Muchomor z Karkonoszy, 31.07.2009 r.

Miąższ tego muchomora, rosnącego pod świerkami, z kapeluszem barwy brązowopopielatej jest biały. Dlatego nie sądzę, by był to muchomor królewski, mam nadzieję, że to nie czerwonawy szykuje mi kolejną niespodziankę ;-)

Znalazłam w tamtym miejscu dwa owocniki, pokażę je po kolei.

Owocnik 1 (barwa na zdjęciu wypadła bardziej brązowa niż popielata):





Owocnik 2

znawcą muchomorów nie jestem, ale kojarzy mi się z Amanita spissa

Bardzo dobrze Ci się kojarzy, to jest A.spissa. Przynajmniej 'owocnik 1', bo 'owocnik 2' jest w takim stanie, że nie ręczę, że to twardawy. Ale pewnie to też ten gatunek.

Dziękuję :-)
Słusznie, teraz po ponownym przeanalizowaniu cech muchomorów twardawego i plamistego widzę, że u drugiego owocnika nie jestem w stanie ocenić prążkowania górnej powierzchni pierścienia, bo coś "zeżarło" pierścień i "nadżarło" trzon. Ale po powtórce cech jestem stopniowa coraz bliżej samodzielnego rozpoznawania :-))) Oczywiście próbowanie kulinarnych walorów muchomora twardawego pozostawiam sobie na dłuuugą, jeszcze bliżej nieokreśloną przyszłość ..... :-)

Twardawego nie polecam próbować jest niesmaczny. Często ma nieprzyjemny ziemisty smak, poza tym łatwiej go pomylić np. z plamistym. Polecam natomiast czerwonawego (M. czerwieniejący) jest naprawdę smaczny.

Potwierdzam - A.spissa, mimo, że jest jadalny, ani smakiem, ani aromatem nie zachwyca. Próbowałem wielokrotnie, zbierane w różnych lasach - już mi się przejadły...

To na pewno dam mu spokój, tym bardziej, że pewne podobieństwo cech (choć uważna obserwacja powinna dać wynik rozpoznania właściwy), ale jednak pewne podobieństwo cech do śmiertelnie trującego plamistego skłania mnie do dystansu wobec prób kulinarnych :-)