Porządkuję atlas z różnych wątpliwej jakości elementów i jednym z nich były purchawki. W ramach tej akcji
powyciągałem kilka dni temu wszystkie zebrane przez niemal 10 lat purchawki - nie ma tego wiele - zbyt mało, co stawierdzam bliżej im teraz się przyglądając i dysponując szerszą literaturą i doświadczeniem niż onegdaj.

Znajduje przy okazji różnej dziwne typy. Oczywiście im dłużej siedzę, z jednej strony nieco się mi wyjaśnia, ale z drugiej chyba rodzi się więcej pytań co autor klucza lub opisów miał na myśli pisząc to lub owo
a niestety
obrazki do purchawek dostępne są w ksiażkach skromnie. W internetowych zasobach, zaś zdaje się, że jest sporo dezinformacji lub ilustracje są dość wyrywkowe - bez tzw. przekroju rozwojowego i zwykle w skali przy której na fotografii może być cokolwiek.

Z kilku źródeł (choć głównie z jednego) skompilowałem kluczyk do purchawek - w dni kiedy to piszę nie jest to jeszcze wersja ostateczna choć już niewiele się zmieni,
daję link bo będzie nam potrzebny do dalszej zabawy którą zaproponuję w dalszym ciągu tego postu (mamy już Środę Popielcową :).

http://www.grzyby.pl/gatunki/Lycoperdon.htm

Więc obiecana zagadkowa purchawka.

Rosła sobi jedna sztuka, w lesie bukowym, na zmurszałym pieńku (ale to nie ma większego znaczenia).

Dojrzała. Co do osłony to widać tyle co na zdjęciu.



Masa zarodników powiedzmy w okolicach żółtobrązowej barwy.

Zarodniki umiarkowanie brodawkowane. Włośnia z licznymi dużymi dołkami.
Dokładne średnie wymiary zarodników wrzucę jutro ale ile to jest to widać mniej więcej na fotkach tutaj:
http://www.grzyby.pl/foto/znalezisko-19991006.12.99.htm

No i zabawa polega na tym aby spróbować co wychodzi z klucza.
http://www.grzyby.pl/gatunki/Lycoperdon.htm

Obiecane pomiary zarodników. Średnica 3.3-3.7mm, średnia pomiędzy 3.5 a 3.6.

Hm, moim zdaniem Twoja purchawka to Lycoperdon norvegicum:-)

no właśnie na to mi wychodzi - ale nie chciałem sugerować :)

Mi też to wyszło :-)

Mnie też. Nie tylko z tego klucza. Z dwóch innych też.

moja jeszcze pewna nieśmiałość bieże się z braku porównania z jakimiś innymi "obrazkami"
to co znalazłem to rysunek z wiekopomnego dzieła

Jeppson, M. - "Lycoperdon i Sverige" str. 36:


(wiadomość edytowana przez Marek 02.marca.2006)

Nie wiem czy to tylko u mnie nie chce się załadować ale widzę "Your Image Here" zamiast obiecanego rysunku.
Chętnie zobaczył bym rysunek bo u Rudnickiej-Jezierskiej jest fotka zmaltretowanego eksykatu, czarno biała na dodatek i nic z niej nie wynika oprócz tego, że plus minus pasuje do opisu; "owocniki odwrotnie stożkowate, rzadko odwrotnie gruszkowate". Twoja Lycoperdon norvegicum jest raczej kulistawa (tyle widać na fotce:-).
Ciekawe czy R-J przy tworzeniu opisu posługiwała się oryginalną diagnozą Demoulina, ikoną z Mosera, Julicha, pl VII 6 czy jakimś (właśnie tym ze zdjęcia) okazem zielnikowym:-)
W Checkliście jest jedno odnotowane stanowisko L.norvegicum, znalezionej przez R-J ale z 1994 roku więc w momencie pisania klucza nie miała własnego materiału.

W przypadku tak rzadko notowanych grzybków zawsze jest "pewna nieśmiałość";-) Gratulacje.

:-) sorki, już doczytałem :-)oczywiście miała okaz z warszawskiego zielnika:
WA 8839, paratypus, Chojnów, leg.A Wosińska X. 1958, rev. V. Demoulin
To jest ten ze zdjęcia z Flory - zweryfikowany przez autora gatunku.
W Twoim zielniku jest drugi okaz z Polski:-) Fajnie.

obrazke sie nie załadował bo internet mi pada - jeszcze raz

napiszę jeszcze w tej sprawie do Jeppsona, miałem zresztą okazję osobiście go poznać w ubiegłym roku na Słowacji :)

co do kształtu to był gruszkowaty, to co na zdjęciu to tyle wystawało z podłoża

i tak dobrze, że to wtedy zfotografowałem i zabrałem eksykat, sądziłem początkowo że to niedorobiona L. echinatum,
to było w początkach zabawy z grzybami - 1999 rok


wszystkie opisy i klucze, które miałem w ręku idą za panem Demoulin

Dodam swoje trzy grosze do dyskusji... Ten przykład wskazuje, że zawsze trzeba sięgać do publikacji źródłowej. W checkliście profesora Wojewody jest, że tak powien, trochę błędów. Na przykład przy wspomnianej Lycoperdon norvegicum, pisze, że znaleziony był w "N. Chojnów in vicinity of Legnica (Rudnicka-Jezierska 1994)". Tymczasem po pierwsze chodziło o pracę Rusnickiej-Jezierskiej z 1991 (w spisie literatury w ogóle nie ma pracy z 1991 roku, a Rudnicka-Jezierska chyba już nic nie opublikowała po 1991 roku - nie jestem pewien ale jest to rzecz do sprawdzenia). Po drugie zdaniem Rudnickiej-Jezierskiej chodziło o Chojnów koło Warszawy.
Nie zamierzam tu umniejszać dzieła Profesora, ale zalecałbym jednak nieco ostrożności i w miarę możliwości spróbować docierać do publikacji źródłowych.

W poprzednim poście się mylnąłem - chodziło mi, że w spisie literatury nie ma żadnj pozycji Rudnickiej-Jezierskiej z 1994 roku. I rzeczywiście ta Pani już nic nie opublikowała po 1991 roku - sprawdziłem to dziś w jej dorobku naukowym.

więc Jeppson po oglądnięciu zdjęć jak wyżej i mikrofotek stwierdził, że:
- wygląda jak L. norvegicum
- teoretycznie "blada" L. nigrescens może wyglądać podobnie
- L. nigrescens ma umiarkowanie szorstkie zarodniki
- L. norvegicum ma niemal gładkie w mikroskopie świetlnym

z tego tuszę, że mogę w miarę pewnie zawyrokować oznaczenie jako L. norvegicum
i pokusić się przy jakiejś okazji o fotki z mikroskopu elektronowego,
albo jeszcze pomęczyć mikroskopem świetlnym przy lepszych ustawieniach i konfiguracji niż obecnie

A na wielkość zarodników nie zwrócił uwagi? Klucze podają, że L. nigrescens ma troszkę większe zarodniki od norvegicum.

Marek - wydaje mi się, ze najprościej - znaleźć nigrescens (pożyczyć z zielnika?) i porównać mikrocechy.

Jeśli nie masz innego (bliższego, np. wrocławskiego) źródła to służę okazem L. nigrescens:



Przy okazji zweryfikujesz moje oznaczenie.