Artykuły popularnonaukowe o tematyce mykologicznej, grzyboznawczej
Chodzi mi o artykuły traktujące wiedzę o grzybach w sposób bardziej ogólny, popularyzatorski czyli nie klucze, monografie, książki, atlasy, mykologiczne badania wybranych terenów typu rezerwaty itp.
Proszę każdego, kto ma namiary na takie artykuły o wklejanie linków.
Zacznę od ciekawych publikacji Ani Kujawy:-)
1. Kujawa A. 2010 OCHRONA GRZYBÓW WIELKOOWOCNIKOWYCH W POLSCE
– STAN AKTUALNY, PROBLEMY I WYZWANIA. GŁOS W DYSKUSJI. Przegląd Przyrodniczy XXI, 2 (2010): 42-51
2. Kujawa A. 2010 Od grzybiarza do mykologa. Bociek. Biuletyn Klubu Przyrodników (104) 4/2010: 12-14
3. Kujawa A. 2010 Miseczki, kubeczki, uszka. Różnorodność kształtów owocników. Matecznik Białowieski 3/2010: 6-9
4. Kujawa A. 2009 Czy grzyb zawsze grzybem pachnie. Matecznik Białowieski 1/2009: 8-10
5. Kujawa A. 2010 Na granicy widzialności. Część II. Matecznik Białowieski 2/2010: 7-8
6. Kujawa A. 2010 Na granicy widzialności. Część I. Matecznik Białowieski 1/2010: 5-7
Bogdan, ozłocony'ś przeze mnie za tak ciekawe linki!:-)
Ja nie mogę podać linków, bo nie ma pdf-ów tych artykułów w necie, ale podaję namiary na pismo i numery do:
"Lecznicze działanie grzybów" autorstwa Grażyny Końskiej, Haliny Komorowskiej (Kraków)
cz. 1 pismo Wszechświat, t. 110, nr 7-9/2009
cz. 2 pismo Wszechświat, t. 110, nr 10-12/2009
Kujawa A. 2007 Myślimy „grzyby” i... Matecznik Białowieski 1/2007: 5-6
Kujawa A. 2008 Grzybowa wspinaczka na drzewa Matecznik Białowieski 1/2008: 5-7
Kujawa A. 2008 Kolorowy zawrót głowy Matecznik Białowieski 3/2008: 8-10
Kujawa A. 2009 Fascynujący świat grzybów niewielkich Matecznik Białowieski 3/2009: 5-7
Na stronie - bpn.com.pl
Rudawska Maria "EKTOMIKORYZY – UKRYTY POTENCJAŁ BADAŃ MIKOLOGICZNYCH". Instytut Dendrologii PAN w Kórniku
Bardzo ciekawe są wykresy słupkowe i tabela.
Nieckuła Ewa 2011 "W koalicji z grzybami" Wiedza i Życie
Przystępnie i ciekawie o mikoryzach.
Maciej Romański "Grzyby zimą?"
Kwartalnik Wigierskiego Parku Narodowego - Nr 1/2009
(Cz. 1)
(Cz. 2)
(wypowiedź edytowana przez bogdan 23. stycznia. 2012)
Maciej Romański "Nowe stanowisko niezwykłego grzyba" - Grzybówka trzcinowa (Mycena belliae)
Kwartalnik Wigierskiego Parku Narodowego - Nr 4/2005
"Obce gatunki sromotnikowatych Phallaceae w lasach Polski"
Andrzej Szczepkowski, Artur Obidziński
"Abstrakt.
Od początku XX wieku na kontynencie europejskim obserwowany
jest narastający proces pojawiania się i rozprzestrzeniania gatunków
tropikalnych grzybów, w tym przedstawicieli sromotnikowatych. Rodzina
sromotnikowatych Phallaceae zaliczana jest do klasy Agaricomycetes, typu
grzybów podstawkowych Basidiomycota. Grzyby reprezentujące tę grupę
są szeroko rozprzestrzenione na całym świecie - głównie w tropikach i subtropikach.
