Wczoraj znalazłam taką żagiew wyrastającą z bukowej gałęzi...



Niestety ułamała mi się przy próbie szukania skleroty. Po zdjęciu zmurszałej i omszałej kory, w miejscu odłamania owocnika było takie coś...



Czy to jest właśnie sklerota?
Tak bardzo byłam tym zaintrygowana, że dopiero w domu sobie uzmysłowiłam iż nie zrobiłam zdjęcia wierzchu owocnika...



Dziś, w innym rejonie Puszczy Bukowej, również na bukowej gałęzi znalazłam bardzo podobną żagiew...





I tu również owocnik wyrastał ze zgrubienia, które uznałam za sklerotę...



Owocniki są bardzo miękkie i soczyste. Czy to może być Polyporus tuberaster?

Dodam jeszcze zdjęcie hymenoforu...

Jak dla mnie obie łuskowate. Młodziutkie, teraz ich czas, a rosną błyskawicznie. Te tajemnicze bulwy to zapowiedź następnych owocników, które już nie wyrosną - niestety dla podziwiaczy drzew i grzybojadaczy, na szczęście dla drzewa... Trudno ocenić :-)))

Ja w tym roku nawet zebrałam takie młodziaki z dębu i buka, ale kiedy powąchałam przyniesiony do domu łup, to uwierzyłam na słowo, że choć ponoć jadalne, to jednak tylko w czasie wielkiego głodu - zrezygnowałam i nie próbowałam:-D

Próbowałem, nie polecam.

A ja jadłem i muszę powiedzieć ,że są dobre.Zupa odpowiednio przyrządzona jest wyśmienita,szczególnie na drugi dzień -jak się "przegryzie"

Myślę, że w przypadku moich zbiorów sporą rolę odegrał substrat - martwe, stare pniaki. Nadal zamierzam spróbować żagwi łuskowatej, ale teraz już na pewno zdejmę z żywych drzew. Odwiedzam soczyste klony cukrowe i jawory, na których w zeszłym roku wyrastały - wydaje mi się, że młodziutkie owocniki z takiego substratu bardziej będą się nadawały do degustacji.
Boczniaki i żółciaki zbieram tylko z żywych, a nawet mam ulubione gatunki gospodarzy :-)

Dzięki Paulo:-)
Przez ostatnie dni byłam w Orzechowie koło Ustki. Tam również - w buczynie, na bukowym pniaku znalazłam kolejną żagiew, którą podejrzewałam o P. tuberaster. Chyba jednak i tym razem to jest żagiew łuskowata?

Grażyna, wczytałam się uważniej w opisy kluczowe Polyporus i w końcu pooglądałam swoje zdjęcia. Po czym trzepnęłam się w głowę. Wygląda na to, że to Ty masz rację! To prawdopodobnie są Polyporus tuberaster. I te moje, nieapetycznie pachnące, również...

Ja się w tym roku nie przekonam, niestety. Chciałam sprawdzić dokładniej kutnerowatą podstawę trzonu i obecność/nieobecność sznurów grzybni. Pojechałam w nadziei znalezienia choćby jeszcze jednego naziemno-napniakowego owocnika, ale tam już rosną setki, tysiące czernidłaków...

Paulo - bardzo dziękuję za ciekawe wnioski do których doszłaś:-) Przy swoich znaleziskach nie znalazłam sznurów grzybni. Drewno było twarde i nie dałam rady bardziej go rozdłubać ale też nie widziałam większego sensu by to robić skoro znalezioną guzowatość uznałam za sklerotę.

A była cieniutka czarna kutykula/skórka pod białym kutnerkiem u podstawy?

Widok aktualny mojego ex-stanowiska (niesamowite jest tempo wzrostu wszystkiego dookoła - nawet fragmencika całkiem sporego Trametes gibbosa nie widać już spod bluszczu, jednoroczniaki rządzą):

Kolejna żagiew, którą podejrzewam, że jest P. tuberaster. Znaleziona 30 maja b.r. w buczynie, na bukowej kłodzie. Tu również trzon wyrasta z wyraźnego zgrubienia osadzonego przy drewnie:

Pomyślałam sobie, że jak tych podejrzanych P. tuberaster nazbieram więcej, to może uda się z nimi dojść do ładu;) Więc kolekcjonuję... i gromadzę w jednym wątku aby łatwiej było porównać;)

Te owocniki wyrosły 2 czerwca w dolinie rzeki Płoni na granicy Puszczy Bukowej i Puszczy Goleniowsiej. Substratem była liściasta gałąź opadła na ziemię w wielogatunkowym drzewostanie (Brz, Jw, Bk, Db i pojedyncze So) z bujnym podrostem i runem:

W przypadku tej ostatniej od razu narzuca mi się identyfikacja - Polyporus arcularius.