Mój świętej pamięci sąsiad, był mistrzem w przyrządzaniu różnego rodzaju nalewek i win (o jak bardzo mi go brakuje). Jednym z jego popisowych numerów był orzechówka, wściekle gorzka wódka, którą zawsze aplikował mi zamiast antybiotyków i prewencyjnie...prewencyjnie częściej...

działała - byłem pewien że to kwestia alkoholu, efekt placebo itp. ale dziś rano czytam Kompendium wiedzy o ekologii a tam na stronie 137: "uwalniany z orzecha włoskiego i czarnego glukozylo-trihydroksynaftalen (brudzący ręce) ulega w glebie hydrolizie i utlenianiu do hydroksynaftochinonu zwanego juglonem, który wyraźnie hamuje wzrost innych roślin..."

Tak sobie teraz myślę, czy aby nie była to jakaś forma faktycznego antybiotyku, powstrzymująca rozwój bakterii?

Co o tym myślicie?

Nie wiem jak to działa, ale działa! Mnie zawsze orzechówka pomaga przy dolegliwościach żołądkowych. Zwłaszcza ta, którą sama zrobię.

Pozdrawiam znawczynię alchemii...
Mi niestety, ani wina ani nalewki się nie udają, nie wiem czemu - może to kolejna z biochemicznych zagadek?

Rozumiem wino, rzecz trudna, ale nalewka? Wrzucić owoce, zalać odpowiednim roztworem, poczekać, zlać, zestawić z czym tam trzeba i gotowe. Zasada jest jedna - im dłużej stoi tym lepsze.

Brzmi prosto, ale...
porównywałem smaki i moje wytwory nie wytrzymują konkurencji.

Orzechówka? Pyszna wódka. Ale - niestety - dopiero po 9 m-cach od zalania niedojrzałych orzechów spirytusem oraz odpowiedniego pouszlachetniania nadaje się do konsumpcji. Tej dla przyjemności, a nie leczniczej.
Czy leczy? Nie wiem. Ale ma smak.

Orzechówka. Byłem kiedyś na zlocie wędkarskim w Wiźnie ( nad Narwią ) u pana Kazimierza ( agroturystyka ). Pewnego dnia, przyniósł nam na stołówkę właśnie taki produkt. Brzydka czarna nalewka. Okazalo się, że to orzchówka. Kto mógł spróbował i uznał, że bardzo mocna. Pomogła na dolegliwości - nadmierne obżarstwo :-), które z racji wielkiej gościnnności pana Kazimierza miały miejsce. Podobno była bardzo smaczna ( ja niestety nie piłem ) i naprawdę leczyła :-)