Tworzą one niezwykle oryginalne owocniki, przypominające wyglądem
m. in. kwiaty lub rozgwiazdy oraz wydzielają zapachy, których nie
sposób zlekceważyć. W Polsce występują cztery rodzime i trzy obce - pochodące
z cieplejszych stref klimatycznych taksony sromotnikowatych. Spośród
obcych gatunków sromotnikowatych najwięcej, bo ponad 90 lokalizacji
w Polsce, ma okratek australijski Clathrus archeri, w tym ok. 65% stwierdzonych
w lasach. Mądziak malinowy Mutinus ravenelii znany jest z ok. 40
stanowisk, z których ok. 35% zlokalizowana jest w lasach. Z trzech miejsc
w Polsce, w tym jednego w lesie, znany jest okratek czerwony C. ruber.
Słowa kluczowe:
grzyby, obce gatunki, las, sromotnikowate, rozmieszczenie
gatunków, okratek australijski Clathrus archeri, okratek czerwony Clathrus
ruber, mądziak malinowy Mutinus ravenelii"
"Użytkowanie grzybów na XIX wiecznych ziemiach polskich"
"... Etnobiologia Polska (www.etnobiologia.com[etnobiologia.com]) opublikowała dzisiaj artykuł, nad którym pracowałem od roku: charakterystykę informacji o użytkowaniu grzybów w XIX w. na terenach dawnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, zawartą w słynnej ankiecie Rostafińskiego z r. 1883, a właściwie w odpowiedziach na nią:
Czytelnik znajdzie w tym artykule wiele lokalnych informacji z dwudziestu kilku stanowisk z terenów obecnej Polski, Białorusi i Ukrainy. Autorzy artykułu (czyli ja i Piotr Köhler) próbowali zidentyfikować miejscowe nazwy ludowe grzybów i przypisać im nazwy naukowe. Nie zawsze było to łatwe i nigdy na 100% pewne…
Ciekawi to, że lista zbieranych grzybów mało się zmieniła. Może teraz zbieramy mniej twardzioszków i innych grzybów z trawników i sadów, oraz mniej różnych mleczajów. No i zanikło zbieranie niebezpiecznych olszówek i piestrzenic. Reszta gatunków będzie bardzo bliska przeciętnemu grzybiarzowi. Czyli zbieranie grzybów trzyma się u nas dobrze! Zapraszam do lektury!..."
Jest taka pozycja w formacie pdf z 2012 roku.
Jakoś do tej pory nie zdecydowałem się kupić, ciekawa co jest warta?
"Jadalne gatunki grzybów źródłem substancji dietetycznych i leczniczych" – Bożena Muszyńska
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek UMEA SHINODA-KURACEJO, 2012
Na Allegro jest za 14, 40 zł
Liczba stron 112
Kategoria Żywienie
Wydawca Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek UMEA SHINODA-KURACEJO
ISBN-13
978-83-931818-9-6
Numer wydania 1
Opis
Doktor Nauk Farmaceutyczych, wieloletni pracownik Katedry Botaniki Farmaceutycznej UJ Collegium Medicum. Autorka kilkunastu prac naukowych publikowanych w międzynarodowych czasopismach, dotyczących badań nad właściwościami grzybów. W niniejszym opracowaniu, będącym w pewnym sensie podsumowaniem jej doświadczeń, oprócz dużej dawki mało powszechnie dostępnej wiedzy
o grzybach, obala przede wszystkim wszechobecny mit o znikomej przydatności grzybów dla organizmu człowieka.
1. WSTĘP 9
2. NAJWAŻNIEJSZE GRUPY FIZJOLOGICZNIE AKTYWNYCH METABOLITÓW WTÓRNYCH W OWOCNIKACH BASIDIOMYCOTA 15 2. 1. Białka, wolne aminokwasy, aminy biogenne, mocznik 15
2. 2. Benzochinony 19
2. 3. Enzymy 20
2. 4. Ergotioneina 21
2. 5. Flawonoidy 22
2. 6. Izoprenoidy 23
2. 7. Kwasy tłuszczowe 30
2. 8. Statyny 31
2. 9. Sterole i sfingolipidy 33
2. 10. Tokoferole 37
2. 11. Węglowodany 42
2. 12. Witaminy 47
2. 13. Związki fenolowe 50
2. 14. Związki indolowe 54
3. PIERWIASTKI 58
4. WYBRANE ANTYBIOTYKI (występujące w grzybach wielkoowocnikowych) 62
5. WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE WYBRANYCH GATUNKÓW JADALNYCH 66
5. 1. Auricularia polytricha (Uszak gęstowłosy) 66
5. 2. Agaricus bisporus (Pieczarka dwuzarodnikowa) 69
5. 3. Armillaria mellea (Opieńka miodowa) 71
5. 4. Boletus badius (podgrzybek brunatny) 77
5. 5. Boletus edulis (Borowik szlachetny) 79
5. 6. Cantharellus cibarius (Pieprznik jadalny) 81
5. 7. Lactarius deliciosus (Mleczaj rydz) 85
5. 8. Leccinum scabrum (Koźlarz babka) 87
5. 9. Lentinula edodes (Twardziak jadalny) 90
5. 10. Macrolepiota procera (Czubajka kania) 95
5. 11. Pleurotus ostreatus (Boczniak ostrygowaty) 98
5. 12. Suillus bovinus (Maślak sitarz) 100 5.
