2022-12-05 Cisek i Sukowice czyli było sobie torowisko - część 1

To jest jeden z przypadków z kategorii Grzegorzek ratuj. Chodziło o sprawdzenie, jakie badyle niszczą asfaltową nawierzchnię ścieżki rowerowej wykonanej na nasypie po linii kolejowej. Koniec sezonu wegetacyjnego to znakomita pora dla takiej oceny. Jesteśmy w końcu drogi Długomiłowice - Sukowice.

Zerkam na południe.

Oto droga prowadząca do Długomiłowic. Widać też początek ścieżki rowerowej.

Oto początek północnego odcinka ścieżki.

Na skraju ścieżki wyrasta orzech włoski - Juglans regia.

Mijamy miejsce katastrofy kolejowej z 1939.

Pierwszą zieleniną jest pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.

W pobliżu wyrasta krzewiasta postać klonu jawora - Acer pseudoplatanus.

Są większe płaty przytulii. Teraz zdaje mi się, że to przytulia czepna - Galium aparine.

Oto pierwsza trawka widziana w szczelinie w asfalcie.

Nieco dalej zauważam ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare i babkę lancetowatą - Plantago lanceolata.

Teraz mijam zgrupowanie orzecha włoskiego - Juglans regia. Ciemne ślady na asfalcie to miejsce aktywności jego korzeni.

Oto miejsce aktywności korzeni innych roślin.

Nieco dalej od pobocza ścieżki wyrasta ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.

Bliżej asfaltu wyrasta przetacznik ożankowy - Veronica chamaedrys.

Jest też bylica pospolita - Artemisia vulgaris.

Idziemy dalej w kierunku północno-zachodnim. Zwracamy uwagę na zielone pobocza. Jest też kolejny okazały orzech włoski - Juglans regia.

Teraz po lewej stronie ścieżki mijam kolejnego orzecha włoskiego - Juglans regia.

W tym tłumie jest między innymi jabłoń - Malus domestica.

Zerkając pod nogi zwracam uwagę na wilczomlecza lancetowatego - Euphorbia esula.

Oto pola uprawne położone na zachód od ścieżki.

Bliżej ścieżki wyrasta nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.

Idziemy dalej. Oto kolejny wyrastający zbyt blisko ścieżki orzech włoski - Juglans regia. Drzewo jest mocno sterane.

Nieco dalej mijamy bylicę pospolitą - Artemisia vulgaris.

Mijamy kuklika pospolitego - Geum urbanum.

Jest okazały dziki bez czarny - Sambucus nigra.

Oto grupa pokrzywy - Urtica dioica.

I tak dotarliśmy do samotnego, młodego dębu szypułkowego - Quercus robur. Na czarno podmalowano uszkodzoną nawierzchnię ścieżki.

Idziemy dalej kierując się ku wiszącemu nad ścieżką banerowi. Wzrok przyciągają zielone pobocza.

Teraz zauważam pokrzywę - Urtica dioica.

Ścieżka biegnie po wysokim nasypie. Tak to wygląda na wschód od ścieżki.

Mijamy kolejne drzewa wyrastające zbyt blisko ścieżki. Jest jabłoń - Malus domestica, jest orzech włoski - Juglans regia, jest śliwa wiśniowa - Prunus cerasifera.

Dotarliśmy do baneru.

Oto inny dalszy odcinek ścieżki co widać po charakterze nawierzchni.

Obejrzeliśmy co trzeba. Zawracamy.