Święta były "przechlapane" , natomiast przełom roku przywitał piękną pogodą - słońce ,śnieg i mróz. Wprawdzie z rana -11 nie zachęcało do wyjścia, ale około 12 było już tylko -5 i nastrojowo świeciło słońce. Obowiązki żadne w domu nie trzymały, więc wybrałem się na wycieczkę do lasu (jakoś tak się złożyło ,że prawie trzy miesiące nie byłem w lesie ,chociaż na samym skraju Puszczy mieszkam)
A to kilka fotek z mojej wycieczki :

Na samym wejściu przywitał mnie dzięcioł - zresztą i w środku lasu w zimowej ciszy ,jeżeli słychać cokolwiek, to kującego dzięcioła



czyż te "choinki" nie wyglądają jak przybrane świąteczne drzewka ?













i już bez komentarza puszczańskie widoki













































i na pożegnanie zachód słońca nad lasem



Szczęśliwego Nowego Roku

Jestem ciepłolubny. Jesień toleruje, bo to grzybobranie. Wiosna - wiadomo - każdemu się podoba. Zima zaś, podoba mi się na takich fotografiach, jak Twoje. :-)

Zima i Puszcza , piękne zestawienie. Zazdroszczę, chociaż u nas w Wielkopolsce całkiem podobnie. Biało bardzo. No, ale co Puszcza, to Puszcza... Połaziłoby się... Pięknie, pięknie.

Piękny spacer, piękna zima w PUSZCZY :-)

Szczęśliwego Nowego Roku!
:-)

Niby globalne ocieplenie a my nad Zalewem Szczecińskim też mamy trochę zimy. Przyznacie że wygląda to jak schyłek pleistocenu.

No to parę obrazów z naszej "puszczy" :-), czyli z parku w Turwi.
Zima trzyma!

Nigdy nie byłam zimą w Turwi. Chyba muszę nadrobić te braki :) Śliczne widoki.

Do ''Kazimierzo'':
Fotka Twoja jest zrobiona 29 grudnia 2005 roku o godzinie 12:01:28 Canon PowerShotA95. Kurcze - teraz mamy zimę 2009/2010.

Pojezierze gnieźnieńskie w okowach zimy :-)

No to i ja dorzucę kilka swoich;)

Jezioro Czarne w Puszczy Bukowej w czasie wczorajszej śnieżycy:




Ujście strumienia Wężówka z Jeziora Wężówka - również wczoraj:


... a to już widoki dzisiejsze (przed zachodem słońca) - Międzyodrze kilkaset metrów w przeciwnym niż Puszcza Bukowa kierunku od mojego domu:

Całe życie twierdziłem że, NASZA ZIEMIA jest najpiękniejsza, może dlatego nie jeżdżę na urlop za granice. Wasze zdjęcia jeszcze bardziej mnie w tym przekonaniu utrzymują.
Tym razem Nowy Rok powitałem trzeźwy jak "świnia" z powodu bliskiego kontaktu z grypką. To może dlatego tegoroczny szczep nazywają "świńską"?
Wczoraj dopiero odważyłem się, pomimo kilkunastostopniowego mrozu, wyjść na krótki spacer. Ładna pogoda do tego wręcz zachęcała. Nockę tą jednak mieliśmy z jeszcze większym mrozem. Mój termometr pokazał -24 stopnie.

Korzystając z okazji, składam życzenia - WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO W NOWYM 2010 ROKU!!!

Na zakończenie kilka fotek zrobionych tuż obok mojej posesji. Na dłuższy spacer przy takim mrozie nie odważyłem się.

Napisałeś "...zrobionych tuż obok mojej posesji..."
SZCZĘŚCIARZ z Ciebie :-)
Chciałoby by się tak mieszkac (mojej żony za "żadne skarby świata" nie mogę przekonac do zamieszkania na cywilizowanej wsi, nie wspomnę już nawet o o jakimś uroczysku na odludziu) :-(((

To miejsce znajduje się tylko 4km od granic Białegostoku.
Zdjęcia natomiast zrobione nie dalej niż 400m od mego domu a niektóre tuż obok(dosłownie 100m od domu).
Bogdan! próbuj nadal, może ulegnie tak jak moja:-)
A może pokaż jej te zdjęcia?

