2023-07-14 Bytom - staw Zapadlisko w Miechowicach

Następnego dnia powróciliśmy nad tytułowy staw. Wybraliśmy południowo-wschodni brzeg od strony alei Jana Nowaka-Jeziorańskiego. W drzewostanie rosną wierzby – Salix fragilis oraz topole – Populus tremula.

Trafiła się nawłoć – Solidago gigantea.

Oto kolejne partie drzewostanu.

Osobliwością jest bliski związek brzozy – Betula pendula oraz lipy – Tilia cordata.

Parze towarzyszy rdestowiec – Reynoutria sachalinensis.

Gęstwinę boleśnie zagęszcza głóg – Crataegus monogyna.

Przedzieramy się przez dość gęsty drzewostan. Dominują wierzby – Salix oraz olsze – Alnus glutinosa. Luka w drzewostanie okazała się być fragmentem bardzo głębokiego rowu. Na pniach drzew pojawiły się śladowe ilości porostów. To misecznica – Lecanora conizaeoides.

Jest młody klon – Acer pseudoplatanus. Pojawia się okazała wierzba – Salix fragilis. Są jeszcze głogi – Crataegus. W runie pojawia się podagrycznik – Aegopodium podagraria. Są jeszcze pokrzywy – Urtica dioica oraz nawłoć – Solidago gigantea.

Jest sporo rdestowca - Reynoutria japonica.

Przedzierając się chaszcze przechodzimy obok kwitnących świerząbków – Chaerophyllum aromaticum.

W dalszym ciągu pojawiają się spore połacie rdestowca – Reynoutria japonica.

Bliżej stawu na drzewa wspina się winobluszcz – Parthenocissus inserta.

Dotarliśmy do brzegu akwenu. Oto partia zaskoczonego zalaniem drzewostanu. Widać zakwity glonów oraz spore ilości rogatka - Ceratophyllum submersum.

Są zakwity glonów.

Oto kolejne zanurzone rogatki – Ceratophyllum submersum.

Z widoków ogólnych akwenu widać linie martwych krzewów wyznaczających oś zalanej drogi.

Widać także obfite zakwity glonów.

Oto wydobyty rogatek – Ceratophyllum submersum. Nie ma wątpliwości, że to ten gatunek.

Oto kolejne spojrzenie na akwen oraz zatopione drzewa.

Na ich korze widać porosty. To tylko pustułka – Hypogymnia physodes. Żółta plamka to złotorost – Xanthoria parietina. To standardowy zestaw gatunków w pierwszym etapie powrotu tych organizmów na teren z oczyszczoną atmosferą. Drzewa były oddalone bardzo od brzegu.

Oto zatopione drzewa. Wierzby – Salix wciąż żyją. Odsłonięte korzenie to wskaźnik obniżenia lustra wody.

Przy brzegu dominują pięciorniki – Potentilla anserina.

Korzenie zatopionych ale jeszcze żywych drzew, głównie wierzby - Salix fragilis są bardzo malownicze.

I jeszcze spojrzenie na szuwar z pałką – Typha latifolia.

Z roślin zielnych pojawia się niecierpek – Impatiens parviflora.

Drzewa oplata kielisznik zaroślowy – Calystegia sepium.

Jest jeszcze podbiał pospolity – Tussilago farfara.

Pomiędzy lasem a drogą są uprawiane pola uprawne. Tam trafiają się ginące gdzie indziej chwasty. To mak – Papaver rhoeas.

Kolejnym typowym chwastem jest chaber – Centaurea cyanus.

Są skupiska ostrożnia lancetowatego – Cirsium vulgare.

Na skraju drogi wyrasta wiesiołek – Oenothera subterminalis. W oddali widać Górę Gryca. To zalesiony pagór.