Maślankowy problem.

różne gatunki maślanek - cechy charakterystyczne, rozróżnianie; - łuszczak zmienny i hełmówka obrzeżona

Rozpoznaje bez trudu maślankę wiązkową, nie mam problemów z ceglastą, za to mam kłopoty z łagodną. Może dlatego, że jest jadalna, albo może za rzadko ją spotykam i nie mogę sobie utrwalic?

Więc, czy to są maślanki łagodne?

Dodam, że dużo ich było ściętych jak opienki.

Maślanka łagodna ma szarawe blaszki i przede wszystkim jasny szczyt nóżki (czyli pod samym kapeluszem). No i łagodny smak. Twoja na takową wprawdzie na zdjęciu wygląda, jednak równie dobrze może być czymś zupełnie innym, nawet czymś trującym.

kolor wysypu? smak?

Słabo wysypały, ale coś jasny brąż, smak łagodny.

Ha! Ja też nie jestem pewna. Na pewno nie trująca wiązkowa. To 100% pewne. Na pewno nie ceglasta.

Zastanówmy się, czym trującym mogłaby być. Hełmówka na 100% nie.

O wiele łatwiej poznawać grzyby, gdy się je weźmie do ręki.

Łysak jest gorzki, pominąwszy żółtości, łuskwiaki nie wchodzą w rachubę, łuszczak to na pewno nie jest (a nawet gdyby, to przecież jest jadalny). Kruchaweczki to nie są. Co Wam jeszcze przychodzi do głowy? Szkoda, że mnie tam nie ma, w tym Gdańsku. Och, jak pięknie tam jest. Do dziś wspominam z rozrzewnieniem...

Gdańsk? Też tam w moim poprzednim wcieleniu byłem... kiedy to było... mam wrażenie, że 100 lat temu.

A ja, człowieku miesiąc temu! Słownie: jeden miesiąc!!! Zapomnieć nie mogę.

No wytypujcie jeszcze coś z tych miękkich nadrzewnych "maślankopodobnych". Wiecie o co biega. Zróbmy jakieś zestawionko. Będzie nam łatwiej.

(wiadomość edytowana przez jolka 04. listopada. 2005)

Dla porównania grzybki które też podejrzewam

o m. łagodną. Smak miały łagodny. No i te same długie trzonki.

Na iglastym drewnie rosło?

(wiadomość edytowana przez jolka 04. listopada. 2005)

Troszkę o maślankach. Te najczęściej spotykane to:

1. Hypholoma capnoides - Maślanka łagodna. Jadalna. Cechy charakterystyczne to:

- łagodny smak

- kolor kapelusza ochrowo-żółty

- kolor trzonu w górnej części (pod kapeluszem) jasny!

- blaszki szaro-dymne, bez zielonych odcieni!

- na brzegu kapelusza słabe resztki osłony (na zdjęciu na prawym egzemplarzu)

- smak łagodny

- występuje na pniach drzew iglastych (przede wszystkim świerk i sosna)

- występuje w wiązkach

(wiadomość edytowana przez arysch 04. listopada. 2005)

2. Hypholoma fasciculare - Maślanka wiązkowa. Trująca, wywołuje biegunkę i wymioty (0, 5-3 godziny po spożyciu):

- blaszki w kolorach zielonkawo-żółtych, w dojrzałych osobnikach oliwkowo-brązowe

- trzon wyblakło-żółty, słabo łuseczkowaty

- smak bardzo gorzki!

- występuje na drewnie zarówno drzew liściastych jak i iglastych

- występuje w wiązkach

(wiadomość edytowana przez arysch 04. listopada. 2005)

3. Hypholoma sublateritium - Maślanka ceglasta. Trująca.

- kapelusz w kolorach cegłowo-czerwonych! Wyraźne łuseczki na kapeluszu (lupa!)

- brzeg kapelusza z resztkami osłony

- blaszki wyblakło-szaro-zielonkawe, na starość oliwkowo-brązowe

- trzon białawy do jasno żółtego, na dole brązowawy i mocno łuseczkowaty

- smak gorzki lub gorzkawy

- występuje w wiązkach

(wiadomość edytowana przez arysch 04. listopada. 2005)

4. Hypholoma marginatum - Maślanka obrzeżona. Niejadalna

- wyraźnie hygrofaniczny kapelusz

- brzeg kapelusza z wyraźnymi resztkami osłony

- trzon z białawymi zygzakowatymi włókienkami (podobnie do trującej Galerina marginatum - Hełmówki obrzeżonej)

- występuje na pniach drzew iglastych (przede wszystkim świerk i sosna)

- nie występuje w wiązkach, jednak w grupach

- smak gorzki

(wiadomość edytowana przez arysch 04. listopada. 2005)

Na iglastym, sosna.

Artur, jakim aparatem robiłeś te zdjęcia?;-)

Na ostatniej, dużej fotce ten największy grzybek ma jakiś dziwnie gruby trzonek, jak na ten gatunek bardzo dziwnie gruby...

Teraz to nie jest maślanka obrzeżona, tylko łysiczka zygzakowatotrzonowa;-)))

Przy okazji...

Zaczynam się na poważnie zastanawiać nad stworzeniem kącika łysiczkowego:-)

Zwłaszcza, że zapowiadałby się ciekawie, bo z moich obserwacji wynika, że temat niemal każdego interesuje;-))

Obejmowałby wszystkie tematy związane z oznaczaniem Psilocybe, zarówno w wąskim, jak i szerokim ujęciu (czyli łysiczki, pierścieniaki i maślanki). Byłby tam osobny dział dla każdego podrodzaju.