Jak zaczynałem tu się budować, było to fantastyczne odludzie ale z czasem i tu cywilizacja zaczęła docierać i to w szybkim tempie:-(
Czasem, żartuję że, chyba sprzedam dom i pobuduję jeszcze jeden gdzieś dalej:-)

Teoretycznie nie mogę narzekac bo do początku lasu mam ze 200 m, na bagienko z czarkami z 500m, a pierwszych wąwozów cudownego Kazimierskiego Parku Krajobrazowego ok. 5km.

Ale chodzi o określenie "mojej posesji"

Praktycznie natomiast, to mieszkamy w bloku mieszkalnym, i życie w tym bloku mi, młodszej córce i psu bardzo, bardzo się "przejadło"

"A mnie się marzy kurna chata..." :-)

To ja z sukcesem - Małżonek wyjechał ze mną jeszcze na studiach z Wrocławia :-)) Może dlatego wyjechał, że było to niedługo po ślubie :-)))
Marzy mi się emerytura i dni ostatnie w Pusczy Białowieskiej, no, ostatecznie mogą być Bory Tucholskie. Bo do emerytury to pewnie będziemy w środku tego wiejskiego parku.

Żeby mogła byc zasłużona emerytura, wskazana jest "wypracowana" profesura ;-)))

Krzysztof,Mirek,Basia....piękne zimowe zdjęcia. U nas powrót śnieżnej i mroźnej zimy mamy dopiero od 02 stycznia. Noc sylwestrowa to solidny deszcz i błoto do kostek.Teraz jest 5 stopni mrozu i 8 cm śniegu i jak dla mnie może tak być do końca lutego,ale nie będzie bo klimat mamy w Polsce bardzo zmienny.Czekają nas wiatry ,śniegi i deszcze, i tak aż do kwietnia. Trzymajmy się ciepło:-)))

Posesja?- tak jakoś mi się walnęło. W rzeczywistości jednorodzinny domek na działce na obrzeżach miasta. Ja bym najchętniej pobudował się jeszcze dalej od miasta ale górę wzięły inne względy(dzieci =szkoła, praca, dojazd itp). Ale i tak nie narzekam bo to już w zasadzie skraj puszczy.

No i tak przy okazji powoli poznałem Wasze marzenia.
Najskromniejsze to chyba ma Janek ale na ich spełnienie nie mamy jakiegokolwiek wpływu.
Cytuję: "Teraz jest 5 stopni mrozu i 8 cm śniegu i jak dla mnie może tak być do końca lutego".
Skromne te życzenia ale i tak pewnie się nie spełnią.
Życzenia Ani i Bogusława z kolei są jak najbardziej realne i w dużej mierze ich spełnienie zależy tylko od nich samych.

Aniu a może gdzieś w moje tereny. Stąd do P. Białowieskiej "na rzut kamieniem".
Mamy tu czasem ładne zachody słońca.




A i nocami atrakcji nie brakuje(zamiast spać, można "łapać" pioruny.

Mirkowe zdjęcie nr 1 przywodzi mi na myśl niebo nad zaściankiem, to jak wspomnienie przeszłych, dawno minionych czasów ... :-)

Janku, czy zima faktycznie od 2 stycznia wróciła u Ciebie?

U mnie zima pozwala nacieszyć się bielą wciąż nowego śniegu, rześkim mroźnym powietrzem, całymi haustami łykam zimowe wrażenia podczas dłuuugich spacerów do i z pracy :-)))

Mam nadzieję że, to są miłe wspomnienia:-)

Basiu, ja również zapraszam wszystkich którzy lubią zimę, do mnie.
Codziennie nowy puch i chodniki do odśnieżania tak że, na brak kontaktu ze śniegiem nie narzekam.

Jasne, że miłe wspomnienia zaścianków znanych z sienkiewiczowskich opowieści, za wyjątkiem dramatycznych zdarzeń i najazdów, jak to np. imć pan Kmicic Wołmontowicze najechał ...

:-)

Gdy się miało na dziś bogate plany terenowe, które nadejście śnieżycy miało diametralnie pozmieniać i zmusić do pozostania w domu, nie, wystarczyło powiedzieć - nie i zachowując najwyższą ostrożność jazdy podjechać do najbliższego lasu .... :-)

Taki zwyczajny lasek, a jaki piękny zimowy spacer. Drzewa chroniły od wiatru, spacer w rześkim powietrzu działał ożywczo, przecieranie szlaku sprawiało przyjemność, a spotkane sarny, szarak i sójka dowodziły, że las żyje :-)

początek trasy:



droga przede mną i za mną :-)



koniec trasy, czas wracać :-(




Zimowe pozdrowienia :-)

(wypowiedź edytowana przez topazzz 10.stycznia.2010)