13. Suillus luteus (Maślak zwyczajny) 103
6. PIŚMIENNICTWO 105
Kolejne artykuły o grzybach w "MATECZNIK BIAŁOWIESKI" (1/2015) BIULETYN POPULARNONAUKOWY BIAŁOWIESKIEGO PARKU NARODOWEGO
"GRZYBY JADALNE – FAKTY I MITY" (str. 5)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Wiemy, że były pierwszymi organizmami eukariotycznymi na Ziemi, że są najbardziej spokrewnione ze zwierzętami, że są najbardziej długowiecznymi organizmami na planecie oraz, że na słowo „grzyb” widzimy głównie grzyby wielkoowocnikowe, grzyby drożdżoidalne i pleśnie.
"KULKI, GRUSZKI, GWIAZDKI" (str. 8)
ANNA KUJAWA
Owocniki grzybów mają powtarzalne, charakterystyczne dla danego gatunku kształty i rozmiary. Te i inne cechy owocników, np. faktura powierzchni, kolor, trwałość – są podstawą do identyfikacji przy użyciu metod konwencjonalnych, bazujących na obserwacji i opisach cech widocznych gołym okiem i cech mikroskopowych.
Ponadto w numerze:
NAGA PRAWDA O WILKU (str. 15)
KRZYSZTOF SCHMIDT
Wilk od najdawniejszych czasów znajdował się w kręgu zainteresowań człowieka, bądź jako obiekt polowań i „właściciel” cennego trofeum – wilczej skóry, bądź jako jego konkurent w polowaniu na zwierzynę leśną.
SOWY (str. 11)
KAROL ZUB
Sowy to nocni łowcy, którzy jak wszyscy mieszkańcy leśnych ostępów wiodący żywot pełen tajemnic, otoczone są wieloma legendami i przesądami. Dla jednych są symbolem mądrości, dla innych stanowią nieodłączny atrybut wiedźm i czarownic.
DRZEW WĘDROWANIE (str. 2)
WOJCIECH ADAMOWSKI
Zdolność do rozprzestrzeniania się to jedna z najważniejszych cech wszystkich żywych organizmów. Ale jak tu się rozprzestrzeniać, kiedy jest się drzewem na stałe wrośniętym korzeniami w glebę? Okazuje się, że i one mają swoje sposoby na osiągnięcie tego celu.
"Grzyby entomopatogeniczne – ogólna charakterystyka oraz wpływ na hodowlę wybranych bezkręgowców" 2009 KUCHARSKA, KORNELIA KUCHARSKI, DARIUSZ
"Streszczenie:
Choroby, których sprawcami są organizmy żywe nazywamy zakaźnymi (inwazyjnymi). Cechą charakterystyczną takich chorób jest możliwość ich szybkiego rozprzestrzeniania się w obrębie populacji np. owadów. Może to powodować, w przypadku izolowanych lub hodowlanych grup, nawet stuprocentową zachorowalność osobników, która zwykle kończy się ich śmiercią. Pojedyncze, porażone owady infekują kolejne, zdrowe, które również roznoszą pasożyty. Jednakże, aby patogen mógł rozwijać się w obrębie swojego żywiciela musi odpowiednio umiejscowić się, przy czym układ immunologiczny broni się przed inwazją.
