2008-07-08 Między Krzyżkowicami a Rydułtowami - część 1

Odwiedziwszy tamtego roku na kilka dni swoje strony rodzinne wykonałem szereg krótkich fotoreportaży. Oto tradycyjna trasa naszych rodzinnych spacerów przedstawiona na mapie firmy Compass.

W tym odcinku poruszamy się trasą oznaczoną kolorem żółtym. Idziemy od mojego domu do miejsca zwanego krzyżówką a następnie skręcamy w kierunku lasu nazywanego przez nas Czarny, chociaż formalnie to on Dąbrowiak. Bardzo szybko mijamy trawers lasu oraz zabudowy aby posiłkując się zoom-em ściągnąć kościół w Krzyżkowicach.

Rośnie tutaj mocno sponiewierany dąb szypułkowy - Quercus robur.

Następnie bardzo szybko zeszliśmy do dolinki aby pochodzić pod tak zwaną "Kasztanową Górkę".

Niestety pobocza tej drogi od wielu lat są wykorzystywane jako wysypisko śmieci. "Jako sie tam jeszcze godo- za starej piyrwy to by było nimożliwe". "Staro piyrwa" to okres przed 1918 rokiem.

A ponadto w tej okolicy rosną około 100-letnie dęby szypułkowe - Quercus robur.

Spoglądam teraz w kierunku zachodnim.

Po lewej stronie drogi rosną kasztanowce zwyczajne - Aesculus hippocastanum. To stąd wzięła się lokalna nazwa "Kasztanowa Górka".

Z luki pomiędzy drzewami zerkam teraz w kierunku wschodnim, czyli na "Czarny Las"

A na poboczu znajdujemy kolejne śmieci.

Mijamy kulminację "Kasztanowej Górki". Oto mająca około 45 lat wierzba krucha - Salix fragilis. Kiedy chodziłem tędy do szkoły podstawowej była niewielkim patyczkiem.

Tuż przed tak zwaną krzyżówką znajdujemy kolejne skupisko śmieci.

Jest również akcent grzybowy. Oto dąb szypułkowy - Quercus robur porażony przez mączniaka - Microsphaera alphitoides (teraz Erysiphe alphitoides).

Zerkam teraz wstecz.

Na krzyżówce stoi słup linii wysokiego napięcia. Oto widok w kierunku zachodnim.

Zerkam teraz w kierunku północno-wschodnim.

Posiłkując się zoom-em spoglądając na północ ściągam kościół w Pstrążnej.

Ruszam teraz zdecydowanie na wschód. Droga nie jest najlepszej jakości.

Tytułem przerywnika uchwyciłem bzyga prążkowanego - Episyrphus balteatus nad koszyczkiem cykorii podróżnika - Cichorium intybus.

Na zakończenie tego odcinka spójrzmy na martwy kasztanowiec zwyczajny - Aesculus hippocastanum.

Jak widać drzewa umierają stojąc.

..."Jako sie tam jeszcze godo- za starej piyrwy to by było niemożliwe"...

Za "starej privy" nie było jeszcze tak nieprzyjaznych środowisku śmieci, a wszelkie inne szło wykorzystać w gospodarstwie;-)

..."Staro piyrwa" to okres przed 1918 rokiem.

Mieszkańcy z tego okresu, pewnie by się w grobie przewracali, gdyby to widzieli;-)

Natomiast wypadałoby się zapytać, co za potomkowie, czyli dzieci, wnuki i prawnuki wyrosły tym dawnym mieszkańcom?:- (

Chyba, że to przyjezdni, osiedleńcy?

Według moi starki, znaczy się babci wszystko zaczęło się psuć już na "nowej piyrwy", czyli pomiędzy 1922 - 1939 rokiem. Z tego okresu podawana jest historia pewnej rodziny. Otóż władza zarządziła coś co dzisiaj nazywamy akcją posesja, znaczy się generalne sprzątanie obejść. Jeden obywatel się wyłamał. Kara była okrutna i kto wie czy i dzisiaj by się nie sprawdziła. Po prostu przyjechała ekipa policjantów, posprzątała podwórko a następnie wszystko wniosła do tak zwanej "Paradnej izby".