2024-02-24 Będkowice - Kobylany - wyjście z doliny

Schodzimy w dalszym ciągu w dół doliny. Mijamy skałki zwane Omszała Turnia

Trafił się przebiśnieg - Galanthus nivalis.

Przy maksymalnym zakręcie drogi strumień pokazuje swoją potęgę.

Oto prawy brzeg doliny. Tutaj na bzie - Sambucus nigra wyrasta szurpek - Orthotrichum.

Teraz strumień bardzo kręci wcinając się w podłoże.

Mijamy jak sądzę Wielką Wronią Basztę. Na jej szczycie wyrasta sosna - Pinus sylvestris.

Mijamy olsze - Alnus glutinosa.

Wyrasta na niej pustułka - Hypogymnia physodes.

To powinny być Pieninki.

Wchodzimy w kolejne zgrupowanie skałek. To trzy turnie.

Najdalej na południe dotarliśmy do charakterystycznej Płetwy.

Zawracając skupiam się na prawym brzegu doliny.

Mijamy Turnię Marcinkowskiego.

Oto dolina jako taka.

Mijamy bzy - Sambucus nigra z szurpkiem - Orthotrichum.

Idziemy dalej.

Mijamy Wielką Wronią Basztę.

Przyspieszamy bo szału nie ma.

Strumień rwie.

Są świerki - Picea abies.

Kolejne przyspieszenie. Gonię swoją grupę.

Mijamy rejon Jastrzębiej Góry.

Przyspieszamy. W rzece pojawia się masa biomasy.

W górnym biegu strumienia prawie nie widać.

W tej okolicy zamykamy wielką pętlę naszej wycieczki.