2015.07.12 20:47
Russula velenovskyi Melzer & Zvára
sekcja/ podsekcja: Coccineae paludosinae
Ten gołąbek został przez mnie potraktowany po macoszemu, gdyż akurat byłam na gościnnych występach i nie było czasu na "pierdoły", dlatego pozwolę sobie na krótki wstęp, bo nabrał mnie skubany ;)
Pierwsza myśl - R. cessans, siedlisko to las sosnowy z domieszkami (których w zasięgu wzroku nie widać), mech, borówka. Na szybko zarejestrowałam aparatem foto cechy makro i pędziłam dalej, bo drużyna poganiała. I to tyle, ani zapachu, ani smaku, ani reakcji makrochemicznych.
To co zarejestrował aparat to zaróżowiony w dole trzon, z podłużnymi bruzdkami; blaszka przy krawędzi zabarwiona; skórka na brzegu karbowana i delikatnie popękana; miąższ pod skórką czerwonawy; szeroki garbek;
Po analizie blaszek w powiększeniu określiłam kolor wysypu jako ochrowy, ale brałam pod uwagę, że może być żółty, bo może aparat źle pokazał.
Po obserwacji zarodników pod mikroskopem R. cessans została natychmiast wykluczona, ale będąc nadal w błędnym toku myślenia szukałam na piechotę wśród gatunków z sekcji Tenellae, nieskutecznie. Dopiero analiza kory trzonu (dermatocystydy i przewody mleczne) oraz skórki kapelusza w SV naprowadziła mnie na sekcję Coccineae, no i bingo, pierwszy punkt klucza i mamy go :)
W terenie w ogóle nie brałam tego gołąbka pod uwagę, gdyż do tej pory spotykałam go tylko pod brzozą i to w bliskim jej sąsiedztwie (w drzewostanie owszem widnieje, ale nie zarejestrowałam jej w pobliżu). Analiza cech mikroskopowych potwierdziła wynik z klucza.
Wniosek z tego jest tylko jeden, nie wolno gołąbków zostawiać tylko do badania pod mikroskopem, brak wszystkich cech makro (pokrój, wysyp, smak, zapach, reakcje makrochemiczne) to podstawa. Czasem nawet łatwiej oznaczyć gołąbka po makro, mając pełne i rzetelne dane.
Drugi, mniejszy owocnik, parę metrów dalej
blaszka w Congo red
blaszka w SV
skórka w CR
skórka w SV
skórka w fuksynie karbolowej + kwas solny
bazując na opisach Romagnesi'ego i Sarnari, po użyciu ww. odczynników powinny się pokazać mniejsze bądź większe kwasoodporne kropelki, pokazały się w ilości znikomej, ale są
zarodniki:
(6.8) 7.5 - 8.9 (10.4) x (5.7) 6.2 - 7.3 (8) µm
Q = (1.1) 1.2 - 1.3 ; N = 149
Me = 8.2 x 6.6 µm ; Qe = 1.2
sekcja/ podsekcja: Coccineae paludosinae
Ten gołąbek został przez mnie potraktowany po macoszemu, gdyż akurat byłam na gościnnych występach i nie było czasu na "pierdoły", dlatego pozwolę sobie na krótki wstęp, bo nabrał mnie skubany ;)
Pierwsza myśl - R. cessans, siedlisko to las sosnowy z domieszkami (których w zasięgu wzroku nie widać), mech, borówka. Na szybko zarejestrowałam aparatem foto cechy makro i pędziłam dalej, bo drużyna poganiała. I to tyle, ani zapachu, ani smaku, ani reakcji makrochemicznych.
To co zarejestrował aparat to zaróżowiony w dole trzon, z podłużnymi bruzdkami; blaszka przy krawędzi zabarwiona; skórka na brzegu karbowana i delikatnie popękana; miąższ pod skórką czerwonawy; szeroki garbek;
Po analizie blaszek w powiększeniu określiłam kolor wysypu jako ochrowy, ale brałam pod uwagę, że może być żółty, bo może aparat źle pokazał.
Po obserwacji zarodników pod mikroskopem R. cessans została natychmiast wykluczona, ale będąc nadal w błędnym toku myślenia szukałam na piechotę wśród gatunków z sekcji Tenellae, nieskutecznie. Dopiero analiza kory trzonu (dermatocystydy i przewody mleczne) oraz skórki kapelusza w SV naprowadziła mnie na sekcję Coccineae, no i bingo, pierwszy punkt klucza i mamy go :)
W terenie w ogóle nie brałam tego gołąbka pod uwagę, gdyż do tej pory spotykałam go tylko pod brzozą i to w bliskim jej sąsiedztwie (w drzewostanie owszem widnieje, ale nie zarejestrowałam jej w pobliżu). Analiza cech mikroskopowych potwierdziła wynik z klucza.
Wniosek z tego jest tylko jeden, nie wolno gołąbków zostawiać tylko do badania pod mikroskopem, brak wszystkich cech makro (pokrój, wysyp, smak, zapach, reakcje makrochemiczne) to podstawa. Czasem nawet łatwiej oznaczyć gołąbka po makro, mając pełne i rzetelne dane.
Drugi, mniejszy owocnik, parę metrów dalej
blaszka w Congo red
blaszka w SV
skórka w CR
skórka w SV
skórka w fuksynie karbolowej + kwas solny
bazując na opisach Romagnesi'ego i Sarnari, po użyciu ww. odczynników powinny się pokazać mniejsze bądź większe kwasoodporne kropelki, pokazały się w ilości znikomej, ale są
zarodniki:
(6.8) 7.5 - 8.9 (10.4) x (5.7) 6.2 - 7.3 (8) µm
Q = (1.1) 1.2 - 1.3 ; N = 149
Me = 8.2 x 6.6 µm ; Qe = 1.2