teren wilgotny, wypiętrzenie korzeni brzozy.
Co prawda rósł przy młodym świerku ale martwym, z tego co widać już od kilku lat więc trudno go uwzględniać jako partnera mikoryzowego.
Zdjęcia nie udały się zbyt dobrze.. miejsce dość cieniste, ale to co trzeba raczej widać.
Na upartego mógłbym go podciągnąć pod k. babkę ale czy właściwie.
Miąższ po dłuższej chwili znacznie różowieje, wobec tego zastanawiam sie nad Leccinum melaneum?

Co Wy na to?

Ostatnio jakoś nie mogę przejść obojętnie obok Leccinum, może dlatego, że tak jak już wcześniej pisałem ich stanowiska obecnie bardzo szybko ulegają degradacji ... oczywiście jeśli chodzi o te gatunki rzadsze występujące w specyficznych siedliskach.
"Przejechałem" dziś jeszcze raz ten rodzaj według Noordeloos i nic innego mi nie wychodzi. Wszystkie cechy pasują i po prostej drodze prowadzą właśnie do tego gatunku:
- wilgotny teren
- brzoza
- kapelusz od brązowego do ciemnobrązowego o powierzchni drobno owłosionej
- trzon z łuseczkami o barwie zbliżonej do barwy kapelusza
- uszkodzone pory brązowieją (widac w miejscu żerowania owadów)
- miąższ w trzonie powoli różowieje, a po kilku godzinach brązowieje... tak też się stało, z tym, że po dłuższym czasie stał sie w miejscu zaróżowienia raczej jakiś szaro-brązowy.

Nie ma go u Wojewody, nie ma w wykazie publikacji i nie ma na listach gatunków rzadkich ???
Gatunek raczej "dobry" to co z nim w takim razie bo aż tak rzadki pewnie nie jest.

Składam suszka w ofierze Błażejowi na lepsze czasy, razem z innymi Leccinum:-))
OK?

OK