.
Skręcamy teraz w kierunku widocznego na horyzoncie pierwszego osadnika.
Rozglądamy się po bokach i widzimy, że drzewa zostały uprzednio zinwentaryzowane.
Płynący obok Kozi Bród także został ogolony.
Tego dnia, na tym odcinku rzeka raczej stała niż płynęła. Nie chciało nam się sprawdzać, gdzie rzekę zatamowało i dlaczego.
A to już boczne ściany pierwszego, czyli zachodniego osadnika. Jak widać trwa tutaj z dużym oporem sukcesja w kierunku lasu. Chociaż las miał na to ponad sto lat, efekt wciąż jest mizerny. Działająca tutaj do niedawna Huta Szkła Szczakowa weszła w posiadanie tego terenu, nawiasem mówiąc opuszczonego, dopiero w 1910 roku. Przedtem produkowano tutaj sodę metodą Solwaya.
Pewne urozmaicenie stanowi wyrzucona masa bitumiczna.
Wskutek rozerwania boku osadnika można śledzić warstwy sedymentacyjne.
Na chwilę zerkamy w kierunku kolejnego wschodniego osadnika. Wędrówka po jego terenie będzie tematem kolejnych dwu ostatnich wątków.
A na razie przyjrzyjmy się rozprutemu bokowi i bardzo wyraźnym warstwom sedymentacyjnym.
Trzymamy się tematu forum. Nie drażnimy się. Ma być miło :) ⇒ szerzej o zasadach i coś jak regulamin