2010-08-10 Opowieść o dwu Cezarówkach

We wschodniej części Jaworzna znajdują się dwie niewielkie osady o charakterze wiejskim. Są to Cezarówka Górna oraz Cezarówka Dolna. Tego dnia wracając rowerem z centrum Jaworzna odwiedziłem je w poszukiwaniu kolejnych materiałów do artykułów prasowych. Tak przedstawia się trasa mojego przejazdu na mapie firmy Compass.

Pierwsze pięć zdjęć wykonałem spoglądając z Biedy w kierunku wschodnim. Tutaj w przysiółku Na Prątku pomiędzy zabudowaniami znajdują się trawiaste przestrzenie ze sporą domieszką trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.

Do zatrzymania się w tej okolicy skloniła mnie obfitość żebrzycy rocznej - Seseli annuum. Spodziewałem się odnalezienia kolejnego stanowiska grzyba rdzawikowego - Puccinia nitida i oczywiście znalazłem.

Ponadto spotkałem tutaj jeszcze okazy kwitnącego wilczomlecza lancetowatego - Euphorbia esula.

Kolejne zdjęcia wykonałem pomiędzy zabudową Prątka oraz niewielkim zagajnikiem. Teren ten przecina linia wysokiego napięcia.

Wśród krzewów i niewielkich drzewek dominuje w tym miejscu wierzba iwa - Salix caprea.

Na poboczu drogi wystapił również mlecz polny - Sonchus arvensis porażony przez pęcherznicę - Colesporium tussilaginis.

Tuż przed właściwą zabudową Cezarówki Górnej znajduje się fragment starodrzewiu z dominującymi brzozami brodawkowatymi - Betula pendula. W runie tego lasu dominuje doskonale widoczna orlica pospolita - Pteridium aquilinum. Z traw znajdziemy tutaj między innymi kłosownicę pierzastą - Brachypodium pinnatum.

Po dotarciu do zakrętu głównej drogi postanowiłem skręcić na zachód, aby przetestować odcinek szlaku rowerowego. Droga biegnie północną krawędzią sporego kompleksu leśnego wśród pól i odłogów.

Po drodze mijamy niewielkie zagajniki. Widoczne na horyzoncie wzniesienie to Grodzisko, druga pod względem wysokości jaworznicka góra.

Krajobraz tych pól jest dość monotonny.

W drzewostanach oprócz gatunków rodzimych trafia się inwazyjna czeremcha amerykańska - Padus serotina.

Skręcając na południe mijamy po lewej stronie drogi ekoton z pewnym udziałem kozłka lekarskiego - Valeriana officinalis.

Po prawej stronie znajdowały się potwornie zniszczone uprawy zbóż.

Te drzewostany na horyzoncie to zagajniki na wzniesieniu Zawada.

Kolejne zagajniki porastają Załupie oraz Knepową Górę. Właściwie trudno powiedzieć, kto tak ochrzcił to wzniesienie ponieważ w innych opracowaniach jest ona wymieniana jako Biskupia Kopa.

Droga chwilowo się podnosi.

Ze szczytu wzniesienia widać między innymi Libiąż. To ta szara kreska na linii horyzontu.

Wjeżdżam teraz do kompleksu leśnego w części nazywanej Gradowić. Z przyrodniczego punktu widzenia można by powiedzieć rutyna.

Jest tutaj zarastająca polana. Dolne piętro tworzą nawłocie kanadyjskie - Solidago canadensis, środkowe młode brzozy - Betula pendula a tło stanowi dla nich sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Całość tworzy obraz godny pędzla impresjonisty.

Po opuszczeniu lasu znowu mamy typowy dla tych terenów obrazek.

A co się tyczy szlaku rowerowego - no cóż prawdopodobnie zjechałem z niego, ale w odróżnieniu od Chrzanowa, tutejsze drogi, nawet nieoznakowane są jeszcze przejezdne dla rowerzystów.