Ramaria (botrytis group)

2024. 08. 24, Elbląg, las Bażantarnia. Buczyna bez domieszek, dość strome zbocze o wystawie W, kilkanaście owocników w różnym wieku, największe pow. 10 cm. Zapach niewyraźny, smak łagodny.

Siedlisko i owocniki od najmłodszych:

Brak reakcji z FeSO4 w miąższu, na gałązkach oczywiście jest (co chyba nic nie wnosi):

Reakcja z IKI (Lugol) - dziwna, przebarwienie po kilkunastu sekundach na rdzawopomarańczowo, które po kilku minutach znikło:

Zarodniki z wysypu (N=70), wymiary skrajne w nawiasach dotyczą pojedynczych zarodników: (11, 3-) 12, 3-14, 7 (-15, 6) x (3, 4-) 3, 6-5, 1 um, Q (2, 51-) 2, 55-3, 63 (-3, 85), średn. 13, 34 x 4, 41 um, Qav 3, 04:

Ornamentacja całkiem ładna, ale do oznaczenia mnie nie przybliżyła:

Strzępki ze sprzążkami:

Chyba (?) niedojrzałe podstawki:

Dysponuję ubogimi źródłami o Ramaria, zwłaszcza takich z porównaniem gatunków tej grupy, więc przy próbie oznaczenia porównałem się do pracy K. Bendiksen et al. (2018) -> link^{[researchgate.net]}, bo praca świeża, poparta genetyką i dot. Europy, ale utknąłem. Wymiary zarodników wychodzą gdzieś pomiędzy R. botrytis s. str. a R. rubripermanens, a innych cech nie umiem odczytać lub zinterpretować.

Rozważałem jeszcze R. rubrievanescens, która już była notowana w Europie, ale ta nie ma tak smukłych zarodników.

poproszę