Może to być Brefeldia maxima. Choć to tylko przypuszczenie. Przydało by się zobaczyć po dojrzeniu i spojrzeć na zarodniki dla pewności. Ale w tych rozmiarach nie ma innych śluzowców.
Nie mogłem się oprzeć, aby tu tego nie wrzucić:-)
Jak jest z występowaniem tego gatunku w Polsce?
Należy chyba przypuszczać, że "za bogato nie jest"?
Siatecznica okazała (Brefeldia maxima (Fr.) Rostaf.) – gatunek śluzowców [2].
Spis treści
1 Systematyka i nazewnictwo
2 Morfologia i biologia
3 Występowanie i siedlisko
4 Przypisy
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji: Brefeldia, Stemonitidaceae, Stemonitida, Incertae sedis, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa (według Index Fungorum) [2].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1825 r. Elias Fries nadając mu nazwę Reticularia maxima. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu polski botanik Józef Rostafiński w 1873 r. Jest to jedyny gatunek należący do monotypowego rodzaju Brefeldia [2].
Synonimy [3]:
Brefeldia maxima var. sibirica Lavrov1929
Licea perreptans Berk. 1848
Reticularia maxima Fr. 1825
Morfologia i biologia
Tworzy białe, śluzowate, bezkształtne plazmodium, które nie zawiera chlorofilu i nie posiada błon cytoplazmatycznych. Jest to największe plazmodium wśród wszystkich gatunków śluzowców na całym świecie. W Północnej Walii znaleziono okaz, który miał powierzchnię około 1 m², grubość około 1 cm i ważył 20 kg. Było to rekordowe plazmodium. Jeśli zaś weźmie się pod uwagę, że plazmodium, póki jeszcze jest białe, jest tworem jednokomórkowym, to była to także jedna z największych komórek na świecie. Przeważnie jednak plazmodium siatecznicy okazałej osiąga średnicę 4-30 cm i grubość 0, 5-1, 5 cm. W poszukiwaniu składników pokarmowych powoli porusza się na podłożu za pomocą nibynóżek. W pewnym momencie przystępuje do wytwarzania zarodników. Na jego zewnętrznej powierzchni tworzy się brązowoczarna skorupa, a zawartość w środku przyjmuje barwę od rdzawej do brązowoczarnej. W masie wypełniającej wnętrze plazmodium znajduje się włośnia. Charakterystyczną cechą dla tego gatunku jest występowanie wewnątrz włośni wieolkomórkowych pęcherzyków. Pojedynczy zarodnik ma barwę żóltobrązową i rozmiar 9-12 μm. Zarodniki roznoszone są przez wiatr, ale także przez chrząszcze z rodziny Latridiidae [4].
Występowanie i siedlisko
Siatecznica okazała jest szeroko rozprzestrzeniona. Opisano występowanie tego gatunku w Europie, Azji, Ameryce Północnej oraz na Wyspach Marschalla [5].
Zazwyczaj rośnie na martwych pniakach, pniach drzew, opadłych liściach i innych resztkach roślinnych, ale może rosnąć również na żywych roślinach [6].
Przypisy
CABI databases (ang.). [dostęp 2014-09-25].
Index Fungorum [dostęp 2016-01-13].
Species Fungorum [dostęp 2015-12-16].
Ing, Bruce (1999). The myxomycetes of Britain and Ireland: an identification handbook. Slough, England: Richmond Pub. Co. p. 4. ISBN 0-85546-251-5
Discover Life Maps [dostęp 2016-01-10].
Healy RA, Huffman DR., Tiffany LH, Knaphaus G. (2008). Mushrooms and Other Fungi of the Midcontinental United States (Bur Oak Guide). Iowa City, Iowa: University of Iowa Press. p. 340. ISBN 1-58729-627-6
Dziękuję za pomoc :)
Częsty to nie jest. Osobiście raz tylko znalazłem i to miniaturkę w porównaniu z takim monstrum. Szczególnie okazy o większych gabarytach trudno przeoczyć, a jednak znajdowany jest rzadko.
Magda, a w jakim miejscu Polski znaleziony?
Kiedyś pytałem o podobnego
Bogusław, w Czersku.
Dziękuję:-)