2005.10.02 22:17
2005-09-15
Normalnie (na jakimś innym, nie tak profesjonalnym forum), gdybym napisał, że mam Peziza koloru fioletowo-brązowego (?), zarodniki 17-20µm x 8,9-10µm z ornamentacją nie łączącą się w linie czy siateczkę i że rosła ona na ziemi - uzyskałbym od razu odpowiedź, że jest to Peziza badia i byłoby po dyskusji. Ale nie tutaj.... tutaj należy zamieszać, żeby nie było tak łatwo :)
Peziza znaleziona na gliniastej, mokrej ziemi nad strumykiem, pośród mchów. Kolory na makrofotkach są raczej oddane wiernie. Ponieważ zajęła mi ona dzisiaj bardzo dużo czasu, to oczywiście mam gotowe mikrofotki, oraz odręczne szkice.
Gdyby zbyt pochopnie czytać klucze, wyszłaby Peziza celtica, ale....... no to zaczynamy mieszać :)
H. Hohmeyer umieścił w swoim kluczu (patrz "Zeitschrift fuer Mykologie", 1986/1) 99 gatunków Peziza i na nim będę się głównie opierał. Umieścił on taką definicję parafiz:
"Parafizy normalnie są maczugowate, wielokrotnie septowane, szerokie na 3-4µm a u szczytu dochodzące aż do 7-8µm. Takie parafizy nazywam NORMALNYMI. (załączony szkic 3). O "moniliformowych" mówimy wówczas, gdy każda z seprowanych części jest pogrybiona aż do 20µm (załączony szkic 4). Są też i takie, które na czubku mają przyklejoną kupę brązowej masy (załączony szkic 5)"
ZAŁĄCZONE SZKICE 3, 4 i 5
No O.K., jeśli tutaj można by dopatrzeć się "brązowej masy" ze szkicu 5, no powiedzmy, to co powiemy o np. tych parafizach? Są one aż kuliste, pogrubione do ok. 14µm a na dodatek wypełnione brązowym barwnikiem! Informacja o takich właśnie nietypowych parafizach powinna się znaleść w opisie gatunku, nie sądzicie? U P. celtica tego nie ma.
Teraz zarodniki. Bezsprzecznie posiadają one tylko jedną, dużą kroplę w środku, co widać na chyba każdej mikrofotce. To już wyklucza wiele gatunków. Co prawda u P. celtica jest napisane, że są dwie krople, ale wyjątkowo nieczęsto jest jedna - ale czy ta "jedna" byłaby w każdym zarodniku? To "wyjątkowo nieczęsto" tyczy się pojedynczych zarodników, czy pojedynczych apotecjów?? Na dodatek, coś nie pasuje mi z ornamentem. Mianowicie, czy przypadkiem tutaj nie widać, że zarodniki są "pseudoapiculat"?? Oznacza to, że ornament po obu końcach zarodnika jest zbudowany z dłuższych/wyższych kawałków, niż na pozostałej powierzchni. Według mnie jest to na tej mikrofotce dobrze widoczne. Jeśli tak, to całkiem zmienia postac rzeczy i H.Hohmeyer odsyła do całkiem innego klucza, autorstwa J.Häffnera, który zrobił prowizoryczny klucz dla Peziza z apikularnymi zarodnikami. Wówczas wychodziłaby np. Peziza lividula Phill. (ta jednak w/g Barala posiada dwie krople) z zaznaczeniem, żeby przeglądnąć też P. kabyliensis oraz P. vagneri.
