2024-04-22 Imielin, Gąsiorowa Góra - część 2

W dalszym ciągu penetrujemy szczytowe partie tytułowej góry. Oto kamień z dolomitu o drobnokrystalicznej budowie.

Jasne plamy to Lecanora muralis.

Zielone kępki to rozłupek - Schistidium.

Jest jeszcze porost objawiający się czarnymi pryszczami.

Oto pola uprawne przy północnym skraju wzniesienia.

Poza polami wyrasta dąb - Quercus robur.

Przyspieszamy idąc ku południowo-zachodniemu stokowi wzniesienia.

Skraj lasu zdominowała czeremcha - Padus serotina.

Omszały kamień pokrywa krótkosz - Brachythecium rutabulum.

Są głogi - Crataegus rhipidophylla.

Jest grusza - Pyrus pyraster.

Jest mrowisko mrówki rudnicy.

Jest wietlica - Athyrium filix-femina.

Jest czeremcha - Padus avium.

Zachodni stok wzgórza przecina rów. Podejrzewam pozostałość po II Wojnie Światowej.

To miejsce zdominowały głogi - Crataegus.

Dalej pojawiają się brzozy - Betula pendula.

Jest rozłożysta czeremcha - Padus avium w towarzystwie Padus serotina.

Idąc dalej docieramy do partii z dominującą sosną - Pinus sylvestris.

Jest rozłożysta czeremcha - Padus serotina.

Powoli schodzimy w dół stoku. Ścieżka jest ale nie zawsze dobrze ją widać.

U podstawy stoku jest jako tako otwarta przestrzeń.

Za lipą - Tilia cordata skrywa się prochownia.

Oto jej zakamarki.

Wyrasta tutaj klon - Acer platanoides.

Jest tojeść - Lysimachia nummularia.

Jest wiązówka - Filipendula ulmaria.

Są jeżyny - Rubus caesius.

Wracając na szczyt mijamy dęba - Quercus robur z osobliwymi detalami na pniu.

Wchodzimy do boru jakiegoś tam.

Zauważamy płat szczawiku - Oxalis acetosella.

Pokonujemy rów.

Pokonujemy płat czeremchy - Padus serotina.

Jest rzepik - Agrimonia.

Opuszczamy las.

Zauważamy rozchodnika - Sedum sexangulare.

Powracamy na pola uprawne przy północnej części szczytu. Oto starzec - Senecio vernalis.

Zerkam w niebo. Tutaj też wygłosiłem sentencję końcową.

Opuszczamy ten teren.

Zerkamy na wschód. Na horyzoncie widać gigantyczny jaworznicki blok energetyczny.