Kilka dni temu znalazłem na gałęziach lipy. Zdjęcia słabe, było pochmurnie i padał deszcz.
Postanowiłem jednak "powalczyć" z nią ... i porażka kompletna:-( Nie dziwię się, kompletnie na tych "plackach" nie znam się. Miałem nadzieję, że to jakaś Peniopora. Od razu czasu nie miałem więc postawiłem na wysyp i dziś po pomiarach okazało się, że Peniopora o tak wielkich zarodnikach nie ma(albo nie znalazłem).

14.99-16.44 x 4.55-5.18

..


cystydy w hymenium są, niezbyt wysokie, szczyt z kryształkami.

.

a tak wyglądał główny bohater tego wątku:

Pogrzebałem trochę w nocy w różnych rodzajach (a także Peniophora) i faktycznie przy tym kształcie zarodników i ich wielkości nie bardzo idzie o co się zaczepić" ???

Mierzyłem trzy razy żeby być pewnym pomiarów, za każdym razem wyszły bardzo zbliżone więc tu błędu nie powinno być?
Może to nie Peniopora? - ale tu trzeba by się mocniej w temat zagłębić, ale z tym gorzej, człowiek nie wie nawet od czego zacząć ... brak doświadczenia:-(

Chyba warto poszukać w Hyphoderma?
- i załóżmy, że może warto rozpatrzeć H. mutatum?

Nie chce mi się prezentować tu swoich "wypocin" spod mikroskopu ale możemy założyć, że praktycznie prawie wszystko mi pasuje do tego gatunku. Zaczynając od tekstur występujących w owocniku, sprzążek obecnych przy wszystkich septach, obecności metuloid. Dalej idąc: - zarodniki raczej mogą chyba też być? W niektórych źródłach znalazłem grubość dochodzącą do 5um i zakładając, że przy moich pomiarach mógł wystąpić mały "poślizg"(obiektyw x40)to w sumie nie ma się do czego przyczepić.
A teraz mój słaby punkt: nie mogę wyizolować, a w zasadzie uzyskać tak cienko ukrojonego preparatu żeby dokładnie obejrzeć gleocystydy. Coś tam widzę, ale są tak przezroczyste, że widok jest bardzo nieczytelny. Po zgnieceniu uzyskałem coś takiego ... czy to mogą być one???

.

I teraz zastanawiam się co lepiej zrobić?
Ponieważ prawdopodobieństwo prawidłowego oznaczenia jest wg. mnie bardzo duże to ... wysłać Błażejowi (GREJ), czy też w poniedziałek kupić formalinę i dokładniej sprawdzić gleocystydy?

zgłoś i wyślij

Ale w formalinę i tak sie chyba zaopatrzę? Kiedyś w aptekach była dostępna ... nie wiem jak teraz, ostatnio używałem jej ze trzydzieści lat wstecz.
Czy do roztworu można użyć elektrolitu stosowanego w akumulatorach, czy też koniecznie ma być kwas siarkowy o wysokim stężeniu?
I jeszcze jedno pytanie: - czy te gleocystydy są faktycznie trudne do zaobserwowania w H2O. Na pewno badaliście już gatunki które je zawierają?
Może raczycie podzielić się swoimi doświadczeniami:-)

Generalnie mają łamiącą światło zawartość. Czasem lepiej widać je w amoniaku, czerwieni Kongo lub Melzerze. Nie zawsze są sulfopozytywne, zatem formalina + H2SO4 lub wanilina + H2SO4 nie zawsze pomaga. Kwas siarkowy ma być stężony, około 60-70%. Przy stężeniu ok. 50% barwienie już często nie wychodzi (na przykład w Panaeolus).

OK!
serdecznie dziękuje, za wyczerpującą odpowiedź:-)

Mirek. Dlaczego oceniasz własną pracę mianem "wypocin"? Ten "" nie jest nikomu do niczego potrzebny. Natomiast efekt pracy w postaci "ofocenia" daje wielu zainteresowanym potrzebny materiał poglądowy. Co innego z tym, cyt:"Nie chcę mi się"... :)
Skoro "ofociłeś", to pokazuj efekt pracy, bo taka jest potrzeba i istota takiego forum, jak nasze. Pozdrawiam.

Nie chce mi sie bo jakość większości fotek jest bardzo marna i nie boję sie nazwać ich "wypocinami", a skoro jest marna i nie wniesie nic nowego to nie chce mi sie tym bardziej trudzić nadaremno i je zamieszczać.
Juz o tym wspominałem: nie mam sprzętu do fotografowania. Zdjęcia robię przez okular komórką z aparatem wątpliwej jakości ... więc myślę, że rozumiesz?

Mirek. Nie przesadzaj, zawodowcom nie każdy kadr wychodzi. Każde zdjęcie jest wartością dodaną, szczególnie że sprzęt, którego używamy jest z rodzaju Polak potrafi. Kiedyś już pisałem, że profesjonalny sprzęt pewnie stoi okryty folią, bo zwyczajnie komuś nie można dotykać, komuś nie wypada, komuś się nie chce, lub zwyczajnie nie umie go obsługiwać.
Nie chce mi się jakoś uwierzyć, że takiego sprzętu nikt w Polsce nie ma, a jeśli tak jest, to zgroza dla każdego przypadku.
Jeśli nie ma się tego co się lubi, to się lubi co się ma.
Cofając się pamięcią ponad dekadę temu, na palcach jednej ręki można policzyć osoby, które stawiały tutaj pierwsze kroki w fotografowaniu "duszyczek". Starały się jak umiały najlepiej i na co pozwalał im ich "arsenał". Dzisiaj tych osób już jest więcej, a i możliwości też są inne.
Na koniec dodam jeszcze, że nie tylko słowem, ale i obrazem przekazujemy i uczymy.
Kadry które w mojej ocenie są złe, lądują w koszu i nie wspominam nawet o nich.