2010-08-19 Zielona Perła - Bialny Dół

Swego czasu brałem znaczący udział w wyznaczeniu i opisaniu 12 Zielonych Pereł Trzebini. Jedną z nich jest Bialny Dół w Psarach. W przybliżeniu, w linii prostej jest to około 6km na północny wschód od dworca PKP. Oto mapa firmy Compass. Zielona perła została oznaczona czerwonym kółkiem.

W ciągu kilku lat, które upłynęły od pierwszego opracowania teren znacznie zarósł. Dziś w dolnych partiach króluje śliwa tarnina - Prunus spinosa.

Jest też trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.

Ale kiedy wyjdziemy na szczyt skarpy i spojrzymy w dół to ujrzymy taki widok. Wieś w dole typowej rzecznej doliny to Karniowice.

W tej okolicy pod nogami znalazła się często teraz pokazywana w innych wątkach żebrzyca roczna - Seseli annuum pośród poziomek - Fragaria vesca. Tutaj okazy jeszcze nie chorowały.

W tym miejscu występuje również lepnica rozdęta - Silene inflata.

Osobliwością geologiczną tego terenu są bardzo faliste triasowe wapienie faliste znajdowane w silnie zarośniętych wyrobiskach po niewielkich kamieniołomach.

Co się tyczy roślin to były dwa powody, dla których to miejsce uznano za zieloną perłę. Jedną z nich jest obfitość dziewięćsiłu bezłodygowego - Carlina acaulis. Tutaj na razie jeden okaz w łanie wilczomlecza sosnki - Euphorbia cyparissias.

A oto kolejny blok wapienia falistego.

Ozdobą kolejnego, trzeciego są rojowniki pospolite - Jovibarba sobolifera. Gatunek ten rośnie tutaj również w gruncie, wśród traw tworząc miejscami zwarte łany.

Ponieważ nieco poprawiła się widoczność jeszcze raz utrwaliłem widok na dolinę. Wyraźnie widać zabudowę Karniowic. Na horyzoncie po lewej stronie jest widoczna wschodnia część Grzbietu Tenczyńskiego. Po prawej stronie widzimy jego zachodnią część zwaną Blokiem Płaziańskim.

Spoglądając dalej na zachód widzimy na horyzoncie z lewej strony zachodni skrawek Bloku Płaziańskiego zwany Zbójnikiem. Na wprost, gdybyśmy mogli zobaczyć widzielibyśmy Libiąż.

Pora jednak przybliżyć kolejne gatunki roslin. Oto oset nastroszony - Carduus acanthoides.

Bardzo dużo jest tutaj poziomek - Fragaria vesca. Pomiędzy nimi widać wilżynę ciernistą - Ononis spinosa.

A na zakończenie wizyty w tym miejscu proponuję dziewięćsiłową ucztę. Szkoda, że rośliny jeszcze nie kwitły.

Prawdopodobnie jest to ostatni skrawek z miejsca, że nie wiadomo, gdzie nogę postawić, aby chociaż jednej rozetki nie rozdeptać.