Witajcie,

Orbilia fraxini Baral & Perz (in press) jest nowym dla nauki, bardzo ciekawym gatunkiem z rodzaju Orbilia. Posiada on dotychczas jedno znane na świecie stanowisko i znajduje się ono na Ziemi Kłodzkiej.
Pierwsza kolekcja została zebrana w 02-2008, najnowsza 07-03-2009r. w tym samym miejscu.

Grzybek tworzy całkiem spore owocniki, tak gdzieś z zakresu od 0,2 do 1,7mm, pomarańczowe lub różowo-pomarańczowe, do kremowych z delikatnym odcieniem pomarańczowego. Występuje na korze, na opadłych gałęziach jesionu Fraxinus excelsior L..

Miejsce znalezienia typu to pobocze drogi na wys. ok 450m n.p.m., do którego poczas ścinki gałęzi wrzucono wiele lat temu poobcinane gałęzie z rosnących przy drodze jesionów.



Przez lata on tam leżały i się rozkładały. W zimie pod śniegiem, na wiosnę w wodzie, w lecie całkowicie zarośnięte trawą. W lutym 2008 i marcu 2009, ok. 7 dni po zejściu śniegu gałęzie te wyglądały tak (i wówczas rosły na nich owocniki O.fraxini:





Ponieważ grzybek ma tylko jedno zane stanowisko, ciężko ustalić, czy jest on powiązany jedynie z Fraxinus czy może występować równiez na korze innych gałęzi drzew liściastych. Ciężko powiedzieć, jak stare muszą być te gałęzie (mieszkańcy okolicznych wiosek pamiętają tylko, że gałęzie były obcinane "wiele lat temu"). Nie jest też pewne, czy występuje zaraz po zejściu śniegu, czy można go też szukac o innych porach roku (ale to już akurat tylko moje zaniedbanie). Grzybek dotychczas był znajdowany na korze gałęzi o przekroju 2-3 do 5-6cm, nie widziałem go na cieńkich gałązkach szczytowych. Nie wiem czy to może być regułą.
Grzybek jest w połowie lub bardzo mało xerotolerantny co oznacza, że nie wyrasta na tych zamoczonych i pokytych mokrą trawą częściach gałęzi, tylko na tych, które "wskazują w górę". Jednak bez wilgoci hymenium szybko umiera, ciekawostką jest jednak to, że komórki excipulum wciąż żyją. Oznaczałoby to, że nalezy go szukać na lekko wilgotnych gałęziach po zajściu śniegu.

Jak wspomniałem, owocniki są całkiem spore, więc nie będzie je trudno zauważyć. Teraz galeria zdjęć makro w celu "opatrzenia się" ;)














Wszystkich, którzy wiedzą gdzie mogą leżeć jesionowe gałęzie bardzo zachęcam aby teraz, po zejściu śniegu w nich poszperali. Na prawdę warto, duża satysfakcja ze znaleziska gwarantowana a i bezsprzecznie kawał dobrej roboty wykonany na rzecz Nauki ;) Dodatkowo jest to gatunek, o którym spokojnie można pisać, bo i stanowisk w skali świata mało, i nowopoznany, i ciekawy ;)

pozdrawiam
Pimpek

Kotlina Kłodzka Orbilią słynie. Pimpek gratuluje i sam poszukam po rowach, może we wtorek jakieś krzaczory obskoczymy.

Dziękuję Pimpek.

Zanim puściłeś tą wiadomość na Forum, już wcześniej przeczytałem Twój opis na Gadu-Gadu... Pimpuś - jak zawsze wzbudzasz mój podziw. Serdeczne gratulacje

Gratulacje :-) a czy można prosić też o zestaw zdjęć mikro?

Może zamiast pomniejszac na potrzeby forum zalinkuje pełną rozdzielczość: http://www.mikologia.pl/rozne_pliki/bioforum/ofraxini/

Jest ona na pewno blisko spokrewniona z O.phragmotricha, ale zarodniki krótsze i szersze (prawie jak u O.coccinella), włoski cienkościenne ale chętnie ze szklaną czapeczką na szczycie i brak krystalicznych SCBs. SBs w zarodnikach sa praktycznie okrągłe z ciężko zauważalnym / niewidocznym "przypięciem" do ściany zarodnika. Worki *37-44 x 3.7-4 µm, †31-38 x 3-3.3 µm, zarodniki *(4-)4.5-5.5(-6) x (1.6-)1.7-1.9(-2) µm, parafizy *17-27 x (2.5-)3-3.7(-4.3).
Anamorfa zaobserwowana na substracie: Lecophagus, na pożywce właśnie "się strzelają" :)

Chętnie odpowiem na pytania dot. mikrofoto.

gratulacje!:-)

Ja oczywiście dziękuję, ale głównie:

Wszystkich, którzy wiedzą gdzie mogą leżeć jesionowe gałęzie bardzo zachęcam aby teraz, po zejściu śniegu w nich poszperali. Na prawdę warto, duża satysfakcja ze znaleziska gwarantowana a i bezsprzecznie kawał dobrej roboty wykonany na rzecz Nauki.

Co by było łatwiej :-)

http://www.atlas-roslin.pl/gatunki/Fraxinus_excelsior.htm




(wypowiedź edytowana przez bogdan 09.marca.2009)

Jest u mnie trochę starych jesionów, poszukam na pewno. Skoro gatunek jest 'in press' to kiedy i gdzie będzie opublikowany?

Jakubie, w "World monograph of Orbiliomycetes".

Pimpek poraz kolejny pokazał,że jest WIELKI :-)

Pimpuś - GRATULUJĘ!:-)
Akurat wczoraj byłam w łęgu jesionowym..., szkoda, że nie wiedziałam wcześniej:-(
Przy najbliższej okazji będę jednak szukać.

Grażyna, daleko jest ten łęg? Może się tam wybierzemy na dwie godzinki jak bedziemy u Ciebie za tydzień ?

WIĘKSZOŚĆ Orbilia nie występuje wewnątrz lasów czy łęgów. Xerotolerantne występują w miejscach, gdzie są owiewane wiatrem, np. w koronach drzew lub na brzegach tychże lasów. Więc ja tej O.fraxini szukałbym w gałęziach leżących na obrzeżach tego łęgu.

Oczywiście Pimpuś, możemy się wybrać do łęgu - jak nie tego to innego:-) Gorzej tylko będzie z tym "brzegiem lasu", bo łęgi występują u nas w dolinach strumieni, w otoczeniu buczyn.

Wydaje się jednak, że jest to gatunek związany z przedwiośniem, lub nawet z cieplejszymi zimami. Dziś ponownie odwiedziłem to stanowisko i znalazłem już jedynie kilka owocników w nienajlepszym stanie, niektóre za stare, niektóre jakoś dziwnie wykształcone.... ani ślady po wysypie sprzed dwóch tygodni.

Szybko więc pojechałem wyżej, gdzie wciąż jest o wiele zimniej i miejscami zalega śnieg. Tam również przy drodze leżą po rowach poobcinane gałęzie przydrożnych Fraxinus - I ZNALAZŁEM !!. Niniejszym gatunek ten posiada już 2 (dwa), oddalone od siebie o kilka kilometrów stanowiska :D Happy :D