Witam,
Co prawda pytanie bylo zadane dawno ale moze komuś się przyda informacja.
Na tak postawione pytanie nalezy odpowiedzieć że w stosunku do obiektywów skorygowanych do skonczonej długoścu tubusu nie ma żadnych zalet.
W stosunku do obiektywów należy rozpatrywać jak skorygowane sa poszczegolne aberacje optyczne. I możemy wtedy mówić o obiektywach achromatycznych, planachromatycznych, apochromatycznych i planapochromatycznych.
W lepszych mikroskopach dodatkowo okulary koryguja poszczególne aberracje obiektywów.
Natomiast korekcja do nieskonczoności odnosi się do całego układu optycznego mikroskopu a tym samym i do obiektywu.
Oznacza to ni mniej ni wiecej jak to, że za obiektywem a przed okularami promienie biegną równolegle i w tę przestrzeń mozemy dodatkowo wkładac rożnego typu dodatkowe moduły. Dotyczy to zwłaszcza badawczych mikroskopów uniwersalnych z możliwością ich rozbudowy. Proponuje zerknąć tu na strony producentów wielkiej czwórki - firm Leica, Nikon, Olympys i Zeiss.
W mikroskopach przeznaczonych do celów rutynowych laboratoryjnych czy edukacyjnych parametr ten nie ma zupełnie żadnego znaczenia.
Liczy się jakość wykonania optyki a tę bardzo ciężko jest sprawdzić.
Można zastosować test - gwiazdę Siemensa lub test Abbego lub oglądać konkretne preparaty np. specyficzne okrzemki, w których znamy fizyczne odleglości poszczególnych ich struktur. Oceniamy również kontrast, głębię ostrości itp. itd.
Polecam książkę Maksymiliana Pluty Mikroskopia Optyczna ( w bibliotekach technicznych)
stronę w j. polskim:
http://deltaoptical.eu/static/questions/expert a także strony w j. angielskim, gdzie bardzo dobrze wytłumaczono zasadę pracy poszczególnych modułów i elementów mikroskopów i różnych technik badawczych:
http://micro.magnet.fsu.edu/ http://www.microscopyu.com/ http://www.olympusmicro.com/ http://www.udel.edu/biology/ketcham/microscope/scope.html Pozdrawiam,
Jerzy
