W trzecim odcinku tego serialu powtórzymy trasę opisaną w tym wątku - [bf#445562] Wówczas z uczniem chrzanowskiego LO polowałem na paprotkę - Polypodium vulgare. Teraz też nie omieszkałem się jej poszukać. Na początku jednak tradycyjnie mapa firmy Compass i trasa oznaczona kolorem czerwonym.
Po drodze mijamy, oczywiście między innymi łany konwalii majowej - Convallaria maialis.
Tutaj w rumoszu skalnym natrafiam na większe skupisko rzeżuchy niecierpkowej - Cardamine impatiens.
Idziemy teraz wzdłuż stromej krawędzi. Po drodze mijamy okrzyn szerokolistny - Laserpitium latifolium.
Tutaj rośnie lilia złotogłów - Lilium martagon. Teraz możemy podziwiać tylko jej niedojrzała torebkę.
Zbliżamy się do najbardziej na południe wysuniętego cypla wzniesienia. Wyraźnie widać, że znajdujemy się na szczycie klifu. Dołem jest faleza a nieco dalej kolejna faza tworzenia się nowego klifu. Morze było tutaj ostatnio pomiędzy dziesięcioma a pięcioma milionami lat.
Zerkamy teraz na centralną płaszczyznę Grodziska. Tam, gdzie teraz znajduje się gęsty zagajnik jeszcze przed 1990 rokiem było pole uprawne. Teraz uprawia się tam grab zwyczajny - Carpinus betulus.
Dlatego wolałem poszukiwać niezwykłych buków zwyczajnych - Fagus sylvatica.
Dochodząc do dogodnej ścieżki mijamy pierwszego bardzo zdeterminowanego buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.
Tak teraz wygląda pniak na którym znajduje się jedyne w tej okolicy stanowisko paprotki zwyczajnej - Polypodium vulgare. Jak widać tłumi ją niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.
Kolejną ważną ciekawostką w tym miejscu jest wiszący buk zwyczajny - Fagus sylvatica.
A teraz widok ściany kamieniołomu. Jak widać osuwisko porasta przede wszystkim niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.
Trudno powiedzieć, czy to dzieło mieszkańców Pogorzyc, czy też Płazy albo i sąsiedniego Wygiełzowa ale od południa jest tutaj lepszy dojazd. Istotną przeszkodą od strony Pogorzyc jest zielony tunel, który pokazywałem w drugiej części tego serialu.
Mam dwie wiadomości, dobrą i złą. Zła jest taka, że stanowisko paprotki zwyczajnej na Grodzisku, podobnie jak duża część kopuły szczytowej, zostało zdewastowane przez wycinkę drzew. Dobra jest taka, że znalazłem nowe, niewielkie stanowisko w miejscu o współrzędnych 50. 077574N, 19. 454844E. Stanowisko znajduje się tuż pod skrajem najstromszego urwiska. Była też zanokcica skalna. Na krawędzi powyżej leży spróchniała kłoda wskazująca stanowisko.
Dzięki za informację. Postaram się sprawdzić to miejsce w najbliższym czasie.