2012-09-23 Chrzanów - za porostami po mieście

W drugiej części pomocowego spaceru poruszamy się trasą oznaczoną na mapie firmy Compass kolorem niebieskim.

Przekroczyliśmy ulicę Słowackiego. Po drugiej stronie ulicy Oświęcimskiej skrywa się Zuslandia.

Tuż przed skrzyżowaniem ulicy Oświęcimskiej z ul. Grunwaldzką mijamy klon zwyczajny - Acer platanoides. Na jego pniu występują nieliczne porosty z rodzaju Physcia. Widać też ślady aktywności grzyba korticioidalnego z rodzaju Athelia

Idziemy teraz ulicą Grunwadzką.

W pierwszym zgrupowaniu drzew na korze klonu zwyczajnego - Acer platanoides stwierdzam przede wszystkim misecznicę proszkowatą - Lecanora conizaeoides. Towarzyszy jej także jakaś Physcia.

Podejrzewam, że kolejny porost to raczej Physcia adscendens.

Nieco dalej rośnie klon jesionolistnego - Acer negundo. Na jego korze porostów właściwie nie było.

Następnie bardzo szybko przeszliśmy do ulicy Sokoła. Tutaj rośnie sporo ponad 70-letnich klonów zwyczajnych w odmianie kulistej - Acer platanoides cv. Globosa.

Także tutaj porosty są nieliczne. Na kilku drzewach wystąpił orzast kolisty - Phaeophyscia orbicularis.

Kolejny szybki przeskok to ulica Piłsudskiego od strony ulicy Oświęcimskiej. Tutaj od kilku lat obserwuję dwie plechy tarczownicy bruzdowanej - Parmelia sulcata.

Drzewa na których wyrastają to klon zwyczajny - Acer platanoides.

A to już ulica Focha. Obsadzona jest głogami - Crataegus. Najsilniej opanowane przez porosty jest to pochyłe drzewo.

Drzew jest kilkadziesiąt, ale na korze większości z nich brak porostów. Ot co najwyżej jakaś Lepraria względnie misecznica proszkowata - Lecanora conizaeoides.

Na głogu zdominowanym przez porosty rządzi Physcia lub Phaeophyscia

Są też pojedyncze tarczownice bruzdowane - Parmelia sulcata.

Ten gatunek został przez naszych lichenologów uznany za Pseudoevernia furfuracea.

Na sąsiednich głogach w kilku miejscach wystąpiła pustułka pęcherzykowata - Hypogymnia physodes.

Kolejny punkt to drzewa przy ulicy Majora Grzybowskiego, opodal byłej stacji Sanepidu, gdzie w 2006 roku wykonano ostatnie pomiary stężenia dwutlenku siarki w powietrzu. wówczas wykazano, że tylko w zimie przekracza ono 80 mikrogramów na metr sześcienny, a poza tym oscyluje wokół ilości o połowę mniejszej. Tym nie mniej tutaj było wyjątkowo mało porostów. Wyróżniała się jakaś Candelariella.

Pojawiła się też kolejna Phaeophyscia adscendens.

Kończąc na ulicy aleja Henryka znalazłem kolejną plechę tarczownicy bruzdowanej - Parmelia sulcata.

Towarzyszyło jej jeszcze coś takiego. Sprawia wrażenie obrostu drobnego - Physcia tenella.