2012-10-13 Rezerwat Przeciszów - wejście do lasu

Po obiedzie udaliśmy się rezerwatu Przeciszów, jedynego większego lasu po tej stronie Wisły. Po raz pierwszy byłem tutaj 25 czerwca 2011 roku co opisałem w tym wątku - [bf#417756]

Tym razem zagłębiliśmy się bardziej w las, chociaż zasadniczo trzymałem się osi poprzedniej trasy. Zebrało się nieco więcej zdjęć, dlatego fotoreportaż musiałem podzielić na dwie części. Na mapie firmy Compass trasa tego odcinka, dziewiątego już w tym serialu, jest oznaczona kolorem żółtym.

Tak jak poprzednio wychodzimy na wał aby zerknąć na kanał przecinający cięciwą zakole Wisły. Wodę widać z ledwością.

Wystarczy spojrzeć bardziej w lewo aby znikła ona zupełnie.

Patrząc w prawo wodę możemy dostrzec. Z drzew jak widać rządzi robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia oraz wierzba biała - Salix alba. Biała kropka na tle wzgórza ledwo widocznego w luce pomiędzy drzewami to wieża zamku Lipowiec. Należy patrzeć na lewo od dwu brzóz brodawkowatych - Betula pendula w środkowej partii zdjęcia.

Idziemy teraz na południe wzdłuż zachodniej krawędzi lasu. Zachodzące słońce daje bardzo kontrastowe barwy.

W drzewostanie dominuje dąb szypułkowy - Quercus robur.

Teraz na chwilę zerkamy w kierunku zachodnim. Widoczny za polem kukurydzy las to rezerwat Żaki.

Na liściu derenia świdwy przycupnęly dwie biedronki. Po dokładnej analizie okazało się, że i tu zawędrowało azjatyckie paskudztwo - Harmonia axyridis. Jeden z osobników zupełnie nie posiada kropek. Taką opcję dopuszcza opis gatunku.

Nieco dalej wystąpił klon zwyczajny - Acer platanoides z malowniczo wygryzionymi liśćmi. Na razie nie udało mi się ustalić, kto był tak żarłoczny.

A to już kolejny dereń świdwa - Cornus sanguinea.

Pomiędzy nim znajdujemy tabliczkę informującą o charakterze tego miejsca.

Wkrótce natrafiamy na ścieżkę, którą zmierzamy w kierunku wschodnim.

Na początku w drzewostanie zauważam typowe graby zwyczajne - Carpinus betulus.

Są też fragmenty bardzo dzikie. Tutaj młody dąb szypułkowy - Quercus robur służy za podporę dla chmielu zwyczajnego - Humulus lupulus.

W runie lasu większe powierzchnie zajmuje gajowiec żółty - Galeobdolon luteum.

Ogólne wrażenie jest takie - las przypomina bardzo zaniedbany park.

Patrząc pod nogi zauważamy omszałe powalone kłody.

W każdym bądź razie pomiędzy drzewami jest niewiele krzewów, przez co widać na kilka metrów. Roślina sprawiająca wrażenie trawy jest turzycą drżączkowatą - Carex brizoides.

Będąc dość daleko dostrzega się nawet północny skraj lasu.

I to by było póki co na tyle.