"Grzyby z Antarktydy polecą na Marsa"
1 lutego 2016, 11: 30 Filip Geekowski geekweek.pl
"Na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej każdego dnia prowadzone są bardzo ważne eksperymenty, których celem jest m. in. opracowanie skuteczniejszych leków na najbardziej poważne choroby trapiące naszą cywilizację. Na stacji dokonuje się również badań, które pomogą łatwiej kolonizować obce światy.
Niedawno naukowcy z hiszpańskiego Krajowego Instytutu Technologii Aerokosmicznej zlecili astronautom eksperymenty z unikalnymi grzybami Cryomyces antarcticus oraz Cryomyces minteri.
Należą one do tak zwanych kryptoendolitów, czyli mikroorganizmów, które żyją w skalnych szczelinach. Co ciekawe, są to grzyby zdolne przetrwać w najbardziej suchym i mroźnym środowisku występującym na naszej planecie, a mianowicie w dolinach obszaru McMuduro, leżącego na Ziemi Wiktorii na Antarktydzie...."
Zainteresowanie zbieraniem grzybów i wiedza o nich u studentów
Akademii Wychowania Fizycznego w Białej Podlaskiej – czy
jesteśmy jeszcze mykofilami?
ETNOBIOLOGIA POLSKA Vol. 5 – 2015: 7-14
Grzyby w ankiecie Józefa Rostafińskiego (1850-1928) ogłoszonej
w 1883 r. - 2014 Łuczaj, KOhler (ETNOBIOLOGIA POLSKA Vol. 4 – 2014: 5-54)
Może kogoś zainteresują lecznicze grzyby z brzozy;)
Typowo grzybowy numer:-)
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (4/2016)
BIULETYN PRZYRODNICZY BIAŁOWIESKIEGO PARKU NARODOWEGO
w numerze
GRZYBOWE RARYTASY Z PUSZCZAŃSKIEGO LASU (STR. 2)
DARIUSZ KARASIŃSKI
Puszczański las białowieski jest miejscem pod każdym względem niezwykłym. Ten rozległy, najlepiej zachowany na Niżu Europejskim kompleks leśny o charakterze naturalnym, z bardzo zróżnicowaną strukturą przestrzenną i wiekową, stanowi w skali europejskiej bezcenną ostoję dla organizmów z różnych grup systematycznych, w tym grzybów.
NIEKONWENCJONALNE WYKORZYSTYWANIE I ZASTOSOWANIA GRZYBÓW NADRZEWNYCH (STR. 7)
ANDRZEJ SZCZEPKOWSKI
Człowiek od najdawniejszych czasów wykorzystuje grzyby, w tym również te, które wyrastają na drzewach i drewnie. Włączył je w system swoich obrzędów i wierzeń religijnych. Znalazły one liczne, choć mało znane, praktyczne zastosowanie.
KRÓLESTWO TAJEMNE, CZYLI: CZEGO NIE WIEMY O GRZYBACH (STR. 11)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Należy napomknąć o mocarności grzybów. Takie poczciwiny, jak pieczarki, są w stanie rozsadzić asfalt, aby ich owocniki mogły wysiać zarodniki. A co powiedzieć o pleśni Pilobolus, rosnącej na nawozie trawożerców, która, aby jej zarodniki dosięgły ich pysków, wyrzuca je z przyspieszeniem równym rakietom kosmicznym.
GRZYBY ZAGROŻONE I RZADKIE (STR. 14)
ANNA KUJAWA
Utrata różnorodności gatunkowej realizuje się najczęściej poprzez zanikanie (wymieranie) gatunków najrzadszych, żyjących w małych populacjach na ograniczonym terenie. Stan naszej wiedzy o rozmieszczeniu grzybów w Polsce jest daleki od ideału i daleki od rzeczywistego poznania, jednak próbuje się określać zagrożenie poszczególnych gatunków.
CZESŁAW OKOŁÓW (1935–2016) (STR. 16)
PIOTR BAJKO
Pozostawił po sobie trwały ślad w historii Białowieskiego Parku Narodowego, białowieskiej turystyki, przewodnictwa i muzealnictwa przyrodniczego. Dr inż. Czesław Okołów – leśnik, entomolog, bibliograf, działacz ochrony przyrody i popularyzator wiedzy o Puszczy Białowieskiej był człowiekiem znanym nie tylko w Białowieży, na Białostocczyźnie, ale również w wielu ośrodkach naukowych i przyrodniczych w Polsce oraz za granicą.
