2020-12-01 Chrzanów, pierwszy śnieg - część 2

W drugiej części tego dyptyku spędziłem jakiś czas w parku przy ulicy Mickiewicza. Na początku spojrzałem w koronę buka pospolitego w odmianie zwisającej - Fagus sylvatica "Pendula".

Potem był jesiennie przebarwiony ambrowiec amerykański - Liquidambar stryraciflua.

Teraz zerkam na owoce skrzydłorzecha kaukaskiego - Pterocarya fraxinifolia. Na owocach znajdują się czarne pryszcze, czyli grzyby.

Teraz stoję w zgrupowaniu modrzewia europejskiego - Larix decidua.

I wreszcie śnieg jako taki.

Teraz zmierzam ku zgrupowaniu krzewów w sąsiedztwie ronda.

Tutaj kwitnie kalina wonna - Viburnum farreri.

Następnie zawróciłem w kierunku Muzeum. Tutaj skupiłem się na rozkrzewionym grabie zwyczajnym - Carpinus betulus.

I jeszcze tegoroczne, bo wiosenne owoce oczaru japońskiego - Hamamelis japonica.

Teraz zdecydowanie opuszczam park. Oto rejon placu zabaw i śnieguliczka - Symphoricarpos x doorenbosii.

Radykalna zmiana planu zdjęciowego. Skrzyżowanie ulicy Oświęcimska z ulicą Piłsudskiego. W tej okolicy oglądam owocującą tawułę japońską - Spiraea japonica.

Są jeszcze zielone listki złotlinu japońskiego - Kerria japonica.

Po drugiej stronie skrzyżowania mamy brzozę brodawkowata - Betula pendula z mączniakiem - Phyllactinia guttata.

I jeszcze szyszka chmielu - Humulus lupulus.

Potem była dłuższa przerwa po której ruszyłem dalszym odcinkiem ulicy Oświęcimska. Minąłem pierwsze skrzyżowanie z ulicą Łowiecka. Oto bniec biały - Melandrium album.

Tutaj także zauważam krwawnik pospolity - Achillea millefolium.

Kolejny suszek to włośnica zielona - Setaria viridis. W tym stanie odróżniam ja po wyraźnie zwężającej się wiesze.

A teraz charakterystyczna dla tej okolicy kapliczka - krzyż przydrożny.

W jej sąsiedztwie wyrasta wilczomlecz lancetowaty - Euphorbia esula.

Nieco dalej wyrasta owocująca trzmielina pnąca - Euonymus fortunei.

W jej pobliżu o ogrodzenie oparł się głóg jednoszyjkowy - Crataegus monogyna.

To samo musiała zrobić lipa drobnolistna - Tilia cordata.

Na jej pniu znalazłem skupisko bardzo zaskoczonych kowali bezskrzydłych.

Zbliżam się do sklepu. Oto ostatnia lipa drobnolistna - Tilia cordata widziana w osi drogi.

Kiedy spojrzymy z boku okazuje się, że to trojaczki.

Pluskwiaki w tym poście to Oxycarenus lavaterae, inwazyjny gatunek od niedawna notowany w Polsce. Oznaczył Jerzy Radwański.

W moim mieście, też jest pełno tego pluskwiaka, zauważyłam go na pniu lip od strony południowej. Jestem ciekawa czy w naszym klimacie pokarmem będą dla niego także Tilia sp. obok roślin prawoślazowych, które są dla niego bazą podstawową w klimacie śródziemnomorskim. Pytam, bo w sieci krążą sprzeczne informacje odnośnie co do jego odżywiania w naszym kraju.

Ja na razie wiele o nim nie wiem. Ot po prostu kolejny najeźdźca korzystający z globalnego ocieplenia. Od Jerzego Radwańskiego wiem, że na razie trwa odnotowywanie jego stanowisk. O lipę bym się nie martwił.

Oto prośba w tej materii. Pluskwiaki w ostatnim poście to Oxycarenus lavaterae, inwazyjny gatunek od niedawna notowany w Polsce. Obserwację ze zdjęciem można zgłosić do projektu Heteroptera Poloniae na adres: heteroptera@us.edu.pl^{[mailto:heteroptera@us.edu.pl]}. (Od razu wyrażając zgodę na przetwarzanie danych.)

Dziekuję za odpowiedź. Chętnie się tam udam, sfotografuję i jeżeli moje inf. choć trochę się przydadzą to będę szczęśliwa.

Witam,

Trochę się czuję wywołany do odpowiedzi. Projekt Heteroptera Poloniae dotyczy wszystkich gatunków pluskwiaków. Myślę, że każde zdjęcie, na którym mamy pluskwiaka który nam się wydaje rzadki można wysłać na ten adres.

Zacytuję autorów projektu z ich pracy:

"Przyczynek do rozmieszczenia pluskwiaków różnoskrzydłych (Hemiptera: Heteroptera) w Polsce – II" Gierlasiński at al. 2020:

Godnym zauważenia jest fakt, że niniejsza praca

w znacznej części została przygotowana z wykorzystaniem tzw. nauki obywatelskiej (Citizen Science),

dzięki której zebrano dane stanowiące ponad 20%

przedstawionych rekordów.

Informacje te, podawane na podstawie fotografii

i obserwacji terenowych dotyczą najczęściej gatunków

o stosunkowo dużych rozmiarach i wyraźnych cechach

diagnostycznych wykluczających pomyłkę w oznaczeniu. Wśród wykazanych w ten sposób gatunków znalazły się pluskwiaki także bardzo rzadko stwierdzane

w Polsce: Aradus bimaculatus, Philomyrmex insignis,

Tropidothorax leucopterus, jak również wszystkie spośród omawianych gatunków obcych: Halyomorpha halys, Leptoglossus occidentalis, Nezara viridula, Orsillus

depressus oraz Oxycarenus lavaterae. W realiach braku

finansowania badań dotyczących bioróżnorodności

Polski, wykorzystanie nauki obywatelskiej wydaje się

być jedynym sposobem na efektywne monitorowanie

bardzo dynamicznych przemian krajowej entomofauny.

I jeszcze cytat odnośnie gatunku:

Po raz pierwszy gatunek ten został wykazany na terenie

Polski w 2014 roku (w Rzeszowie) (Hebda i Olbrycht

2016). W kolejnych latach stwierdzono liczne stanowiska O. lavaterae w południowej części kraju (Gierlasiński i in. 2018a, 2019a; Lis B. i in. 2019; Bury 2020), jak

również bardziej na północ, na Nizinie WielkopolskoKujawskiej (Bunalski i in. 2019; Hebda i Rutkowski

2019) (ryc. 30). Nowo przedstawione stanowiska

wskazują na bardzo szybką ekspansję tego gatunku

w kierunku północno-wschodnim.

Link do artykułu:

hetpol.wpt.uni.opole.pl

i link do rozmieszczenia gatunku:

heteroptera.us.edu.pl (Okolice Chrzanowa chyba nie są ujęte).

Pozdrawiam

Okolic Chrzanowa a nawet Jaworzna i Mysłowic, czyli tam, gdzie się poruszam najczęściej w tym wykazie brak.