Od paru dni szukam w historii bio-forum pewnego posta Darka Karasińskiego (ze wskazaniem konkretnej publikacji anglojęzycznej, niestety, nie mogę tego znaleźć) i trafiłam na kilka swoich wypowiedzi, które mogą pomóc we wstępnej klasyfikacji Polypores. Tak po makro.
Cytuję:

***
Z Ryvardena podrzucę, które rodzaje Polypores obejmują gatunki wywołujące zgniliznę brunatną:

Amylocystis
Anomoporia
Antrodia
Auriporia
Daedalea
Fistulina
Fomitopsis
Gloelophyllum
Laetiporus
Leptoporus
Oligoporus
Parmastomyces
Phaeolus
Piptoporus
Pycnoporellus

Pozostałe powodują zgniliznę białą. W Europie gatunki "brown rot" stanowią ok. 22% wszystkich Polypores.
***
Niedawno czytałam, że na pewnym etapie łatwo można to już łatwo rozpoznać po dźwięku - wystarczy postukać w pień. Ponoć im bardziej głuchy dźwięk, tym bardziej zaawansowana biała zgnilizna. Dźwięk brzęczący sugeruje brunatną.
Mam jednak wątpliwości i chętnie sama to sprawdzę na znajomych drzewach, jak tylko śnieg wreszcie stopnieje. O wynikach badań dźwiękowych powiadomię.
***
Dla potwierdzenia wstępnego typowania Polyporales sprawdziłabym rodzaj zgnilizny powodowanej przez grzybka "na dotyk": pozostałości po zgniliźnie brunatnej przypominają węgiel drzewny ("żużel", kawałki drewna), a po zgniliźnie białej - miękkie trociny. Rozpoznanie zgnilizny bardzo ułatwia typowanie/wykluczanie rodzaju nadrzewnych.

Nadmienię, że wyniki terenowych badań "dźwiękowych" potwierdziły teorię odgłosów głuchych/brzęczących u żywych drzew. U martwych bywa czasami inaczej, ale generalnie, o ile nie są na etapie rozkładu, też się sprawdza.

Ciekawe z tymi odgłosami, no i teraz do przetestowania i przyuczenia się w terenie.
Z podziękowaniami :-)

Dodam tylko jeszcze, że niedawno zrobili w pniarkowatych niezły bajzel (albo porządek, zależy jak na to patrzeć :) )
https://www.ingentaconnect.com/content/wfbi/sim/pre-prints/content-a3_sim_vol107_art3
Z tego co mi wiadomo są nawet profesjonalne urządzenia badające typ i stopień rozkładu na podstawie rozchodzenia się fal dźwiękowych

A Fomes podzielili kilka lat temu - było do przewidzenia:D

Tomek - z Fomitopsis to jest naprawdę jakieś szaleństwo, nic dziwnego, że ludzie, zwłaszcza amatorzy, się zniechęcają, skoro taksonomia grzybów i jej kryteria zmieniają się jak pogoda w marcu. Jednak, co zabawne, jedno kryterium pozostaje wciąż niezmienne.
Moje, wyżej wspomniane. Stare, dobre makro rządzi przy wstępnej klasyfikacji:

Keywords: brown-rot fungi; new taxa; phylogeny; polypores; taxonomy

...wszystkich łączy rodzaj zgnilizny, przynajmniej to :-)

Błażej, nie mów mi, że piękne Fomes, które widziałam dzisiaj po wyjściu od laryngologa, nie są już Fomes fomentarius?... W Polsce dotąd nie było innych Fomes. A może już są? Jeśli tak, to daj linka jakiegoś.

Boguś, stukać i słuchać zawsze warto, i dłubać, i kroić, i mierzyć, i wąchać, i traktować odczynnikami. Ciekawe tylko, czy w obecnych realiach taksonomicznych ktoś jeszcze uwzględnia te cechy makro, które kiedyś np. pozwalały w prościutki sposób jednoznacznie odróżnić Cortinarius balteatocumatilis od innych kolorowych zasłonaków?
Zbyt duże skupienie na genetyce i mikro. Tym bardziej, że ta pierwsza metoda nadal często wymaga wyselekcjonowania sekwencji prawdziwie znaczących, a dogmatyczne traktowanie wymiarów w przypadku tej drugiej czasem prowadzi w ślepy zaułek, bo "coś nie bardzo pasuje, za duże, za małe". Wpływ środowiska w żadnej z metod wciąż nie jest uwzględniany.