Także inne nowsze numery związane z grzybami.
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (1/2016)
GRZYBY LECZNICZE (str. 5.)
Krzysztof Grzywnowicz
Grzyby stosowane w medycynie ludowej stają się stopniowo częścią medycyny oficjalnej, niemniej w Polsce raczej o nich się nie mówi („nie należy robić ludziom nieuzasadnionej nadziei”). A niektóre z nich stosowane były już przez naszych przodków w epoce kamiennej. Stosowano grzyby świeże (zewnętrznie, wewnętrznie jako pożywienie) i jako wyciągi wodne (okłady zewnętrzne lub napary do picia), oraz jako suszone i wyciągi alkoholowe.
JAK OGLĄDAĆ GRZYBY, ŻEBY WIDZIEĆ ICH CECHY (CZ. 2 CECHY TRZONU) (str. 8)
Anna Kujawa
Kolej na element, który zazwyczaj (choć nie zawsze) łączy kapelusz z podłożem, z którego wyrasta owocnik. Takim łącznikiem jest trzon. Jeśli przyjrzymy się uważnie temu fragmentowi owocnika okaże się, że różnorodność zarówno kształtów, jak też barw i struktury jego powierzchni jest ogromna. Cechy trzonu są nie mniej ważne w identyfikacji grzybów od cech kapelusza.
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (2/2016)
CZY GRZYBY TRZEBA CHRONIĆ? (STR. 5.)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Dla rzeczywistej ochrony grzybów istotne są dwie rzeczy, po pierwsze ochrona ekosystemów (w rozumieniu tych najbardziej pierwotnych i tych „lubianych” przez grzyby), a po drugie, nauczenie ludzi „ochroniarskiego” podejścia do grzybów.
JAK OGLĄDAĆ GRZYBY, ŻEBY WIDZIEĆ ICH CECHY (CZ. 3) CECHY HYMENOFORU (STR. 8)
ANNA KUJAWA
Słowo hymenofor pochodzi z języka greckiego, gdzie „hymen” oznacza skórę, błonę, a „phorós” to niosący. Grzyby wytwarzają ogromne ilości zarodników, zatem im większa jest powierzchnia hymenoforu (a tym samym powierzchnia hymenium – warstwy zarodnikotwórczej), tym więcej zarodników może na niej powstać.
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (3/2016)
GRZYBY – CZŁOWIEK – ŚRODOWISKO (STR. 8)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Jako odrębne organizmy grzyby pojawiły się około 700 milionów lat temu, gdzieś w prekambrze, a może jeszcze wcześniej. Były wśród pierwszych organizmów eukariotycznych na naszej planecie. Nie ulega wątpliwości, że jako organizmy symbiotyczne „pomogły” roślinom wyjść z oceanów na ląd. Czyli już wtedy wpływały na środowisko i wykorzystywały je do swoich potrzeb (strategii życiowych).
GRZYBY CHRONIONE (STR. 11)
ANNA KUJAWA
Niektóre gatunki grzybów spotyka się często. Ich owocniki wyrastają w różnych miejscach: lasach, na łąkach, na przydrożach, w parkach i ogrodach. Niektóre z nich, tworzące jadalne owocniki są powszechnie zbierane i wykorzystywane kulinarnie. Są jednak grzyby, które mają tak specyficzne wymagania, że do znalezienia ich owocników potrzeba wiedzy, odpowiedniego miejsca i… łutu szczęścia. W tym i następnym artykule przyjrzymy się grzybom chronionym i innym, rzadkim, ginącym, zasługującym na szczególną uwagę i wyjątkowe traktowanie.
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (4/2015)
GRZYBY JAKO ŻYWNOŚĆ FUNKCJONALNA (str. 5)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Definicje naukowe, głównie zachodnie, są zwięzłe – żywność funkcjonalna jest żywnością naturalną lub obrabianą (głównie przez fermentację), która zawiera związki biologicznie aktywne o znanych klinicznie lub udokumentowanych korzyściach dla zdrowia.
