2008.11.30 21:29
Velen., Monogr. Discom. Bohem.: 214 (1934)
Rodzaj Antinoa Velen. został podniesiony przez Velenovskiego (Velenovsky 1934) dla ośmiu gatunków rosnących na igłach, szyszkach i korze drzew iglastych, zarówno nowych jak i kilku dotychczas znajdujących się w rodzajach Helotium czy Phialea. Cechami charakterystycznymi makro rodzaju są przede wszystkim jasne apotecja osiągające średnicę do 1mm, osadzone na ciemnym trzonku. Cechy mikroskopowe podane w diagnozie są nieprecyzyjne i nie przystają nawet do gatunków opisachych przez Velenovskiego.
W Polsce z tego rodzaju były podawane Antinoa nigritella (Rehm) Velen. - jako Phialea nigritula Rehm z igieł Pinus (Bresadola 1903, Eichler 1904) oraz Antinoa proximella (P. Karst.) Velen. - jako Helotium proximellum P. Karst. z igieł Pinus (Chmiel 1987, 1997, Faliński & Mułenko 1992). W LBL znajduje sie nieopublikowana kolekcja numer 7790 (Białowieski PN -oddz. 256 D-09, na opadłych igłach Picea w Tilio-Carpinetum, 05.10.89, leg. et det. Maria Chmiel) zawierająca Antinoa acuum Velen. (jako ?Helotium proximellum P. Karst., vid. 14.03.2007 Piotr Perz & Anna Kujawa).
Pozycja systematyczna rodzaju i przynależność gatunków do niego jest cały czas dyskutowana (Svrcek 1983, Baral in Baral et Krieglsteiner 1985, Arendholz 1989, Lizon 1992, Kirk et al. 2001, Eriksson 2006 (2)). Obecnie rodzaj Antinoa Velen. jest umieszczany w rodzinie Hyaloscyphaceae Nannf. 1932 i taka pozycja systematyczna jest akceptowana przez Barala (Baral in Baral et Krieglsteiner 1985) i Erikssona (2006). Favre (1951) uważa, iż gatunki z tego rodzaju znane są tylko z Europy, aczkolwiek Psilachnum cassandrae (Kanouse) Shoemaker, Egger & Kokko (1980) podawany z kontynentu Północnoamerykańskiego wydaje się być bezsprzeczną Antinoa.