Nie wiem tylko, czy znalazłbym czas na prowadzenie drugiego kącika...

Do tego należałoby się liczyć z tym, że na forum znowu pojawialiby się od czasu do czasu miłośnicy "duchowych doznań", którzy na hasło "łysiczka" zaczynają ślinić się z podniecenia, a upragnionego grzybka widzą nawet w niewinnych kołpaczkach... (abstrahuję już od tematu pod tytułem "hodowcy" - ich zainteresowanie przynajmniej ma charakter [poniekąd] twórczy).

Jeszcze korzystając z okazji pochwalę się - znalazłem w tym roku 6 różnych gatunków maślanek, wszystkie w tym samym lesie;-)

Jakim aparatem? To 4-letni staruszek Canon PowerShot G2:-)

Jak tak się wpatruję w tego mojego ostatniego powyżej (nr 4) - to chyba masz Sebastian rację. Ten z grubym trzonem to raczej nie Hypholoma marginatum. Ten z prawej na tym samym zdjęciu to na 100% H. marginatum. Chciałem to zdjęcie wymienić, jednak chyba się nie da (?):- ( - oto właściwe zdjęcie:

(wiadomość edytowana przez arysch 05. listopada. 2005)

Artur, znakomite zestawienie najprawdziwszych cech odróżniających maslanki. Czy nie masz czegoś podobnego dot. reszty tych nadrzewnych łuszczakopodobnych?

Tak, odpowiedź na pytanie Marka Z. w tym wątku. Bez wątpliwości - maślanka łagodna. W marynacie zjadliwa, choć bez jakichś przewspaniałych właściwości smakowych. Sama uduszona nie za bardzo.

(wiadomość edytowana przez jolka 05. listopada. 2005)

Swoją drogą to maślanka kojarzy mi się z czymś przyjemniejszym. Może lepiej już łysiczka.

Dzięki.

(wiadomość edytowana przez Marek_Zajdek_1 05. listopada. 2005)

Kojarzy Ci się? Ja nie wykorzenię ze swojego umysłu tak szybko trzydziestoletniego nazewnictwa, niestety. Przepraszam. Tym bardziej, że łysiczka dla mnie wygląda inaczej.: ( Mam nadzieję (chociaż nie pewność), że moje imię do końca mojego życia zostanie w stanie niezmienionym. Bo chyba już wszystko się zmieniło.

Tylko proszę, nie bierz tego do siebie. To taka ogólna refleksja.

(wiadomość edytowana przez jolka 05. listopada. 2005)

Dzięki serdeczne Jolu za komplement:-). Zmobilizowałaś mnie (czyli mam robotę:-)))

Mam jeszcze dwa nadrzewne, moim zdaniem może najważniejsze: Kuehneromyces mutabilis - Łuszczak zmienny, i Galerina marginata - Hełmówka obrzeżona. Na zdjęciu z lewej łuszczak zmienny, z prawej hełmówka obrzeżona.

5. Kuehneromyces mutabilis - Łuszczak zmienny. Jadalny i smaczny. Trzony są nieco łykowate, dobre jednak do suszenia.

- zapach przyjemny, smak łagodny grzybowy

- kapelusz hygrofaniczny (nie zawsze to widać)

- blaszki jasno-brązowe, na starość ciemno-brązowe

- trzon u góry jasno-brązowy, pod słabym kołnierzykiem z ciemniejszy wyraźnymi ciemno-brązowymi łuseczkami

- kolor zarodników rdzawo-brązowy

- występowanie najczęściej na pniach drzew liściastych (niestety czasami też iglastych)

- wysępuje często w wiązkach (ale nie tylko)

6. Galerina marginata - Hełmówka obrzeżona. Smiertelnie trująca! Zawiera te same trucizny, jak muchomor sromotnikowy.

- zapach mączny (nie zawsze wyraźny). Smak też mączny (nie należy próbować)

- kapelusz czasami hygrofaniczny (najczęściej nie)

- blaszki jasno-brązowo-cynamonowe, na starość rdzawo-brązowe

- trzon ochrowo-brązowy, pod kołnierzem (czasami słabo widocznym) biało-srebrzysto-kłaczkowatymi włókienkami (na zdjęciu z prawej na dole dobrze widoczne)

- występowanie na drewnie drzew zarówno liściastych, jak i iglastych

- występuje często w grupach, jednak czasami w wiązkach

Najważniejsze różnice pomiędzy hełmówką obrzeżoną i łuszczakiem zmiennym występują w budowie trzonu. Hełmówka obrzeżona ma trzon brązowawy z białawym nalotem (łuseczkami) - przejście z jasnej góry trzonu poprzez kołnierzyk jest stopniowe, natomiast łuszczak zmienny ma przejście z jasnej góry trzonu poprzez kołnierzyk raptowne (widać to dobrze na zdjęciach), trzon jest do tego poniżej kołnierzyka pokryty brązowymi łuseczkami.

Jeśli ktoś ma dobry węch, wtedy różnicę można "wywąchać" - hełmówka obrzeżona pachnie trochę mącznie, łuszczak zmiennny ma bardzo przyjemny zapach grzybowy. Ten zapachowy aspekt jest jednak zbyt niepewny.

Jeśli "domniemane" łuszczaki zmienne nie mają charakterystycznych cech, wtedy należy je bezwzględnie pozostawić w spokoju! Szkoda wątroby...

O właśnie! Dziękuję