Reasumując, nie sądziłem, że po takich mikroobserwacjach, po zanotowaniu chyba wszystkich ważniejszych mikrocech będę miał taki problem z Peziza. Proszę więc wszystkich zainteresowanych o pomoc a w razie potrzeby o naukę czytania kluczy :D
ps. zauważyliście, że na pierwszej mikrofotce udało mi się uchwycić zarodnik z utwierającym się wieczkiem? Fajne, co? :)
Normalnie (na jakimś innym, nie tak profesjonalnym forum), gdybym napisał, że mam Peziza koloru fioletowo-brązowego (?), zarodniki 17-20µm x 8,9-10µm z ornamentacją nie łączącą się w linie czy siateczkę i że rosła ona na ziemi - uzyskałbym od razu odpowiedź, że jest to Peziza badia i byłoby po dyskusji. Ale nie tutaj.... tutaj należy zamieszać, żeby nie było tak łatwo :)
Peziza znaleziona na gliniastej, mokrej ziemi nad strumykiem, pośród mchów. Kolory na makrofotkach są raczej oddane wiernie. Ponieważ zajęła mi ona dzisiaj bardzo dużo czasu, to oczywiście mam gotowe mikrofotki, oraz odręczne szkice.
Gdyby zbyt pochopnie czytać klucze, wyszłaby Peziza celtica, ale....... no to zaczynamy mieszać :)
H. Hohmeyer umieścił w swoim kluczu (patrz "Zeitschrift fuer Mykologie", 1986/1) 99 gatunków Peziza i na nim będę się głównie opierał. Umieścił on taką definicję parafiz:
"Parafizy normalnie są maczugowate, wielokrotnie septowane, szerokie na 3-4µm a u szczytu dochodzące aż do 7-8µm. Takie parafizy nazywam NORMALNYMI. (załączony szkic 3). O "moniliformowych" mówimy wówczas, gdy każda z seprowanych części jest pogrybiona aż do 20µm (załączony szkic 4). Są też i takie, które na czubku mają przyklejoną kupę brązowej masy (załączony szkic 5)"
ZAŁĄCZONE SZKICE 3, 4 i 5
No O.K., jeśli tutaj można by dopatrzeć się "brązowej masy" ze szkicu 5, no powiedzmy, to co powiemy o np. tych parafizach? Są one aż kuliste, pogrubione do ok. 14µm a na dodatek wypełnione brązowym barwnikiem! Informacja o takich właśnie nietypowych parafizach powinna się znaleść w opisie gatunku, nie sądzicie? U P. celtica tego nie ma.
Teraz zarodniki. Bezsprzecznie posiadają one tylko jedną, dużą kroplę w środku, co widać na chyba każdej mikrofotce. To już wyklucza wiele gatunków. Co prawda u P. celtica jest napisane, że są dwie krople, ale wyjątkowo nieczęsto jest jedna - ale czy ta "jedna" byłaby w każdym zarodniku? To "wyjątkowo nieczęsto" tyczy się pojedynczych zarodników, czy pojedynczych apotecjów?? Na dodatek, coś nie pasuje mi z ornamentem. Mianowicie, czy przypadkiem tutaj nie widać, że zarodniki są "pseudoapiculat"?? Oznacza to, że ornament po obu końcach zarodnika jest zbudowany z dłuższych/wyższych kawałków, niż na pozostałej powierzchni. Według mnie jest to na tej mikrofotce dobrze widoczne. Jeśli tak, to całkiem zmienia postac rzeczy i H.Hohmeyer odsyła do całkiem innego klucza, autorstwa J.Häffnera, który zrobił prowizoryczny klucz dla Peziza z apikularnymi zarodnikami. Wówczas wychodziłaby np. Peziza lividula Phill. (ta jednak w/g Barala posiada dwie krople) z zaznaczeniem, żeby przeglądnąć też P. kabyliensis oraz P. vagneri.
Reasumując, nie sądziłem, że po takich mikroobserwacjach, po zanotowaniu chyba wszystkich ważniejszych mikrocech będę miał taki problem z Peziza. Proszę więc wszystkich zainteresowanych o pomoc a w razie potrzeby o naukę czytania kluczy :D
ps. zauważyliście, że na pierwszej mikrofotce udało mi się uchwycić zarodnik z utwierającym się wieczkiem? Fajne, co? :)