JAK OGLĄDAĆ GRZYBY ŻEBY WIDZIEĆ ICH CECHY (CZ. 1)
CECHY KAPELUSZA (str. 8)
ANNA KUJAWA
Kształt kapelusza najczęściej ulega zmianie podczas rozwoju owocnika, początkowo kapelusze są zazwyczaj wypukłe, półkuliste lub walcowate (chronią rozwijający się hymenofor – blaszki, rurki, kolce), a w miarę dojrzewania zarodników rozpościerają się i przybierają kształt lekko wypukły, płaski lub lejkowaty.
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (3/2015)
GRZYBOWE LISTY PRZEBOJÓW (str. 5)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Wartości grzybów dla naszego nosa i podniebienia, a nie ich wartości odżywcze, stały się podstawą do sporządzania tak zwanych „list przebojów grzybów jadalnych”. Pierwsze narodowe zestawienia pojawiły się pod koniec XX wieku i do tej pory są chyba jedynymi. Najbardziej systematyczni pod tym względem Anglicy pod koniec lat dziewięćdziesiątych ustalili (po trzech „podejściach”) czołową dwudziestkę przysmaków mykologa.
MISKI, KUBKI, USZKA (str. 8)
ANNA KUJAWA
W zachwyt wprawia widok kandelabrowatych, regularnie wielokrotnie porozgałęzianych, okazałych owocników świecznicy rozgałęzionej. Jeśli obejrzy się zakończenia szczytowych rozgałęzień, zauważy się misterne, regularne wyrostki kojarzące się z dziesiątkami maleńkich świeczek. Lasy, łąki, przydroża kryją jeszcze wiele gatunków o osobliwych kształtach owocników. Warto je poznać.
"MATECZNIK BIAŁOWIESKI " (2/2015)
GRZYBY TRUJĄCE – MITY I FAKTY (str. 5)
KRZYSZTOF GRZYWNOWICZ
Lepiej zostawić w lesie dziesięć dobrych grzybów niż zjeść tego jednego, śmiertelnie trującego (zasada ograniczonego zaufania nawet do siebie!). A konkretnie, uczmy już przedszkolaki, że zabójcą jest ten nie wyróżniający się, zielony muchomor bez plamek, a nie czerwony z łatkami, z książek dla dzieci!
ROGI, WACHLARZE, JĘZORY (str. 8)
ANNA KUJAWA
W zachwyt wprawia widok kandelabrowatych, regularnie wielokrotnie porozgałęzianych, okazałych owocników świecznicy rozgałęzionej. Jeśli obejrzy się zakończenia szczytowych rozgałęzień, zauważy się misterne, regularne wyrostki kojarzące się z dziesiątkami maleńkich świeczek. Lasy, łąki, przydroża kryją jeszcze wiele gatunków o osobliwych kształtach owocników. Warto je poznać.
"Fajowe" broszury autorstwa Ani i Darka:-)
Broszura 2014 „Grzyby- cuda i dziwy” (tekst: dr Anna Kujawa) powstała w ramach programu edukacyjnego o grzybach. Program ten jest finansowany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie.
Broszura 2014 „Puszczańskie Rarytasy” Dariusz Karasiński
Może ktoś się pokusi o eksperyment;-)
"Boczniaki. Przepis na prowadzenie domowej uprawy boczniaków" 2007 Dean Madden
www.biocen.edu.pl/volvox/Protocols/PDFs/OysterMushrooms1.3_UK_pol.pdf[biocen.edu.pl]
"Włoch zje muchomora, Anglik nie tknie prawdziwka. Jak grzyb narody podzielił" – Ludwik Dorn (20 grudzień 2017)
- Grzyb i historia pewnej miłości
- Halucynogeny i LSD
- Mykofobiczny jak Anglik
- Mykofilny jak Słowianin
- Jak grzyb stanął na drodze miłości
- Muchomor na włoskim stole
- Blaszki a narodowe nieszczęście
- Grzyby a wojna
"Grzybolubni kontra grzybowstrętni - ostra linia podziału przecina Europę. Podczas gdy nasze stoły wigilijne uginać się będą od potraw opartych na grzybach, Anglikowi kojarzą się one ze zgnilizną i rozkładającymi się zwłokami. Włoch czy Hiszpan za to z ukontentowaniem spożyje grzyby, na które nie spojrzy nawet Polak: muchomora, czernidłaka, lejkowca, płomiennicę czy pierścieniaka. Dla Magazynu TVN24 pisze Ludwik Dorn.)...
