Peziza ze spalonego podłoża

23. 11. 2020 r. - na przedpolu Puszczy Bukowej, w okrajku zadrzewienia śródpolnego, gdzie wiosną spłonęła sterta słomy, na ziemi wśród zwęglonych pozostałości, kilkadziesiąt owocników:

Zarodniki: 10, 8-12, 7 µm x 5, 5-6, 7 µm (średnio: 11, 7 x 6, 2 µm):

Przekrój:

Worki i parafizy:

Klucz Hohmeyera doprowadził mnie do Peziza petersii i chyba wśród węglolubnych, z tak małymi zarodnikami nie ma innego wyboru?

Popatrzyłem w klucz, potem w internet (na niektórych fotkach zarodniki mają jakby apiculus, tak jak Twoje) chyba masz Grażynko rację.

Dzięki Romku - tym razem gładko poszło:-)

Powiedzmy tak: - nie zagłębiam się w identyfikację bo właśnie siedziałem nad Peziza Marcina i nie bardzo mam czas ale u mnie jeszcze widnieje w notatkach jedna podobna i jak widzę to ma w zasadzie takie same zarodniki więc skoro pytasz o podobieństwo w zarodnikach to porównaj z P. proteana.

Nie znam tych gatunków: (

Grażynko a pokaż jeszcze parafizy w wodzie bez podciągania zdjęcia.

Faktycznie, pośpieszyłam się z oceną, być może dlatego, że z opisu wynikają różnice w ubarwieniu owocników - u P. proteana hymenium ma być białawe z różowym, fioletowym lub ochrowym odcieniem, a parafizy proste. Teraz doczytałam, że istotne jest również wypełnienie parafiz (u P. petersii - brązowe, a u P. proteana - żółte).

Przesyłam kilka zdjęć "surowych" w wodzie:

No i znów dylemat, bo parafizy są zakrzywione z żółtym wypełnieniem.

Czy to wypełnienie jest żółte, ja bym powiedział że żółto-brązowe.

Grażyna ustaw jeszcze balans bieli aby pozbyć się zielonego tła.

(wypowiedź edytowana przez roto 24. listopada. 2020)

Trafiłam na ciekawą pracę z 2003 r., w których jest porównanie obu gatunków: researchgate.net

Według autorów:

- u P. proteana - parafizy z lekko spuchniętym wierzchołkiem, najpierw szklistym, potem z zawartością fioletowawą do brązowawej;

- u P. petersii - parafizy zwykle dobrze spuchnięte u góry, zawierające żółty/złoty pigment.

Różnice w ornamentacji zarodników:

- u. P. proteana - małe brodawki, niskie, zrastające się;

- u P. petersii - małe brodawki, niskie, zlepiające się, czasem podsiatkowe.

Tak, masz rację Romku - żółto-brązowe:

Czyli szczęśliwy koniec wg Hohmeyera:-)

Tak, na to wychodzi - dziękuję:-)

Nadal jednak nie rozumiem tych różnic, o których napisałam wyżej.

Dobra robota :)

Ja też powiedziałbym że w parafizach nie widać odcieni fioletu, raczej barwa żółta, na upartego można by określić że przechodzi w złotą?

Też pozwoliłem sobie zbalansować wycinki;

Bardzo Wam dziękuję:-)

To ja jeszcze odniosę się do słów Grażyny, ze nadal nic nie rozumie :)

Ja tez nie bardzo ale jak pewnie zauważyłaś autorem pracy jest Nicolas Van Vooren. O ile jak każdemu tak i jemu zdarzały mu się wpadki bo chłopak w gorącej wodzie kapany, to jednak nie podejrzewam, żeby nie oparł tej analizy na badaniach DNA.

Wobec tego skoro gatunek został opublikowany więc należy brać przy ocenie również i ten wariant. Osobiście jak dla mnie to tez tylko rozdrabnianie gatunków ale....

Jako przykład dwa gatunki Hymenoscyphus epiphyllus oraz monticola. Gatunki makroskopowo i mikroskopowo tak podobne, że w niektórych przypadkach nawet sam autor taksonu ma problem z ich odróżnieniem a sekwencje wykazały, że sa to dwa bardzo odległe gatunki.

To ja wkleję taki link.

asturnatura.com