Znalezisko z okolic Yorku (Wielka Brytania). Zejściowego (ubiegłorocznego?) grzybka znalazłem późnym wieczorem na brzegu lasu liściastego pod żywym dębem. Ponieważ były trudne warunki oświetleniowe, wykonałem tylko dwa zdjęcia z fleszem.



Dysponuję tylko dwoma zielnikowymi fragmentami z kapelusza. Pory długości od 5 do 10 mm, gęsto upakowane: 4-5 na mm. Powierzchnia wysuszonego kapelusza jest gładka.

Ponieważ planuję w ciągu dwóch miesięcy wybrać się w te okolice, więc będę miał możliwość w to miejsce podskoczyć, by dokładniej mu się przyjrzeć.
Nie wiem czy chociaż dobrze typuję?

Bardziej prawdopodobny wydaje się Inonotus (Inocutis) dryophilus.

Jednak możliwe, że dobrze typujesz.
Zrób (jeśli masz możliwość) próbę z KOH lub inną zasadą. Miąższ u Inocutis będzie czerniał, u Hapalopilus powinien czerwienieć. W starym owocniku reakcja też powinna być widoczna.
Na marginesie - moim zdaniem trzeba było pobrać cały stary okaz. To zawsze pobudza do szybszego wytworzenia się nowego owocnika.

Stare owocniki Hapalopilus croceus, a szczególnie pory są jakby przesiąknięte żywicowatą substancją; przeżywicowane, pozapadne i posklejane. Nie ma tego u Inocutis dryophilus - na przekroju czy przełomie powinien on sprawiać wrażenie suchego, a nie "mokrego" szklisto-żywicznego.

Na razie wrzucam przed chwileczką zrobione zdjęcia suszków


Fot. 3 Przekrój fragmentu suszka


Fot. 4 Zbliżenie


Fot. 5 Skórka

Tak, owocnik sprawia wrażenie suchego. Na razie nie mam możliwości sprawdzenia zachowania się pod wpływem zasad...

Zastanawiam się jeszcze czy to nie może być stary okaz Inonotus dryadeus. Przemawia za tym miejsce wyrastania owocnika - na szyji korzeniowej.
Inocutis dryophilus zazwyczaj wyrasta wyżej na pniu, czasami nawet bardzo wysoko, w koronie.
Poza tym Inocutis dryophilus ma "granular core"- ziarnisty rdzeń i nie ma szczecinek w hymenium. Rdzeń stanowi główną część owocnika, a właściwy miąższ jest dość cienki, mniej więcj grubości rurek.
Inonotus dryadeus ziarnistego rdzenia nie posiada za to ma szczecinki w hymenium.
Po obejrzeniu zdjęć i nowych informacjach uważam, że to najprawdopodobniej jest stary okaz Inonotus dryadeus.

Właśnie porównuję sobie ze świeżo znalezionym owocnikiem błyskoporka płaczącego z zupełnie innego stanowiska.
I już nie mam wątpliwości, że zejściowy jest nim także.

Wielkie dzięki Darku

Szkoda jednak, że nie Hapalopilus :-(
No i dąb... to już trup.

Na brytyjskiej checkliście ma 681 notowań. Czy jest to bardzo często spotykany grzyb. W Polsce nigdy go nie spotkałem, a dębów już troszkę się naoglądałem;-)

W Polsce znaleźć go bardzo trudno. Znam właściwie jeden rezerwat gdzie występuje na pomnikowych dębach i wydaje się, że jest tam głównym ich zabójcą. Atakuje i dobija oczywiście głównie dęby osłabione np. obniżeniem się poziomu wód gruntowych.
Nie ma pod ręką Checklisty, żeby podać Ci ile ma stanowisk w Polsce. Myślę, że poniżej 10.

Brytyjska checklista jest fantastyczna. Dosłownie i w przenośni.