A co robi grzyb? Grzyb, proszę państwa, narody naszego kręgu cywilizacyjnego nie łączy, ale dzieli; dzieli na ludy mykofilne (grzybolubne) oraz mykofobiczne (grzybowstrętne). Ludzkość długie wieki nie zdawała sobie sprawy z głębi i znaczenia tego podziału, do czasu wydarzenia natury miłosnej i intelektualnej zarazem.
Grzyb i historia pewnej miłości
Mianowicie odnoszący duże sukcesy bankier i dziennikarz R. Gordon Wasson, typowy amerykański WASP (White-Anglo-Saxon-Protestan) zakochał się był w emigrantce z Rosji Walentynie Pawłownie Guercken, którą poślubił w 1927 roku. Młoda para wybrała się na miesiąc miodowy w Appalachy i świeżo upieczony żonkoś podczas spaceru po lesie ze zdumieniem zobaczył, że jego ukochana w pewnej chwili pada na kolana i zaczyna zbierać grzyby. Ze wszystkich sił, ale na próżno, usiłował ją powstrzymać przed zabraniem do domu, ugotowaniem i spożyciem obfitego zbioru wonnych kurek, które on uznawał za najbardziej obrzydliwą obrzydliwość.
Trafiło na ludzi pracowitych, inteligentnych i pełnych pasji, którzy, zdumieni odmiennością swego podejścia do grzybów, swój wolny czas postanowili poświecić wyjaśnieniu tego fenomenu. Owocem ich wieloletniej i żmudnej pracy była wydana w 1957 roku książka "Grzyby, Rosja i historia", w której wprowadzili do obiegu podział narodów właśnie na mykofobiczne i mykofilne. Gordon Wasson stał się autorytetem w dziedzinie etnomykologii (niektórzy uważają go nawet za twórcę tej dyscypliny).
...
Mykofilny jak Słowianin
Książka Wassonów ukazała się jednak 60 lat temu, więc można zadać pytanie, czy w dobie europeizacji, globalizacji, multi-kulti i kuchni fusion utrzymał się zasadniczy podział na mykofobów i mykofilów? Okazuje się, że się utrzymał i nauka ma na to twarde dowody. W 2013 roku piątka autorów opublikowała artykuł "Mykofilia czy mykofobia. Prawo i wytyczne o handlu grzybami leśnymi dowodzą zróżnicowania zachowań konsumpcyjnych w krajach Europy". Teza, w dużym skrócie, brzmiała: w krajach lubiących grzyby, ich obrót regulowany jest specjalnymi ustawami, w krajach mykofobicznych tak się nie dzieje.
...
Ale my, Polacy, pozostajemy także w tyle za naszymi wschodnimi sąsiadami. Każdy grzybiarz, który "dybał na rydza" (czyli mleczaja smacznego), wie, jakim przekleństwem jest bardzo do niego podobny mleczaj wełnianka – widzimy tego chwasta, uderzenie adrenaliny, schylamy się, a tu – zonk! Mleczaj wełnianka jest trujący, ma przy tym odstręczająco ostry smak, w Polsce nie jest dopuszczony do obrotu. Ale inaczej traktują go na bardziej wschodnim Wschodzie, gdzie długo się go gotuje, odlewa wodę, a następnie kisi w beczułkach i spożywa jako znakomitą przekąskę do wódeczki, bo ostro-gorzki smak tak potraktowanego grzyba przemienia się w łagodną pieprzność. Według zestawienia opracowanego przez FAO mleczaj wełnianka jest uznawany za grzyba jadalnego i dopuszczony do obrotu w Rosji, na Ukrainie, Białorusi i w Bułgarii...."
