2011-11-03 Mysłowice 3 - lasem do Ćmoka

W poprzednim odcinku dotarliśmy do pierwszej drogi przecinającej nasz las idąc od wschodu. Oto ta droga.

Po jej wschodniej stronie, czyli w partii lasu, którą już przeszliśmy runo stanowi łan siewek dębu czerwonego - Quercus borealis var. Maxima.

Zbliżam się do krawędzi lasu. Zza drzew prześwitują budynki przemysłowe.

Teren w tej okolicy jest dość podmokły, o czym świadczy obecność sitowia leśnego - Scirpus sylvaticus.

Poza sitowiem był tutaj sit rozpierzchły - Juncus effusus, na którym przycupnęła sterana życiem ćma.

Wkraczamy ponownie w las. Drzewostan jest tutaj dość młody, co oznacza, że niedawno też był rżnięty.

Przy drodze przydybałem tę trawę. Podejrzewam, że to mietlica biała - Agrostis alba. Ale dla tego fotoreportażu nie ma to znaczenia. Liczył się efekt plastyczny.

Teraz kilka migawek z lasu jako takiego.

Kilka lat temu znalazłem w tym miejscu ciekawie ukształtowanego dęba szypułkowego - Quercus robur. Teraz też go znalazłem, niestety i on został naznaczony przez śmierć.

Idziemy dalej. Dziwnych drzew jest tutaj więcej.

Pozostały drzewostan, chociaż młody, jest wyraźnie dwu piętrowy.

Poza złotymi, brązowymi i czerwonymi tonami nie brak zielonych akcentów. Szkoda, że to tylko pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.

Wędrujemy dalej, kontemplując uroki złotej jesieni.

Teraz w drzewostanie pojawiają się starsze drzewa.

Zanim im się przyjrzymy musimy zmierzyć się z prozą życia. Znaczy zbliżam się do obszaru zabudowanego.

Teraz zza drzew wyłania się okazały buk zwyczajny - Fagus sylvatica.

W drodze do niego mijamy kolejny dół ozdobiony śmieciami.

Przechodzimy przez nieco starszy drzewostan.

Pomnikowy buk zwyczajny jest po prawej stronie zdjęcia.

Zanim lepiej go obejrzymy zmierzmy się z tym śmietnikiem, który powstał w związku z utworzeniem tutaj miejsca piknikowego. Te widoki zainspirowały mnie do napisania artykułu dla tygodnika Co Tydzień pt. "Pomniki na śmietniku"

Jak widać pali się tutaj również ogniska.

A oto pomnik w całej okazałości.

W tej okolicy znajdowała się kopalnia węgla kamiennego. Oto pozostała po niej hałda.

Jestem teraz na jej szczycie i rozglądam się wokół. W sumie to niewielki kopczyk.

Tutaj znajdował się szyb.

Ale wróćmy do naszego pomnika przyrody. On tutaj jest najważniejszy.

Powoli wychodzę z lasu. Po drodze mijam kolejną nerecznicę szerokolistną - Dryopteris dilatata.

Tutaj bliżej skraju lasu w drzewostanie pojawił się grab zwyczajny - Carpinus betulus w towarzystwie topoli osiki - Populus tremula.

Ale na tym kończę. Widać już drogę.