2024.08.24, Elbląg, las Bażantarnia. Buczyna bez domieszek, dość strome zbocze o wystawie W, kilkanaście owocników w różnym wieku, największe pow. 10 cm. Zapach niewyraźny, smak łagodny.

Siedlisko i owocniki od najmłodszych:


Brak reakcji z FeSO4 w miąższu, na gałązkach oczywiście jest (co chyba nic nie wnosi):


Reakcja z IKI (Lugol) - dziwna, przebarwienie po kilkunastu sekundach na rdzawopomarańczowo, które po kilku minutach znikło:


Zarodniki z wysypu (N=70), wymiary skrajne w nawiasach dotyczą pojedynczych zarodników: (11,3-) 12,3-14,7 (-15,6) x (3,4-) 3,6-5,1 um, Q (2,51-) 2,55-3,63 (-3,85), średn. 13,34 x 4,41 um, Qav 3,04:


Ornamentacja całkiem ładna, ale do oznaczenia mnie nie przybliżyła:


Strzępki ze sprzążkami:


Chyba(?) niedojrzałe podstawki:



Dysponuję ubogimi źródłami o Ramaria, zwłaszcza takich z porównaniem gatunków tej grupy, więc przy próbie oznaczenia porównałem się do pracy K. Bendiksen et al. (2018) -> link, bo praca świeża, poparta genetyką i dot. Europy, ale utknąłem. Wymiary zarodników wychodzą gdzieś pomiędzy R. botrytis s. str. a R. rubripermanens, a innych cech nie umiem odczytać lub zinterpretować.

Rozważałem jeszcze R. rubrievanescens, która już była notowana w Europie, ale ta nie ma tak smukłych zarodników.

poproszę