2020-04-09 Chrzanów - trzeci krótki spacer

Dwa dni wcześniej przy ulicy Focha zauważyłem kwitnącą jemiołę - Viscum album. Teraz wziąłem odpowiednio długi drąg aby pozyskać przynajmniej jedna gałązkę w celu sfotografowania oraz sfilmowania kwiatów. Oto dłuższa sesja zdjęciowa z nimi. Są to kwiaty męskie.

Na początku coś "potwornego".

Oto kwiaty jako takie.

Potem w ogrodzie u sąsiada uchwyciłem pigwowca pośredniego - Chaenomeles x superba na tle forsycji pośredniej - Forsythia intermedia.

Nieco dalej ponownie sfotografowałem tawułę szarą - Spiraea cinerea.

Następnie udałem się do końca swojej dróżki. Tutaj zielenieją listki trzmieliny - Euonymus europea. Przebywa na nich biedronka - Harmonia axyridis. Jest tam też jej posiłek, czyli mszyce.

W pobliżu rozwija się dereń świdwa - Cornus sanguinea.

Kwitnie również śliwa wiśniowa - Prunus cerasifera.

Oto inna biedronka Harmonia axyridis na innej gałązce trzmieliny - Euonymus europaea.

Jestem ponownie w swoim ogródku. Oto para kowali bezskrzydłych.

Oto kolejny etap rozkwitania gruszy azjatyckiej.

Bohaterem kolejnej sesji zdjęciowej jest wiechlina roczna - Poa annua.

A poza tym kowali bezskrzydłych ci u mnie dostatek.

Oto kwiatek niezapominajki alpejskiej - Myosotis alpina. Właśnie zaczęła rozkwitać.

Czas na grzyby. Oto wilczomlecz ogrodowy - Euphorbia peplus i jego rdza - Melampsora euphorbiae.

Całość tego bardzo krótkiego spaceru kończy sesja zdjęciowa z wilczomleczem obrotnym - Euphorbia helioscopia.

A dlaczego Myosotis alpestris? Czy to nie jest czasem gatunek wysokogorski znany z Tatr? Czy na zdjęciu to czasem nie Myosotis arvensis?

Po prostu uprawiam ją od lat i wiele razy jej zdjęcia wstawiałem w swoich wędrówkach. do tej pory nikt nie kwestionował.

W Krakowie się sieje w wielu miejscach ale to nie jest raczej Myosotis alpestris. To jest rzadki wysokogorski gatunek.

Zatem pojawia się pytanie, z czym mamy do czynienia i co ludziom wciskają sprzedawcy roślin ozdobnych. A może ktoś w instytucie już to rozgryzl.

U Heuplera w Bilatlas mamy takie zdanie:

Z drugiej strony, kiedyś rozpoznawałem temat i wychodziło, że w ogrodnictwie pod tym mianem oferują też odmiany Myosotis silvatica.

Wkrótce w innym wątku stawię lepsze zdjęcia tego co obecnie u mnie kwitnie. Być może generalnie mamy do czynienia z Myosotis alpestris agg. Myosotis sylvatica od tego co określam mianem Myosotis alpestris doskonale odróżniam, nawet po wielkości kwiatów.

U nas w instytucie nikt tego nie rozgryzal

A więc co mówi Heupler i inni w połączeniu.; Wys. 5-15 max. do 20 cm. Liście w różyczce wyraźnie długoogonkowe (tj. wg. Schauer/Caspari; ogonki li. w różyczce wyraźnie odróżniają się od podłużnie jajowatej blaszki liściowej u. M. sylvatica stopniowo przechodzą w blaszkę).

Liście łodygowe jajowate do jajowato-lancetowatych, nie zaostrzone. Liście obustronnie owłosione. Kwiatostan skupiony, kwiaty czysto błękitne (lazurowe) z żółtymi osklepkami. Dno kielicha przechodzące w nieodpadającą szypułkę. Kielich z licznymi przylegającymi włoskami oraz z mniej licznymi prostymi lub hakowato zgiętymi wł. Z tego gat. powstały liczne formy ogrodowe, łatwo dziczejące.

Myosotis alpestris F. W. Schmidt subsp. alpestris-Alpy

Myosotis alpestris subsp. pyrenaeorum (Blaise & Kerguélen) Valdés: - Występuje w Hiszpani i Francji.

Eksperci z Kew w "The European garden flora" podają, że oba gatunki są uprawiane w ogrodach i z obu wyprowadzono szereg odmian.

Moja Myosotis alpestris już owocuje, ale poczekam jeszcze kilka dni, aby lepiej się rozwinęły.

A tak ogólnie cieszę się z tej dyskusji bo widzę, ze moje fotoreportaże są oglądane.