"Identyfikacja grzybów halucynogennych ze wskazaniem
najpowszechniej stosowanych metod oznaczania substancji
halucynogennych z grzybów we krwi"
2006 Izabela Jasicka-Misiak, Piotr Młynarz, Paweł Kafarski
"O leczniczym użyciu grzybów w XIX wieku" 2001 Anna Trojanowska"
(wypowiedź edytowana przez bogdan 09. marca. 2019)
"Ludowe zwyczaje związane z grzybami w Polsce" 2015 Referowska-Chodak
"Stan i potrzeby gatunkowej ochrony grzybów i porostów" 2019
"W dniach 20-21 listopada br. w Białobrzegach pod Warszawą członkowie Tarnobrzeskiego Okręgu LOP, a zarazem przedstawiciele Zarządu Głównego, uczestniczyli w Radzie Krajowej połączonej z konferencją popularnonaukową pt. „Stan i potrzeby gatunkowej ochrony grzybów i porostów”. Konferencję otworzyli Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Środowiska Pan Sławomir Mazurek, Minister Głównego Konserwatora Przyrody Pani Małgorzata Golińska oraz Prezes ZG LOP Pan Paweł Sałek. Prelegentami konferencji byli wybitni przedstawiciele nauki w zakresie mykologii i lichenologii w Polsce, którzy przedstawili ochronę gatunkową grzybów i porostów, wartość ich ochrony i problemy związane z jej realizacją oraz znaczenie grzybów i porostów w przyrodzie.
Konferencja była podzielona na dwie części: mykologiczną, czyli dotyczącą grzybów oraz lichenologiczną dotyczącą porostów.
Podczas I części Prelegenci wygłosili prelekcje na temat:
- "Dlaczego warto chronić grzyby - ochrona grzybów w Polsce" - dr Anna Kujawa, Instytut Środowiska Rolniczej i Leśnego PAN
- "Problemy realizacyjne ochrony grzybów wielkoowocnikowych" - prof dr hab. Andrzej Grzywacz, Wydział Leśny SGGW
- "Grzyby chronione w obiektywie" - Barbara Kudławiec i Mirosław Wantoch-Rekowski
- "Czerwona lista grzybów - co to jest, jak powstaje i czemu służy" - dr hab. Izabela Kałucka, Uniwersytet Łódzki
- "Obce gatunki grzybów niepatogenicznych jako zagrożenia dla środowiska" - dr Marcin Pietras, Instytut Dendrologii PAN
W ramach części II zaprezentowane zostały następujące prezentacje:
- "Dlaczego warto chronić porosty - ochrona porostów w Polsce" - dr Piotr Grochowski
- "Ochrona porostów epifitycznych w zadrzewieniach przydrożnych" - dr Rafał Szymczyk
- "Znaczenie porostów w przyrodzie" - mgr Marta Poławska
- "Chronione porosty w obiektywie" - inż. Amelia Piegdoń
Dwie pierwsze prelekcje części II wygłoszone zostały pierwszego dnia konferencji, natomiast dwie ostatnie drugiego dnia tj. 21 listopada.
W drugim dniu konferencji odbyły się także warsztaty terenowe, podczas których uczestnicy poznawali pospolicie występujące chronione gatunki porostów z różnych grup ekologicznych."
"Poniżej zamieszczamy materiały z konferencji popularnonaukowej pt. "Stan i potrzeby gatunkowej ochrony grzybów i porostów" która odbyła się w dniach 20-21 listopada br., dzięki dofinansowaniu Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie:
- skrypt
Prezentacje prelegentów w plikach pdf.:
- dr Anna Kujawa - "Dlaczego warto chronić grzyby - ochrona grzybów w Polsce"
- prof. dr hab. Andrzej Grzywacz - "Praktyczna strona ochrony gatunkowej grzybów"
- Mirosław Wantoch-Rekowiski, Barbara Kudławiec - "Grzyby chronione w obiektywie"
- dr hab. Izabela Kałucka - "Czerwona Lista grzybów - co to jest, jak powstaje i czemu służy"
- dr Marcin Pietras - "Obce gatunki grzybów niepatogenicznych jako zagrożenie dla środowiska"
- dr Piotr Grochowski - "Dlaczego warto chronić porosty - ochrona porostów w Polsce"
- dr Rafał Szymczyk - "Ochrona porostów epifitycznych w zadrzewieniach przydrożnych"
- mgr Marta Poławska - "Znaczenie porostów w przyrodzie"
- inż. Amelia Piegdoń - "Chronione porosty w Polsce w obiektywie"
- dr Piotr Grochowski - "Dlaczego porosty są tak ważne w przyrodzie"
Trzymamy się tematu forum. Nie drażnimy się. Ma być miło :) ⇒ szerzej o zasadach i coś jak regulamin