Muchomor jeżowaty?

Przypuszczam, że Amanita solitaria, ale ponieważ znajduję go po raz pierwszy, pewności nie mam. Jeden tylko owocnik znaleziony w Górach Świętokrzyskich.

Siedlisko: nieuczęszczana ścieżka leśna na podłożu wapiennym.

Drzewostan w przewadze liściasty: buk, dąb, klon zwyczajny, jawor + sosna.

Kapelusz

Charakterystyczne łatki

Podstawa trzonu

Owocnik nie miał pochwy, a świeżo po przekrojeniu bez wyraźnego zapachu.

Fotografie robione następnego dnia na suszącym się owocniku.

Średnica kapelusza 6 cm, długość trzonu także 6 cm

Pierścień

Blaszki

Krawędź kapelusz od strony hymenoforu

Przkrój owocnika dzień po zebraniu - barwa miąższu bez zmian.

Nie znalazłem go na czerwonej liście, a w atlasie Marka S. czytam, że jest rzadki. Jeśli to ten muchomor, zgłaszać go?

Śliczny: D

Chyba możesz zgłosić, w checklist go nie ma, na czerwonej liście też nie, więc trudno powiedzieć ile ma stanowisk (pewnie niewiele :)).

Mnie też się spodobał, więc mu poświęciłem jak widać trochę uwagi.

Ale poczekam co powie Ania jak wróci z urlopu:-)

Jest kilka jasnych gatunków ze stożkowatymi łatkami. Chciałabym zerknąć na cechy mikro. Jaki by to nie był gatunek, to rzadkość.

potwierdzam

potwierdzam

potwierdzam

Powoli robię porządki i zbieram makroskopowe argumenty za Amanita solitaria - nazwa ta jest już synonimem, gdyż od 2005 jest to Amanita echinocephala^{[indexfungorum.org]}

Kilka linków

grzyby.pl

naturamediterraneo.com

pagesperso-orange.fr

nahuby.sk

pilzepilze.de

rogersmushrooms.com

users.skynet.be

gobe.si

Schody zaczynają się jak trafimy na odmianę^{[mycostra.free.fr]}

Z tymi łatkami mam drobny problem. U mnie były bardzo luźno przytwierdzone do kapelusza, bez sieci u podstawy jak na zdjęciach 1^{[pilzepilze.de]},2^{[users.skynet.be]}

Wydaje mi się, że to wpływ wilgotnej pogody. Mój okaz znalazłem po deszczu dlatego łatwiej „złaziły” i były identyczne z tymi jak na zdjęciach 3^{[blueswami.com]},! pod wskazanym adresem "" NIE MA obrazka: HTTP:: Response=HASH (0x62e69924dbf0)->status_line!

Przy okazji znalazłem stronkę szerzej traktującą o muchomorach^{[pluto.njcc.com]}, gdzie znalazłem, że mój muchomorek należy do bardzo licznej sekcji Lepidella^{[pluto.njcc.com]}. Mimo to i tak wyszło, że Amanita echinocephala^{[pluto.njcc.com]} ma kilku podobnych krewniaków:

1. Amanita cokeri^{[pluto.njcc.com]} - zachodnia część USA

2. Amanita eijii^{[pluto.njcc.com]} - Japonia, Chiny

3. Amanita japonica^{[pluto.njcc.com]} - Japonia, Chiny, Tajlandia

które chyba spokojnie można je odrzucić, choćby ze względu na odległe od Polski obszary występowań.

Jedynie troszkę przypominające ją europejskie gatunki:

4. Amanita strobiliformis^{[eticomm.net]} bez charakterystycznych ostrych łatek

5. Amanita boudieri var. beillei^{[pluto.njcc.com]} z różowiejącym przekrojem... mogą rodzić jakieś większe wątpliwości.

W sumie to wydaje mi się, że mój typ i tak był trafny. Pomimo 99% pewności, zgłaszam bezpiecznie tego muchomorka do rejestru jako Amanita sect. Lepidella :)

(wypowiedź edytowana przez grzybiorz 02. stycznia. 2008)

Kilka tygodni temu Ania zweryfikowała zielnikowy okaz wg kluczy, potwierdzając ostatecznie, że jest na 100% rzadko notowany w Polsce muchomor jeżowaty - Amanita echinocephala (Vittad.) Quél.

Jest to gatunek ciepłolubny, znacznie częściej spotykany na południu Europy.

Najbardziej charakterystyczną jego cechą są stożkowate/piramidalne łatki na kapeluszu, a także na bulwie u podstawy trzonu.

To jego główna cecha wyróżniająca spośród innych muchomorów.

Wcześniej był znaleziony przez Marka Snowarskiego (atlas) i być może dr Łuszczyńskiego (pod synonimmem A. solitaria). Można przypuszczać, że mój jest trzecim odnotowanym w Polsce:-)